Morgunblaðið - 07.01.2011, Síða 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 7. JANÚAR 2011
✝ Skarphéðinn Árna-son fæddist að Bæ á
Selströnd í Steingríms-
firði, 31. mars 1924.
Hann lést 27. desember
sl. á Dvalarheimilinu
Höfða, Akranesi.
Foreldrar hans voru
Árni Magnússon, út-
vegsbóndi, fiskmats-
maður og verkstjóri, f.
20. nóvember 1895, d.
28. september 1964, og
Þuríður Guðmunds-
dóttir, húsfreyja og rit-
höfundur, f. 4. nóv-
ember 1901, d. 9. apríl 1992. Systkini
hans: Benjamín, f. 1921, d. 1957,
María, f. 1922, d. 1975, Guðmundur
Ragnar f. 1925, d. 2009, Snorri f.
1927, Kristmundur, f. 1929, Þuríður
Lilja, f. 1931, d. 1986, Þorgerður
Jóna, f. 1935, d. 1990, Svanlaug Alda,
f. 1937, d. 2008, Ingibjörg, f. 1941,
Björn, f. 1942, Gunnar, f. 1945.
lofun sína í júní 1946 og hófu sam-
tímis búskap í skjóli foreldra hennar
en árið 1951 flytjast þau í Kópavog og
stuttu síðar Hafnarfjörð og síðan árið
1953 á Akranes, þar sem þau áttu sitt
heimili upp frá því. Fyrstu æviárin bjó
Skarphéðinn í Bæ og á Drangsnesi en
árið 1929 flutti hann með foreldrum
sínum að Gautshamri. Til viðbótar
venjubundinni skólagöngu þeirra
tíma stundaði Skarphéðinn alla al-
menna vinnu til sjávar og sveita, afl-
aði sér starfsréttinda sem bæði vél-
stjóri og skipstjóri. Var sjósókn hans
aðalstarf á löngum starfsferli. Sjó-
sókn hætti hann 80 ára eftir langan
og farsælan feril. Skarphéðínn starf-
aði mikið að félagsmálum og lét sig
miklu skipta velferð meðbræðra
sinna. Lengst starfaði hann að mál-
efnum grásleppuveiðimanna og
smábátasjómanna og var stjórn-
armaður í þeim samtökum frá stofn-
un þeirra og var kjörinn heiðursfélagi
Landssambands smábátaeigenda á
aðalfundi samtakanna 2004.
Útför Skarphéðins fer fram frá
Akraneskirkju í dag, 7. janúar 2011,
og hefst athöfnin kl. 14.
Skarphéðinn kvænt-
ist 31. desember 1954,
Ragnheiði Björns-
dóttur, 3. september
1926, en hún lést 27.
ágúst 2010. Foreldrar
hennar voru Björn
Guðmundsson, bóndi
og smiður, f. 25. sept-
ember 1903, d. 27. jan-
úar 1980, og Sigrún
Björnsdóttir, hús-
freyja, f. 28. febrúar
1899, d. 13. desember
1983. Ragnheiður og
Skarphéðinn voru
systkinabörn.
Börn þeirra eru Sigurbjörn, f. 4.
desember 1948, Sigrún Birna, f. 1.
ágúst 1950 og Aðalheiður f. 2. ágúst
1957. Barnabörnin eru 11 og barna-
barnabörnin 17. Nánari upplýsingar
um ættir Skarphéðins er að finna í
bókinni Fyrir opnu hafi – Bæjarættin.
Þau Skarphéðinn opinberuðu trú-
Í dag kveð ég með söknuði tengda-
föður minn Skarphéðin Árnason.
Kynni okkar hófust fyrir hálfri öld en
foreldrar mínir, Jón Gunnlaugsson og
María Njálsdóttir, voru miklir vinir og
nágrannar þeirra Skarphéðins og
Ragnheiðar Björnsdóttur konu hans.
Þeir áttu sameiginlegt áhugamál sem
var laxveiði og útivera. Þeir voru báðir
miklir kappsmenn og gáfu ekkert eftir
í veiðiskapnum. Veitt var frá fyrstu
mínútu til þeirrar síðustu og nánast
hlaupið á milli veiðistaða til að nýta
tímann sem best. Ógleymanlegir veiði-
túrar vestur í dali voru ófáir. Á hverju
ári heimsóttum við ár eins og Hauka-
dalsá, Fáskrúð, Flekkudalsá og Laxá í
Leirársveit. Ég nefni veiðiferðir en
þetta voru meira en veiðiferðir; þetta
voru ekki síður skemmtiferðir fyrir
alla fjölskylduna.
