Birtingur - 01.04.1960, Blaðsíða 41

bezta sem þekkist og fá ritdóma og þá
helzt lofsamlega í bókmenntatímaritun-
um.“
Cowley:
„Some of the youngsters have published
one or more novels without attracting
much attention, and others haven’t suc-
ceeded in getting their books accepted.
No matter: they are all „serious“ new
writers, they are trying to produce works
of art in accordance with the best literary
standards, and they would like to be ad-
mired by the critics who write for
Kenyon, Sewanee, Hudson, and other
quarterly reviews.“
Guðmundur:
„Skáldsögur þessara höfunda mynda sér-
stakan flokk innan amerískra skáldverka:
þær eru hin svokallaða „nýja list“ og
eiga sína hliðstæðu í ljóðlistinni og til-
svarandi bókmenntagagnrýni.“
Cowley:
„Together these books compose a separate
literary genus: they are the ,,new“ fiction
that corresponds to the new criticism and
the new poetry.“
Þegar hér er komið lítur Guðmundur upp
úr þýðingunni til að senda frá sér eftir-
farandi salútu sem með þessu kvittast
fyrir. Hann segir frá eigin brjósti:
„Hér á landi myndi tímaritið Birtingur
eða höfundar hans ef til vill svara til
„nýju listarinnar“ í Bandaríkjunum.“
Það er nýstárleg hugmynd að troða ís-
lenzku tímariti inn í bókarkafla eftir
frægan bandarískan gagnrýnanda.
Vegna þess að þýðanda órar ekki fyrir
því efni sem hann fjallar um verður hann
fyrir því slysi að misskilja svo illilega á
einum stað að það kemur í ljós að hann
kannast ekkert við frægustu skáldsögur
sem hafa komið fram í Bandarikjunum
á því tímabili sem Cowley er að tala um.
Cowley segir:
„Many of the better known novels by new
authors since World War II are not in the
least new-fictional. Strictly defined, the
genus dosen’t include The naked and
the dead or From here to Eter-
nity or in fact books about the armed
forces. It doesn’t include The man
with the Golden Arm by Nelson
Algren, or T h e I n v i s i b 1 e M a n by
Ralph Ellison, both of which won the
national award.“
Niðurstaða Guðmundar verður eftirfar-
andi:
„En mikill hluti af þekktari skáldsögum
Bandaríkjanna eftir höfunda, sem fram
hafa komið síðan síðari heimsstyrjöld
lauk, eru fjarri því að vera ritaðar í anda
„nýju listarinnar". Það eru til dæmis
hvorugar hinna tveggja frægu skáldsagna
„The naked and the dead“ eða „From
here to Eteinity“ yfirleitt engin þeirra
mörgu skáldsagna sem fjalla um stríðið
og hermennina. Þar af leiðandi ekki
heldur þær tvær skáldsögur um
styrjaldarefni sem hlutu hæstu
bókmenntaverðlaun Bandaríkj-
anna fyrir skömmu : „The invisi-
ble man“, eftir Ralp(sic) Ellison
og „The man with the Golden
Arm“ eftir Nelson A1 gren.“
Hvorug þessara tveggja síðarnefndu bóka
eftir Ellison og Algren eru um styrjald-
arefni, eins og Guðmundur heldur. Hins-
vegar þýðir Guðmundur eftir Cowley síðar
í greininni um hvað þessar bækur fjalla
án þess að Guðmundur hafi hugmynd um
það. Sem sagt: „.. . Um úrhrök Chicago-
borgar og menntaðan uppreisnarmann af
negrakyni." Cowley skrifar fyrir fólk sem
liefur einhvern pata af því allra helzta
sem liefur komið fram í bókmenntum
Bandaríkjanna á þessum tíma. Hinsvegar
eru „The naked and the dead“ og „From
here to Eternity“ þær tvær bækur sem
Birtingur 39