Húsfreyjan - 01.12.1950, Síða 13

Ég hafði hugsað mér að minnast í þess-
um greinarstúf nokkrum orðum Mæðra-
styrksnefndarinnar hér í Reykjavík, en
sú stofnun er afsprengi kvenréttindahreyf-
ingarinnar, því að það var Kvenréttinda-
félags Isl., sem árið 1923 gekkst fyrir stofn-
un nefndarinnar, aðallega að undirlagi
Laufeyjar lieit. Valdemarsdóttur.
Sifjalöggjöfin mun óvíða vera frjáls-
legri en hér á landi, og á síðustu ára-
tugum hefir löggjafinn með margvísleg-
um lagaákvæðum, þ. á. m. trygginga-
löggjöfinni, stefnt að því að bæta hag
mæðra og barna. Ýmsar kröfur kvenna
um aukinn stuðning hins opinbera mæðr-
um til handa, og þá aðallega krafan um
mæðralaun, hafa þó strandað á því, að
það liefur ekki þótt fært af fjárhags-
ástæðum að verða við þeim. Vonandi
verður þess þó ekki langt að bíða að.
þeim verði fram komið, en viðbúið að
það verði liáð fjárhagsafkomu þjóðar-
innar í heild, hvað á vinnst í þeim efn-
um. Hlutfallstala óskilgetinna barna er
há hér á landi, um það bil 4. livert barn
fæðisi utan hjónabands. Því fer þó
fjarri að öll þessi börn alist upp hjá
einstæðingsmæðrum, því að bæði er það
mjög algengt hér að fólk búi saman
ógift, og eins giftast margar mæðurnar
síðar. En mikill fjöldi óskilgetinna barna
elst þó upp hjá einstæðingsmæðrum,
og þegar þar við bætast ekkjur og frá-
skildar konur er hópurinn orðinn býsna
stór. Þessar mæður eiga flestar hverjar
erfitt uppdráttar í lífinu. Bundnar af
börnum og heimili leggja margar þeirra
hart að sér til þess að geta unnið sér
inn einliverja peninga fyrir illa launuð
störf, og gerir þó varla að hrökkva fvrir
allra brýnustu nauðsynjum lieimilisins.
Starf Mæðrastyrksnefndar miðar að því
að bæta hag mæðra og barna í löggjöf-
inni og framkvæmd hennar og veita
efnalitlum konum adstoð til þess að ná
rétti sínum, svo sem lög standa til. En
auk þess rekur nefndin líknarstarfsemi,
þar sem hún gengst árlega fyrir jólasöfn-
un til handa bágstöddum mæðrum, og
starfrækir sumarlieimili fyrir mæður og
börn og hvíldardvöl fyrir konur, og njóta
gestir nefndarinnar þar dvalar endur-
gjaldslaust.
Það er sjaldnast af ánægjulegu tilefni
að konur leita til skrifstofu Ma'ðrastyrks-
nefndar, og starfið þar veit.ir æði oft
innsýn í dapurleg örlög og harða lífs-
haráttu, en þar hregður líka oft fyrir
björtum myndum af bróðurþeli og örlæti
Reykvíkinga, ekki sízt fyrir jólin.
Um leið og ég tek mér það bessaleyfi
að minna reykvíska lesendur á að jóla-
söfnun Mæðrastyrksnefndar fer senn að
hefjast, langar mig til að ljúka þeesum
línum með ofurh'tilli „jólauögu“, ekki
vegna þess, að lnin sé beinlínis bundin
við jólahátíðina, lieldur liins, að hún
er hugðnæm eins og jólasögav eiga að
vera, því að liún lýsir því, scm gott er
í fari mannanna.
Fátæk einstæðingsmóðir, sem oft hafði
leitað á náðir Mæðrastyrksnefndarinnar,
beið mín dag einn fyrir fáum árum við
dyrnar er ég kom í skrifstofuna. Ég
liafði ekki liitt hana í lengri tíma, en brá
þegar ég sá, hvaða stakkaskiftum útlit
liennar hafði tekið. Þessi kona, sem áð-
ur var þrekmikil og liraustleg og glað-
leg í viðmóti, var nú orðin grá og gugg-
in, og furðaði mig ekki er liún, um
leid og hún bar upp erindi sitt, sagði
mér, að liún þyldi ekki orðiö að vinna
og ætti nú að fara á spítala til upp-
skurðar. Alllangur tími leið þangað til
hún kom aftur, og enn hafði útlitinu
hrakaö. Svo frétti ég látið hennar, og
kom það þá fyrst í liuga mér, livað
verða mundi um hörnin liennar fjögur,
þar af tvö harnung, sein nú mundu tvístr-
ast og heimilið leysast upp.
HÚSFREYJAN 13