Morgunblaðið - 12.10.2010, Qupperneq 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 12. OKTÓBER 2010
✝ Jóhanna Guð-finna Jónsdóttir
fæddist á Finn-
bogastöðum í Árnes-
hreppi í Strandasýslu
6. nóvember 1934.
Hún lést 1. október
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Ragnheiður Guðjóns-
dóttir, f. 12.12. 1898,
d. 27.7. 1964, og Jón
Jóhann Samsonarson,
f. 8.9. 1898, d. 31.3.
1962. Systkini Jó-
hönnu: Þórður, f.
19.7. 1930, d. 19.6. 1979, Karítas f.
19.8. 1932, sveinbarn og tvíburi Jó-
hönnu, f. 6.11. 1934, d. 6.11. 1934,
og Sverrir, f. 6.12. 1937, d. 15.10.
1997. Eiginmaður: Sverrir Helga-
son, f. 3.8. 1937, foreldrar Helgi
Þorbergsson og Sigríður Jón-
asdóttir. Börn: 1) Óskar, f. 14.5.
1959, maki Eiríksína Kristbjörg
Hafsteinsdóttir, f. 20.6. 1955, synir
þeirra Bjarki, f. 10.9. 1988, og
Sævar Már, f. 10.8. 1990. 2) Jón
Sverrir, f. 1.7. 1961, maki Margrét
Steindórsdóttir, f. 16.5. 1962, börn
þeirra Steindór Arnar, f. 17.10.
1980, maki Edda Ás-
gerður Skúladóttir, f.
2.11. 1981, sonur
þeirra Jón Valur
Steindórsson, f. 7.2.
2009, Sverrir Snæv-
ar, f. 24.7. 1986, Jó-
hanna Guðrún, f.
16.10. 1990. 3) Helgi,
f. 8.12. 1964, maki
Sigurborg Kristín
Stefánsdóttir, f. 14.6.
1966, synir þeirra Jó-
hann, f. 27.7. 1987,
Sverrir, f. 11.3. 1989,
og Ágúst, f. 22.2.
1992. 4) Sigríður Ragna, f. 16.4.
1971, maki Sigurbjörn Jón Gunn-
arsson, f. 14.2. 1973, synir Ernir
Arnarson, f. 7.9. 2000, Úlfar, f.
11.11. 2008.
Jóhanna flutti 8 ára gömul með
foreldrum sínum að Múla í Dýra-
firði þar sem hún ólst upp. Ung
fór hún til Reykjavíkur til náms í
Húsmæðraskólanum. Í Reykjavík
kynntust þau Sverrir og hafa búið
þar síðan.
Útför Jóhönnu fer fram frá Bú-
staðakirkju í dag, 12. október
2010, og hefst athöfnin kl. 13.
Okkur langar til að minnast
tengdamömmu okkar í fáeinum orð-
um. Margt kemur upp í hugann þeg-
ar litið er yfir farinn veg. Hugur okk-
ar er fullur þakklætis og hlýju fyrir
þá umhyggju og kærleika sem Jó-
hanna sýndi fjölskyldunni í gegnum
árin. Sú umhyggja kristallaðist í
samstöðu og samheldni fjölskyldunn-
ar í veikindum hennar. Við vorum
heppnar að eiga slíka tengdamóður,
sem Jóhanna var. Hún tók okkur
opnum örmum þegar við komum inn í
líf hennar og kom fram við okkur af
einstakri umhyggju og ástúð. Hún
var næm á tilfinningar okkar allra,
fann á sér ef einhverjum leið illa og
var þá alltaf til staðar þegar við
þurftum á henni að halda. Hún hvatti
okkur áfram í lífi og námi og var boð-
in og búin til að styðja og styrkja.
Jóhanna skildi svo vel unga hugi
og átti auðvelt með að setja sig í spor
barna. Hún bar mikla virðingu fyrir
börnum og sagði oft við okkur þegar
börnin voru lítil „að maður gæti verið
aldrei verið of góður við börnin sín“.
