Skólablaðið - 01.04.1965, Blaðsíða 39

- 181 -
O
GEIRMUNDUR HELJARSKINN KVAÐ :
Fast hefir blásturinn barið um stafn.
Blikan er dökk, siðan lögðum frá ströndu
og heldum vestur um ólgandi öldur
alfari braut frá feðragrund.
Felagar ! Hlustið um stund !
Vikumst við undan ánauðar höndu;
okkur var frelsið hið skirasta gull.
Kvöddum við byggðir og blesum til farar
Bálviðrið strengdi seglin full.
Sigldu frá landi skipaskarar
skrýddir með kappasafn.
Við treystum á óðins nafn !
OG ENN KVAÐ HANN
SEGLAÞYTUR
OG ENN KVAÐ GEIRMUNDUR :
Engi veit, hvort við landið lítum;
löng er vor för yfir svala dröfn.
Brytur a kinnung og nefi um nottu.
Naumur er svefn.
Vakir í hugskoti voðageigur ;
hin vota gröf er á baðar sí”ður,
Nóttin lí*ður.
Hvort náum við, náum við höfn ?
Vakið, sveinar, þótt kröpp seu kjör,
kergið hugann, lyftið seglum
hærra, svo að storminn steyti við !
Við stefnum 1 vestur um kólgusvið.
Sjá, skeiðin tekur fleytiför,
og farviðrið geisar um stafn !
Felagar !
Treystum á óðins nafn !
jón Sigurðsson
L