Vera - 01.11.1986, Page 35

9erði Celie, getur hún fyrir-
Qefið honum og orðið vinur
hans, þegar hann hefur
breytt um lífsstefnu. Ekkert af
Þessu finnst mér óeðlilegt,
enda er umburðarlyndi ein-
kenni á samfélagi bókarinnar,
°9 ríkur þáttur í skapgerð
endirokaðra.
Þetta stutta ágrip af efni
Purpuralitsins er aðeins hluti
því sem bókin býr yfir, og
vil ég eindregið hvetja fólk til
aö láta ekki þennan bók-
nienntaviðburð framhjá sér
fara. Sérstaklega vil ég hvetja
Þá sem hafa séð kvikmynd
Steven Spielbergs, sem
sýnd hefur verið undanfarið i
Austurbæjarbíói, að láta ekki
nægja að sjá myndina. Hún
naer ekki nema að mjög litlu
'eyti að lýsa efni bókarinnar.
Leikstjórinn leyfir sér á und-
arlega frjálslegan hátt að
túlka efnið eftir sínu höfði og
féll mér sú túlkun í hæsta
máta illa. Hinn hógværi Ijóð-
ræni andi glatast algjörlega í
fáránlegum hasaratriðum í
ætt við Tomma og Jenna og
9rundvellinum, sem er
kvennapólitikin og menning
svartra, eru engin skil gerð.
Ég hef heyrt að Spielberg
áafi sagt í sjónvarpsviðtali, að
sstæða þess að hann sleppi
astarsambandi Shug og
Celiar í myndinni, sé sú að
Þann hafi viljað ná til breiðs
Þóps áhorfanda. Það er
Þklega nóg að kona sé svört,
Þó hún sé ekki lesbía líka.
Svona hagræðing á sann-
leikanum er dæmigerð þegar
minnihlutahópar eiga í hlut
°9 finnst mér myndin
sorglegt dæmi um banda-
riska söluvöru, þar sem
óþægilegum málum er
slePpt, svo bíógestir geti lifað
afram i sínum þrönga blek-
Lingarheimi. Til hvers bætti
Spielberg til dæmis í
myndina trúarlegu söngatriði,
sem miðaði að því að Shug
fengi fyrirgefningu safnaðar-
prestins? Það atriði á sér
enga stoð i bókinni, og
persónan Shug er mjög ólík
þeirri dúkku sem sást á hvíta
tjaldinu. Eins og henni er lýst
í bókinni hefði hún hlegið
hraustlega að söngatriði
Spielbergs. En líklega hafa
bandarískir áhorfendur andað
léttar að því loknu.
Ekki fær maður heldur
neina tilfinningu fyrir
menningararfleifð svertingja í
myndinni, en í bókinni er til
dæmis sögð saga af við-
brögðum negra í Afríku þegar
trúboðar sögöu þeim að í
biblíu hvítu mannanna séu
Adam og Eva talin fyrstu
manneskjur jarðarinnar og
hafi nakin verið rekin úr
aldingarðinum Eden.
Negrarnir skellihlógu að
þessari sögu, þvi i þeirra
sögnum eru Adam og Eva
fyrsta hvíta fólkið sem fædd-
ist meðal svartra. Vegna þess
að þau voru hvít, sem er
sama orðið og nakin, voru
þau rekin burt úr þorpinu og
síðan hefur hvíta fólkið verið
aö hefna sín á svertingjum og
eru sífellt að drepa annað
fólk. En svertingjar trúa því,
að eftir þúsund ár muni fólki
loks skiljast að allir eru börn
sömu móður — þó ekki séu
allir eins. Þessi bók er liður í
að koma þeirri kenningu til
skila, þó hinn bandariski leik-
stjóri hafi horft framhjá því.
Vona ég að sem flestir nái
sér í eintak af Purpuralitnum
og fái þannig milliliðalaust að
kynnast meistaraverki Alice
Walker og Ólafar Eldjárn.
Elísabet Þorgeirsdóttir
BIO
BÍÓ
BÍÓ
STELLA í ORLOFI
Framleiöandi: Umbi,
ísland 1986
Leikstjóri:
Þórhildur Þorleifsdóttir
Handrit:
Guðný Halldórsdóttir
Leikarar:
Edda Björgvinsdóttir,
Þórhallur Sigurðsson
(Laddi), Gestur Einar
Jónsson, Gísli Rúnar
Jónsson, Eggert Þorleifs-
son, Sigurður Sigurjóns-
son o.fl.