Barnabörnin skipuðu stóran sess í
lífi hennar, hún fylgdist með þeim af
einlægum áhuga og var umhugað um
að þau ræktuðu hæfileika sína. Hún
skildi vel ævintýraþrá þeirra og
hvatti þau til að láta drauma sína
rætast. Í veikindum hennar kom
glöggt í ljós hversu gagnkvæm sú
væntumþykja var.
Traust, kærleikur og virðing hefur
einkennt hjónaband Jóhönnu og
Sverris, en þau hafa verið gift í rúm
fimmtíu ár. Það var ekki óalgeng sjón
á stórhátíðum og í fjölskylduboðum
að Sverrir krypi fyrir framan konu
sína og færði hana í spariskóna áður
en þau gengu til veislunnar. Það hef-
ur verið lærdómsríkt fyrir okkur að
verða vitni að þeirri umhyggju og ást
sem þau sýndu hvort öðru og þeim
kærleika sem Sverrir sýndi Jóhönnu
í veikindum hennar.
Jóhanna hafði einkar gaman af því
að ferðast og í henni bjó heimsborg-
ari. Sem ung stúlka fór hún til Par-
ísar, þar sem hún vann hjá íslenska
sendiráðinu og hefur sú reynsla ef-
laust mótað hana og slegið tóninn
fyrir framtíðina.
Allt sem hún tók sér fyrir hendur
einkenndist af glæsileika, vandvirkni
og alúð. Ógleymanleg mataraboðin
sem hún hélt okkur börnum og
barnabörnum, kransakökurnar
frægu, natnin við að brjóta saman
þvott, strauja og leggja á borð, allt
þetta bar vott um virðingu hennar
fyrir heimilinu. Alltaf var glæsileik-
inn til staðar.
Jóhanna bar af, hvar sem hún
kom; fáguð í framkomu, glæsileg og
tignarleg, ættmóðirin sem við öll vor-
um svo stolt af. Í Jóhönnu áttum við
allar góðan vin og hún var og verður
fyrirmynd og leiðarljós okkar
tengdadætranna. Að lokum finnst
okkur eiga vel við að vitna í orð úr
bókinni „Gullvæg gildi“ sem hún gaf
einu barnabarna sinna.
„Ég held að mikilvægustu verkin
sem við vinnum, um allan heim í öllu
lífi okkar, séu þau sem unnin eru inn-
an fjögurra veggja heimilisins. Mæð-
ur og feður hvarvetna, hver sem
staða þeirra er í lífinu, geta lagt fram
ómetanlegan skerf með því að sá
þjónustulund í sálir barna sinna,
þannig að börnin vaxi úr grasi með
þeim ásetningi að koma góðu til leið-
ar“. Guð blessi minningu Jóhönnu.
Eiríksína, Margrét og
Sigurborg.
Elsku amma okkar.
Þó nú sé komið að kveðjustund eft-
ir erfiða síðustu mánuði þá langar
okkur frekar að minnast góðu tím-
anna sem við áttum saman og þeirra
minninga sem þú hefur gefið okkur.
Við gleymum aldrei heimsóknunum
til þín þar sem alltaf var tekið kon-
unglega á móti manni og maður naut
þess að eiga ömmu sem dekraði við
mann öllum stundum. Ferðir á
„Mackadonna“, eins og þú kallaðir
það alltaf, voru spennandi laumu-
ferðir sem maður átti helst ekki að
segja mömmu og pabba frá. Þessar
ferðir vöktu alltaf mikinn spenning
hjá litlum strákum sem leið eins og
þeir væru næstum því að gera eitt-
hvað bannað með ömmu.