Skarphéðinn fékkst við margt á
sinni löngu ævi; hann byrjaði ungur að
stunda sjó og var vélstjóri á fiskiskip-
um. Hann vann einnig í landi, t.d. Sem-
entsverksmiðjunni og einnig steypti
hann margar skrautgirðingar er prýða
ófáar lóðir enn þann dag í dag. Hafið
átti hins vegar alltaf hug hans allan og
síðustu starfsárin var hann með eigin
útgerð og vann við það nánast alla
daga ársins nema föstudaginn langa,
sem var honum heilagur. Hann trúði
því líka að það boðaði ekki gott að
byrja á verki á mánudegi og talan 13
var ekki hátt skrifuð.
Ragnheiður tengdamóðir mín and-
aðist þann 27. ágúst síðastliðinn eftir
langvarandi veikindi. Fráfall hennar
tók mikið á Skarphéðin þó hann bæri
sig alltaf vel. Hann varð síðan bráð-
kvaddur þann 27. desember þannig að
skammt er stórra högga á milli í fjöl-
skyldunni. Ég trúi því að Ragnheiður
hafi verið send á undan til að geta tekið
vel á móti honum eins og hún gerði
ætíð er hann kom heim af sjónum.
Að lokum vil ég þakka þeim hjónum
fyrir alla hjálpsemi og umhyggju. Ég
vil minnast allra skemmtilegu stund-
anna er við áttum saman; allar vísurn-
ar og skondnar sögur af Ströndunum.
Fyrst og fremst vil ég þó minnast
þeirra hjóna sem góðra tengdafor-
eldra, afa og ömmu barnanna minna
og ekki síst vina minna.
Nú vagga sér bárur í vestan blæ
að viði er sólin gengin.
Og kvöldroðinn leikur um lönd og sæ
og logar á tindunum, þöktum snæ,
og gyllir hin iðgrænu engin.
/
En englar smáir með bros á brá
í blásölum himins vaka;
og gullskýjum á þeir gígjur slá,
og glaðkvikan bárusöng ströndinni hjá
í einu þeir undir taka.
/
Heyrir þú, vinur, þann unaðsóm
svo hugljúfan, vaggandi, harmana þagg-
andi.
Hann talar við hjörtun, sem blær við
blóm,
þey, þey,… í fjarska er hringt yfir fjöll, yfir
dali
hinn friðsæla kliðinn ber vindurinn svali
af himneskum kvöldklukkuhljóm,
þreytta sál, sof þú rótt!
Gefi þér guð sinn frið! Góða nótt.
(G. Guðmundsson.)
Pétur Örn Jónsson.
Minningarnar sem ég á um langafa
eru margar og skemmtilegar. Þó svo
að afi hafi oft verið úti í sjó þegar við
komum í heimsókn gaf hann sér alltaf
tíma til að vera með okkur þegar hann
var í landi.
Þegar ég kom í heimsókn á Jaðar-
sbrautina fannst mér fátt skemmti-
legra en að vera inni á skrifstofunni að
skoða dótið hans, leika mér í litla plast-
bátnum og þykjast vera úti á sjó eins
og afi. Ég man líka þegar við fengum
að vera með afa inni í vinnukompunni
hans og fylgjast með honum bardúsa
og þegar ég fór með afa í bíltúr kring-
um Akrafjall.
Afi var einstakur maður sem þótti
vænt um alla í kringum sig. Hans
verður sárt saknað en núna er hann
kominn til ömmu á betri stað þar sem
þau passa upp á okkur.
Hvíldu í friði, elsku besti afi minn,
og takk fyrir allar góðu stundirnar
sem við áttum saman.
Þín
Ester Alda.
Afi minn var karl í krapinu. Tíu ára
hóf hann sína fyrstu útgerð, hann
stundaði sjómennsku nær alla tíð og
upplifði tímana tvenna í íslenskum
sjávarútvegi.
Þegar ég var barn reri afi enn á opn-
um mótorbát. Oft biðum við krakkarn-
ir eftir að hann kæmi í land og nóg var
að skoða í fjörunni á meðan við biðum.