Kvenframleiðendumir i
Umba, sem stóðu að gerð
myndarinnar Skilaboð til
Söndru, hafa aftur ráðist fram
á kvikmyndavöllinn og að
þessu sinni er mynd þeirra
meö gáska og fjör í forgrunni.
Hér er því á ferð fyrsta
gamanmynd íslenskra
kvenna í fullri lengd, en
gamanmyndaframleiðsla
kvenna er frekar sjaldgæft
fyrirbrigði sé litið yfir sögu
kvikmyndagerðar þeirra
almennt.
í stuttu máli gengur myndin
út á þaö að Stella (Edda
Björgvinsdóttir), hin jákvæða
umburðarlynda móðir og
eiginkona, fer í laxveiðitúr
með, að því að hún heldur,
viöskiptavini eiginmannsins,
Svíanum Salomon Gustavson
(Laddi). ,,Viðskiptavinurinn“
fer hins vegar í ferðina fyrir
misskilning, heldur að hann
sé kominn í meðferð hjá
SÁÁ, en þangað var ferð
hans frá Svíþjóð heitið. í
framhaldi af þessum mis-
skilningi verður annar, og svo
koll af kolli, sem fleiri og fleiri
blandast inní, þangað til allt
er komið í versta hnút sem
smám saman leysist er líða
tekur á seinni helming mynd-
arinnar.
Fyndnin í myndinni byggist
mikið á þessum síendurtekna
misskilningi sem er fléttaður
saman við grín sem gert er
„ Janúar
FEBRúar
mars
apri'l
MAf
JÚNÍ
f JÚLÍ
Agtjst
SEPTEMBER
°któber
nóvember
desember
Vera undirbýr nú útgáfu vegg-dagatals fyrir
árið 1987. Á því verða gamlar Ijósmyndir af
konum við ýmis störf, upplýsingar um stéttar-
félög, um samtök kvenna á mörgum sviðum
o.m.fl. Það verður líka nóg rúm fyrir minnis-
punkta svo ekkert gleymist nú á árinu. Ráð-
gert er að dagatalið komi út undir lok nóv-
ember. Upplagið er takmarkað svo áskrifendur
og aðrir lesendur Veru ættu að hafa hraðann á
og panta sér eintak sem fyrst! Við sendum í
póstkröfu hvert sem er!
Bestu kveðjur,
Oir/l
að þáttum í íslensku þjóðlífi.
Meðferðarmanían á íslandi,
karlaklúbbar á borð við
Lionsklúbbinn, íslensk sveita-
menning, laxeldið og trú
manna á miljónmöguleikum í
því, svo eitthvað sé nefnt, eru
þjóðlífsþættir sem hafðir eru
að háði og spotti, enda á köfl-
um drepfyndið. Að þessu leyti
er myndin mjög íslensk, en
að öðru leyti má segja að
fyndnin lúti oft á tíðum lög-
málum fyndninnar í algeng-
um amerískum gamanmynd-
um. Þetta er fyndni sem á
miklum vinsældum að fagna í
neysluþjóðfélagi þar sem of-
framleiðsla er ekki óþekkt
fyrirbæri og er grundvölluð á
því að allt það sem gengur út
á sóun eða eyðileggingu er
fyndið, svo framarlega sem
það á sér staö einhvers stað-
ar við landamæri fáránleik-
ans. í Stellu höfum við dæmi
um þessar dæmigerðu
amerísku klisjur eins og t.d. í
slagsmálum flugmannanna
og Lionsfélaganna þegar
klósettpappír, bjórdollur og
laxar þjóta í tonnatali fram og
aftur um breiðtjaldið og verða
þannig ruslahaugunum að
bráð. Jákvæðustu dómarar
myndu e.t.v. segja að
höfundar væru, með því að
stilla saman íslenskum
séreinkennum og amerískri
útfærslu, að vekja athygli á
samruna þessara tveggja
menningarheima hér á landi?
Stella í orlofi ber þess
merki að hún sé gerö af
konum. Einhver gagnrýnand-
inn gekk m.a.s. svo langt að
tala um kvenrembu! Ekkert
má nú. Glæpur framleið-
endanna er nú ekki alvar-
legri en svo, að konurnar í
myndinni fá aðeins betri með-
höndlun en í mörgum öðrum
gamanmyndum og er nú
kannski kominn tími til. í
þessari mynd er góðlátlegt
grín gert að hinni jákvæðu,
umburðarlyndu, fórnfúsu
Stellu, en samtímis er hún
sterk og ákveðin. Aðal karl-
35