Þú varst alltaf áhugasöm um það
sem var að gerast hjá okkur, sama
hvað það var og fylgdist alltaf vel
með okkur hvort sem það var í skóla,
starfi eða bara lífinu almennt. Þú
varst manna spenntust að sjá ein-
kunnirnar okkar í lok skólaárs og
alltaf varstu jafn stolt af okkur, sama
hvernig gekk þá vorum við alltaf
flottastir í þínum augum. Í seinni tíð
hefur þetta ekkert breyst. Við höfum
getað komið til þín og rætt um hvað
sem er milli himins og jarðar yfir
kaffibolla og notið þess að spjalla við
þig. Það eru til dæmis hreinar línur
að fáir geta státað af ömmu sem hef-
ur jafn mikið vit á íþróttum og þú. Að
horfa með þér á landsleik í handbolta
lét manni hálfpartin líða eins og mað-
ur væri staddur á leiknum og alltaf
varstu með allt á hreinu.
Ferðin sem við fórum með þér og
afa vestur á firði um árið, þar sem við
kynntumst þínum uppeldisslóðum á
Múla, er minning sem á alltaf eftir að
koma upp í hugann þegar við ferð-
umst um Vestfirðina í framtíðinni og
minnast þess að þangað liggja rætur
okkar. En þrátt fyrir að hafa alltaf
haft sterkar rætur heim til Vest-
fjarðanna var mikill ferðalangur í
þér. Það var alltaf gaman að hlusta á
ferðasögur þínar frá öllum heims-
hornum og eins var gaman að deila
með þér okkar sögum.
Eftir að við uxum úr grasi hefurðu
alltaf stutt við bakið á okkur þegar
við höfum viljað víkka sjóndeildar-
hringinn og leggja land undir fót. Að
sama skapi var engin jafn áhugasam-
ur um afdrif okkar í útlöndum og þú.
Það var á allra vörum hvað þú vær-
ir glæsileg, hvort sem það var dags
daglega eða við hátíðleg tilefni.
Meira að segja vinir okkar höfðu orð
á því hversu vel þú bærir þig, og
hvern skyldi undra því þú varst alltaf
flottust.
Við eigum eftir að sakna allra
þeirra góðu tíma sem við höfum átt
með þér og þess að geta stokkið yfir í
smáspjall um hvað sem er. Það
hryggir okkur mikið að þurfa að
kveðja svona mikilvæga manneskju í
lífi okkar, ömmu sem maður gat allt-
af stólað á, hélt alltaf með manni og
var í einu orði sagt frábær.
Einn góðan veðurdag eigum við
eftir að lesa söguna um pylsurnar
sem sprungu úr hlátri í pottinum fyr-
ir okkar eigin börn og segja þeim frá
þér og öllu því góða sem þú gafst
okkur.
En þrátt fyrir að þú sért nú fallin
frá munum við ávallt halda minningu
þinni lifandi og munum aldrei gleyma
ömmu okkar, Ömmu Jóhönnu.
Megi Guð geyma þig, elsku amma
okkar.
Þínir strákar,
Jóhann, Sverrir og Ágúst.
Okkur bræðurna langar að minn-
ast ömmu okkar í Brúnó, eins og við
kölluðum hana. Í raun finnst okkur
erfitt að tala um ömmu án þess að
minnast á afa Sverri. Þau voru aðdá-
unarverð saman og hafa alltaf verið
stór hluti af lífi okkar. Þau hafa alltaf
verið langflottust!
Einkennandi fyrir ömmu var sú
ást og aðdáun sem hún hafði á sínu
fólki. Hún var afar stolt af okkur
barnabörnunum.
Amma var vitur á margan hátt og
skynjaði vel tilfinningar manns. Hún
studdi okkur í öllu því sem við tókum
okkur fyrir hendur, líka þegar við
vildum fara ótroðnar slóðir. Hún var
einnig dugleg að hrósa okkur og tók
eftir breytingum, þá sérstaklega með
hárið. Hún dáðist að glókollunum og
fannst við flottastir með mikið hár.
Amma var falleg og flott kona. „Er
þetta virkilega amma þín?“ er spurn-
ing sem maður átti það til að fá frá
vinum okkar sem áttu bágt með að
trúa því að þessi glæsilega og ung-
lega kona væri amma okkar.
Sólin elskaði ömmu því hún varð
alltaf brún á undan öllum öðrum.