Þegar afi kom svo í land fengum við
afaknús með svalandi sjávarilmi. Hina
ógleymanlegu afalykt sem ég vona að
börnin mín muni líka eftir.
Veiðiskúr afa á Kirkjubrautinni var
mikill ævintýraheimur. Ekki hef ég
landkrabbinn orðaforða til að nefna
allt sem við krakkarnir fengum að
brasa þar, en það var fullorðins og það
kunnum við að meta.
Trúlega var mamma ekki alltaf jafn
glöð, t.d. ekki með notkun beittra
hnífa.
Afi og amma fóru í mörg ár til Kan-
arí og nutu blíðunnar í janúar/febrúar.
Fyrir eina slíka ferð skildi hann bílinn
eftir hjá mér, tvítugri dömu, og bann-
aði mér að láta hann stirðna á bíla-
stæðinu. Þetta var mánuðurinn sem
ég lærði að keyra og rata í Reykjavík.
Þegar ég síðar dvaldi á Kanarí í
nokkra mánuði hringdi afi reglulega
og lýsti í smáatriðum stöðum sem
hann og amma höfðu farið á og ég fór í
ófáar gönguferðirnar þar sem ég leit-
aði að stöðum sem þau höfðu heimsótt
og sagði honum frá ef eitthvað hafði
breyst, okkur báðum til ánægju.
Eitthvað þótti afa snemmt að hætta
á sjónum sjötugur og ákvað að halda
áfram í tíu ár í viðbót. Þegar hann
hætti svo að vinna gerðist hann að-
stoðarmaður bróður síns og bróður-
sonar í fjárbúskap. En þar sló hann
ekki slöku við frekar en í öðru og var
kominn á kaf í búskapinn áður en hann
vissi af. Í og við fjárhúsið risu skjól-
veggir og fæðingadeild. Ærnar fengu
rjómabollur og snúða í desert enda
voru þær fljótar í ferðum þegar afa
bar að. Ég leyfi mér að fullyrða að í
fáum fjárhúsum finnist jafn hátt hlut-
fall þrílembna.
Undanfarin haust fór afi til berja og
tíndi ber í tugkílóatali. Þó hann hafi
ekki farið síðasta haust erum við rétt
nýbúin að klára berin í frystikistunni,
því ekkert var gert með hangandi
hendi.
Afa og ömmu þótti alla tíð gott að
koma einhverju í kistuna hjá fólkinu
sínu, hvort sem það var fiskmeti,
snúðalömb eða ber.
Þegar lífið fór að setja mark sitt á
ömmu gekk afi í þau verk sem þurfti,
hvort sem það var að stytta buxna-
teygju eða festa tölur. Svo hringdi
hann hlæjandi og sagði mér að giska á
hvað hann væri að gera núna.
Afi hugsaði vel um ömmu í veikind-
um sínum og gerði allt sem hann gat til
að láta henni líða sem best þar til hún
kvaddi. Enda mikill sómakarl.
Ég á eftir að sakna símtalanna frá
afa, oftast í seinna fallinu á kvöldin. Þá
hafði honum dottið eitthvað skemmti-
legt í hug eða langaði bara að spjalla-
.Og það gerðum við þar til síminn hans
varð rafmagnslaus. Svolítið eins og afi
kvaddi okkur. Í fullu fjöri og svo var
hann farinn. Alveg eins og hann vildi
hafa það.
Þeir sem þekktu afa vita að hann
var stórbrotin persóna, en í mínum
huga var hann fyrst og fremst Afi sem
ég sakna meira en orð fá lýst.
Hvíldu í friði, elsku afi.
Þín,
Ragnheiður.
Elsku hjartans afi minn.
Afskaplega var þetta nú snöggt.
Mikið er ég nú samt þakklát fyrir að
hafa hitt þig og knúsað þig og kysst
vel og lengi á aðfangadagskvöld. Mik-
ið var gaman að geta eytt þessu hátíð-
lega kvöldi með þér, afi, í hinsta sinn.
Ég kem til þín bréfinu sem ég var
búin að lofa þér, afi. Það besta við það
að ég hafi klikkað á því fyrir jól, er að
núna getið þið amma lesið það í sam-
einingu. Veit að þið hafið það gott
saman í öðrum heimi núna og fylgið
okkur um ókomna tíð.
