Íþróttablaðið - 01.07.1927, Blaðsíða 19

ÍÞROTTABLAÐIÐ 75
að komasl áfram. Með þessu eyðileggja þessir á-
horfendur alveg yfirlit sitt yfir kepni þá, sem fram
er að fara, og taka um leið a/veg útsýnina frá hin-
um, sem eru á sínum rétta stað.
Þessi aðferð, að haga sér eins og maður geti
ekkert séð nema standa svo nærri því, sem á er
horft, að hægt sé að sleikja það, er svo alt of lík
nautkindunum — þeim heimsku skepnum, sem tald-
ar eru — að það er ekki mönnum samboðið, jafn-
vel þótt börn séu (og þau ganga aldrei á undan í
þessu), að nautheimska sig með slíkri framkomu.
Hvar stöndum viö?
Ótal margir eru þeir, bæði sem við íþróttir fást
og ekki, sem spyrja hvað sé met hér og þar og
hverjir hafi sett það og hvar. Þeir vilja gjarnan vita
hvar við stöndum.
Það er orðið nokkuð síðan að ég lofaði að reyna
að svara þessu rækilega. Og nú kemur það hér í
blaðinu. Metaskrá, eins og met á öllum norður-
Iöndum og heimsmet stóðu 1. jan. í vetur. Auðvit-
að hafa sum þessi met verið bætt síðan. Og okkar
eigin met fjölda mörg, eins og les. geta séð í fregn-
um frá mótum hér, sem koma hér í blaðinu smátt
og smátt eftir því, sem mótaskýrslurnar verða fyrir
hendi.
En ennþá stöndum við alllangt álengdar í flest-
um íþróttagreinum. Ekki er það samt því að kenna
að við íslendingar, séum getulega slíkir eftirbátar
annara þjóða. Heldur mun því um að kenna að
við, — já, eiginlega þing og stjórn fyrst og fremst
og svo of mikill meiri hlut þjóðarinnar — erum
ekki vaknaðir enn til meðvitundar um verðmæti
og notagildi íþróttanna yfirleitt, og þeir fáu, sem
eru farnir að reyna, eru of linir og stopulir við
að æfa sig, en loks, en ekki síst, — vantar alla
sæmilega aðstöðu til að æfa sig á réttan hátt og
til að geta náð nokkrum árangri.
Þetta síðasta sanna best fregnirnar, sem nú
eru að berast af íþróttamönnum okkar, sem staddir
eru á K. F. U. M.-leikmótinu í Kaupmannahöfn.
Þar er aðstaðan (leikvöllurinn) góð og árangur-
inn eftir því.
Hitt atriðið: að æfa sig sem næst daglega,
stöðugt og ósleitilega, þótt lítið sé í hvert sinni,
er ekki síður mikils virði. Skal ég seinna hér í
blaðinu geta dæma héðan að heiman um það,
hverju það fær áorkað, í greinaflokki »Sannir í-
þróttamenn*, sem bráðum hefst hér.
Um metaskrárnar er annars þetta að segja:
Norðurlandametin eru ábyggilega rétt, því þau
eru öll fengin beint frá viðkomandi samböndum.
Eg er ekki eins viss um að öll heimsmetin séu
rétt, sem þarna eru nefnd, auk þess sem ég hef
ekki getað aflað mér upplýsinga um þau öll.
Um Olympíumetin er ég ekki búinn að fá skýrslu
enn, hef því engan dálk fyrir þau, þótt ég viti
nokkurnveginn fyrir víst um met þar í nokkrum
greinum.
Loks eru ísl. metin. Þau eru ekki nærri öll
viðurkend. Einkum á þetta við um sundmetin.
Þar er víst ekkert viðurkent met til nema 100 m.
metið hans Óskars, sem nú er búið að hrinda.
Hafa hludaðeigandi félög alls ekki sótt um stað-
festingu á þeim til I. S. I. né gefið þær skýrslur,
sem til þess þarf, samkv. leikreglum. Vill mjög brenna
við um þessa vænrækslu enn þann dag í dag.
Til dæmis er mér nú bent á að Regína Magnús-
dóttir eigi met fyrir konur bæði á 50 og 100 metr.,
frjálsri aðferð. Eg gat ekki fundið þetta í þeim
plöggum, er ég hafði að vinna úr. En mjög þykir
mér þetta sennilegt. Hún er drottning meira en
að nafni (Regína=drottning). Sýnir þetta bara
enn glögglegar hvað lítið er skeytt um að tilkynna
metin og fá þau staðfest.
Þetta lagast þó vonandi.
Vegna þrengsla bíður enn margt gott, þarft
og skemtilegt, sem Iþróttablaðið þarf og á að
flytja. Blaðið er altaf stærra en því er ætlað að
vera, þó dugir ekki til. Meðal þess, sem nú bíður,
er lýsing á leikvöllum og fyrirkomulagi á þeim og
á leikmótum, ásamt teikningum og uppdráttum. —
Þar eru og ummæli danskra blaða um glímuförina
í fyrra (mjög skemtileg sum hver); ummæli um
fimleikaförina í sumar, frásagnir af K. F. U. M.-
íþróttaförinni, grein, með mynd, um Ársæl Gunn-
arsson, skátaforingja, um íslenzkar listir og þrautir,
fréttir frá leikmótum félaga út um land, frásögn um
sundskálavígsluna á Álafossi 12. júní (fánadaginn)
með lýsingu af honum og mynd, o. m. m. fl.