Henni þótti nú ekki leiðinlegt fara til
útlanda með afa. Þegar hún frétti að
sjálfir værum við að fara í slíkar ferð-
ir kættist hún mjög og styrktu þau
ferðasjóði okkar gjarnan rausnar-
lega.
Ferðalög og sumarbústaðaferðir
eru okkur ofarlega í huga þegar við
lítum til baka, en við áttum margar
ógleymanlegar stundir saman í
Skorradalnum.
Amma talaði við og umgekkst okk-
ur eins og jafningja og bar virðingu
fyrir skoðunum okkar, sama hversu
gáfulegar þær voru.
Í veikindum sínum sýndi hún
mikla hörku og hélt reisn sinni til síð-
asta dags. Þrátt fyrir að vera orðin
mjög veik var hún alltaf glöð að sjá
okkur og var áhugasöm um málefni
líðandi stundar.
Takk, elsku amma, fyrir að hafa
verið ávallt svona elskuleg og góð við
okkur. Líka þegar við bræðurnir vor-
um óþekkir og erfiðir. Minningin um
þig mun lifa í huga okkar.
Bjarki og Sævar Már.
Jóhanna Guðfinna
Jónsdóttir
Alvöru blómabúð
Allar skreytingar unnar af fagfólki
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
Sími: 553 1099 • Fax: 568 4499
Heimasíða: www.blomabud.is
Netfang: blomabud@blomabud.is
✝
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
KRISTÓFER ÞORGEIRSSON,
andaðist á dvalarheimili aldraðra í Borgarnesi
laugardaginn 9. október.
Ólína Jóhanna Gísladóttir,
Björg Hólmfríður Kristófersdóttir, Þórður B. Bachmann,
Gísli Kristófersson, Þóra Ragnarsdóttir,
Þorgeir Kristófersson, Inga Pétursdóttir,
Einar Kári Kristófersson, Kolbrún Karlsdóttir,
afa- og langafabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín,
ÁSA HREFNA JÓNSDÓTTIR,
elli- og hjúkrunarheimilinu Grund,
áður Miðtúni 44,
Reykjavík,
er látin.
Hún verður jarðsungin frá Fossvogskapellu fimmtudaginn 14. október
kl. 14.30.
Jón Magnússon
og aðstandendur.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGRÚN FRÍÐUR PÁLSDÓTTIR,
Dalsbakka 10,
Hvolsvelli,
lést á dvalarheimilinu Kirkjuhvoli föstudaginn
8. október.
Útförin fer fram frá Breiðabólstaðarkirkju föstu-
daginn 15. október kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á dvalarheimilið Kirkjuhvol.
Elías Eyberg Ólason,
Sólveig Elíasdóttir,
Páll Elíasson, Ragnheiður Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar, bróðir og mágur,
ÞRÖSTUR RAFNSSON
frá Neskaupstað,
lést á heimili sínu á Reyðarfirði sunnudaginn
3. október.
Útförin fer fram frá Langholtskirkju föstudaginn
15. október kl. 13.00.
Sunna Þrastardóttir,
Valdís Anna Þrastardóttir,
Einar Rafnsson, Ragnheiður Thorsteinsson,
Auður Rafnsdóttir, Geir Oldeide,
Hörður Rafnsson, Karítas Jónsdóttir.
✝
Hjartkær vinur minn og bróðir okkar,
HÖRÐUR HARALDSSON
fyrrv. kennari á Bifröst,
sem andaðist á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund
þriðjudaginn 5. október, verður jarðsunginn frá
Dómkirkjunni í Reykjavík miðvikudaginn 13. október
kl. 15.00.
Sigurbjörg Sigurðardóttir,
Eiríkur Haraldsson,
Pétur Haraldsson.
✝
Ástkær bróðir okkar, mágur og frændi,
KRISTJÁN FRIÐRIKSSON
húsasmíðameistari,
Strikinu 10,
Garðabæ,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
föstudaginn 8. október.
Útförin verður auglýst síðar.
Fríða Friðriksdóttir, Ellert Jensson,
Ólöf S. Friðriksdóttir, Sigurður Tryggvason,
Örn Friðriksson
og systkinabörn.