Endalaust magn af minningum
kemur upp í hugann sem tengist þér
og ömmu. Flestar tengjast þær þó
skrifstofunni þinni á Jaðarsbrautinni,
veru í eldhúsinu með ömmu, setunni
uppi á svölum að horfa yfir Langa-
sandinn og öllum rúntunum sem við
fórum.
Á skrifstofunni var talað um heima
og geima. Þar var óendanlegt magn af
upplýsingum og kennslu í reikningi og
skrift og lærdómur um lífsins gang.
Ég hafði einmitt ætlað að biðja þig
um að deila einu viskukorninu með
góðum vin núna á meðan ég var
heima, en það er af hverju „Lífið er
saltfiskur“. Ég man ennþá þegar við
vorum tvö niðri á skrifstofu, ég fikt-
andi í hnattlíkaninu og þú að segja
mér af hverju lífið væri nú saltfiskur.
Mér hlýnar svo í hjartanu og tárin
renna við að rifja upp þessar minn-
ingar af þér og ykkur ömmu, þú varst
svo mikið merkismenni og amma svo
skilningsrík, góð og yndisleg kona, ég
verð ævinlega þakklát fyrir allt sem
þið hafið kennt mér.
Elsku afi. Mikið svakalega sakna ég
þín og ömmu sárt. Ég hugga mig við
að nú eruð þið saman aftur eftir stutt-
an aðskilnað, á góðum stað en það á
eftir að taka mig smá tíma að venjast
því að þú sért ekki lengur hérna hjá
okkur, þú hefur eilíft verið til staðar.
Spjall um lífið og veginn eða stuðn-
ingur, hjálp og ráðleggingar við ýmis
tækifæri. Ég á eftir að sakna samtal-
anna okkar sem við áttum reglulega á
meðan ég var úti í skólanum en ég
held fast um steinana sem þú sendir
mér til styrktar og hjálpar við
heimþrá og söknuði.
Farðu í friði, vinur minn kær,
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær,
aldrei ég skal þér gleyma.
(Bubbi Morthens)
Hjartans saknaðarkveðjur, elsku
afi, þín
Ragnheiður Friðriksdóttir.
Í dag er kvaddur frá Akraneskirkju
Skarphéðinn Árnason.
Ekki er hægt að minnast hans svo
vel sé án yfirgripsmikils orðaforða og
þekkingar á kjarnmiklu íslensku máli.
Því verður þó frestað um sinn af minni
hálfu. Aðeins fáein þakklætis- og
kveðjuorð nú, fyrir órofin áratuga
löng kynni, samskipti og vináttu.
Þann 2. desember síðast liðinn fór
fram útför Guðjóns Guðmundssonar
frá Seljakirkju. Hann var móðurbróð-
ir Skarphéðins og hið síðasta þrettán
systkinanna frá Bæ á Selströnd, sem
þá kvaddi. Þar sá ég fyrst nokkur
þreytumerki á Skarphéðni. Þrátt fyrir
það kom mér í opna skjöldu andlát
hans þann 27. desember.
Þannig er það oftast nær.
Hún streymir elfan, árin líða hjá.
Hver askur hnígur þegar kallað er.
Það styttist gangan, vinir falla frá,
við foldarbeðinn þinn nú stöndum vér.
Til hinstu kveðju hreyfum gígjustreng,
ef hljóma mætti senda, þakkarblíð.
Því minningin er góð um góðan dreng,
sem gekk með okkur forðum langa tíð.
(Hermann Guðmundsson.)
Eiginlega kemur allt, sem ég vildi
sagt hafa, á þessari stundu fram á
jólakorti til okkar hjóna, viku fyrir lát
hans, líklega því 56. í röðinni.
„Mér líður vel og er sáttur við lífið
og tilveruna. Þökk fyrir gamlar og
góðar stundir liðinna ára. Kærar
kveðjur. Skarphéðinn.“
Að kveðja þannig vini sína og sam-
ferðamenn, í sátt við allt og alla, er eft-
irlifendum gulli dýrmætara. Far vel í
Guðs friði.
Björn H. Björnsson.
Skarphéðinn Árnason
 Fleiri minningargreinar
um Skarphéðin Árnason bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
V i n n i n g a s k r á
36. útdráttur 6. janúar 2011
A ð a l v i n n i n g u r
Kr. 2.000.000 kr. 4.000.000 (tvöfaldur)
1 9 0 3
V i n n i n g u r
Kr. 100.000 Kr. 200.000 (tvöfaldur)
6 7 8 1 3 4 1 9 3 6 6 0 6 3 7 3 5 3 8
V i n n i n g u r
Kr. 50.000 Kr. 100.000 (tvöfaldur)
5730 12651 30285 40489 47813 69812
12207 19432 35799 41079 60031 74047
V i n n i n g u r
Kr. 15.000 Kr. 30.000 (tvöfaldur)
8 4 0 1 7 5 2 7 2 9 0 8 7 3 5 3 8 5 4 2 2 8 3 5 6 3 9 9 6 0 9 5 6 6 6 3 1 0
1 5 7 3 1 7 6 2 6 2 9 4 9 0 3 5 8 1 8 4 3 7 0 2 5 6 4 2 3 6 1 1 9 8 6 6 8 7 4
2 0 1 5 1 9 0 6 2 3 1 3 2 1 3 6 8 8 7 4 5 3 7 0 5 7 0 4 3 6 1 4 7 8 6 7 4 5 8
5 1 9 5 2 0 1 9 9 3 1 7 6 5 3 8 6 2 7 4 7 9 4 0 5 7 1 6 3 6 2 0 1 4 6 7 6 8 1
6 5 4 2 2 0 6 6 5 3 1 9 3 6 3 9 5 1 0 4 8 3 6 6 5 8 3 2 7 6 2 8 3 3 6 8 4 3 0
9 3 8 8 2 1 1 6 9 3 2 0 6 1 3 9 7 0 2 4 8 3 8 0 5 8 3 8 6 6 2 9 4 5 6 9 2 2 1
9 4 1 2 2 2 6 5 4 3 2 6 8 2 3 9 9 7 9 5 1 2 2 1 5 8 3 8 9 6 3 1 7 9 7 2 4 8 5
1 4 1 6 0 2 2 9 5 1 3 3 6 4 2 4 1 0 8 0 5 2 0 0 1 5 8 4 8 3 6 4 3 6 0 7 3 2 6 0
1 5 2 4 8 2 3 8 9 9 3 4 8 7 3 4 1 8 7 2 5 2 7 7 4 5 9 4 6 7 6 5 5 1 9 7 5 3 0 2
1 6 0 6 6 2 4 4 7 3 3 5 2 4 3 4 1 9 0 6 5 4 2 0 3 6 0 3 8 5 6 5 7 2 1 7 9 7 6 2
V i n n i n g u r
Kr. 7.000 Kr. 14.000 (tvöfaldur)
8 2 4 1 2 3 4 3 2 0 8 8 0 3 2 8 0 0 4 1 4 9 7 4 9 6 1 3 5 9 2 6 3 7 0 5 4 8
9 4 3 1 2 4 0 4 2 1 2 2 3 3 2 9 5 8 4 1 5 5 6 4 9 8 5 4 5 9 3 7 6 7 0 5 5 3
1 1 0 2 1 3 0 9 3 2 1 2 9 1 3 3 1 1 0 4 1 6 8 3 5 0 0 3 8 5 9 5 1 3 7 0 9 6 8
1 1 2 6 1 3 9 3 6 2 1 4 1 1 3 3 6 6 6 4 2 1 6 1 5 0 1 9 4 6 0 1 0 0 7 1 4 0 2
1 4 0 0 1 4 7 0 3 2 1 4 9 4 3 4 5 4 8 4 2 2 5 7 5 0 4 5 9 6 0 2 2 3 7 1 5 2 8
2 4 5 9 1 5 2 2 1 2 2 3 8 3 3 4 6 5 4 4 2 4 8 0 5 1 1 5 6 6 1 0 5 1 7 2 3 4 5
2 5 4 0 1 5 6 2 5 2 2 7 6 0 3 4 6 5 5 4 2 8 9 3 5 1 8 9 5 6 1 3 4 5 7 2 6 1 8
2 9 3 6 1 5 7 1 2 2 2 8 8 5 3 4 9 3 8 4 3 0 5 4 5 1 9 5 3 6 1 5 1 9 7 2 6 4 0
2 9 6 0 1 5 7 3 7 2 3 9 2 7 3 4 9 6 8 4 3 1 8 5 5 2 5 1 0 6 1 8 8 4 7 2 7 6 5
3 1 4 9 1 5 8 1 5 2 4 7 8 8 3 5 1 5 8 4 3 2 2 1 5 2 8 1 1 6 2 2 8 8 7 3 0 6 7
3 2 1 7 1 5 8 6 2 2 5 0 7 7 3 5 7 6 2 4 3 2 4 8 5 3 0 2 2 6 3 1 3 1 7 3 9 8 0
3 6 4 5 1 6 1 1 0 2 5 4 1 5 3 6 0 8 6 4 3 3 4 3 5 3 5 2 9 6 3 5 4 2 7 4 2 6 1
3 8 2 6 1 6 2 6 8 2 5 8 3 9 3 6 4 7 1 4 3 3 6 0 5 3 5 7 6 6 3 7 0 7 7 4 3 4 7
3 9 0 0 1 6 5 2 6 2 6 2 0 6 3 6 6 6 8 4 3 4 7 9 5 4 2 4 9 6 3 8 8 6 7 5 5 8 9
3 9 5 3 1 6 6 7 5 2 6 7 9 5 3 6 7 4 1 4 3 5 7 2 5 4 6 3 8 6 5 3 9 8 7 5 8 3 8
4 1 8 9 1 6 7 7 0 2 6 8 0 5 3 6 7 4 9 4 3 9 4 1 5 4 7 2 2 6 5 4 4 4 7 6 0 0 1
4 2 7 9 1 7 0 1 4 2 7 3 6 1 3 6 8 2 4 4 4 2 5 6 5 4 9 3 0 6 5 4 9 9 7 6 1 8 4
4 4 1 5 1 7 0 5 3 2 7 4 0 9 3 7 0 2 3 4 4 2 6 8 5 5 0 3 6 6 6 3 2 2 7 6 3 0 6
5 4 1 2 1 7 6 4 8 2 7 7 7 6 3 7 0 6 5 4 4 9 8 4 5 5 1 2 4 6 6 6 7 3 7 6 4 3 9
6 6 2 1 1 7 7 0 9 2 7 8 0 6 3 7 1 3 3 4 5 2 9 3 5 5 5 4 6 6 7 0 7 2 7 6 8 4 8
6 6 3 6 1 7 9 1 1 2 7 9 6 9 3 7 3 8 5 4 5 2 9 8 5 5 7 3 3 6 8 5 6 0 7 7 8 9 5
6 6 9 9 1 8 4 3 8 2 8 8 2 7 3 7 6 2 0 4 5 7 0 5 5 5 9 1 5 6 8 5 9 2 7 7 9 6 8
6 7 7 6 1 8 5 6 1 2 9 1 1 0 3 7 8 3 2 4 6 0 1 7 5 6 1 2 3 6 8 5 9 3 7 9 0 5 9
7 5 9 9 1 9 1 8 6 2 9 1 1 2 3 8 0 8 0 4 6 1 6 6 5 6 1 8 1 6 8 7 0 2 7 9 2 6 5
9 3 1 7 1 9 2 3 9 2 9 8 6 3 3 8 3 9 9 4 6 2 0 1 5 6 2 8 5 6 8 7 1 1 7 9 5 8 4
9 3 2 4 1 9 6 7 0 3 0 0 7 8 3 8 6 2 9 4 6 9 1 9 5 6 5 7 0 6 8 7 5 9 7 9 8 4 1
9 4 2 3 1 9 9 1 5 3 0 7 4 8 3 9 7 1 6 4 6 9 6 9 5 7 0 2 2 6 9 0 3 7
9 7 1 2 1 9 9 3 8 3 1 3 7 0 4 0 1 5 8 4 7 2 5 7 5 7 1 7 0 6 9 1 9 9
1 0 7 1 0 2 0 2 2 8 3 1 7 4 9 4 0 2 9 6 4 7 4 2 1 5 7 1 8 3 6 9 3 8 9
1 1 0 0 4 2 0 5 8 5 3 2 2 5 5 4 0 6 6 5 4 8 3 5 2 5 7 1 8 7 6 9 6 6 4
1 1 0 1 4 2 0 6 5 5 3 2 5 8 6 4 0 7 1 4 4 8 5 8 4 5 7 2 5 1 6 9 7 5 5
1 1 9 2 3 2 0 6 7 4 3 2 6 3 7 4 0 7 4 0 4 9 4 6 4 5 8 3 1 2 6 9 8 6 0
Næstu útdrættir fara fram 13. jan, 20. jan & 27. jan 2011
Heimasíða á Interneti: www.das.is