Handbók bænda - 01.01.1923, Qupperneq 23

19
kasta ekki mold ofan á sjálfar rófuplönturnar, því
þær eru veikar fyrir, meöan þær eru ungar. Veröur
svc aö tína meö höndunum þær ilígresisplöntur, sem
vaxa svo nærri rófuplöntunum (og i rööunum), aö
arfiplógurinn nær þeim ekki. Best er aö hreinsa
illgresiö svo iöulega, aö þaö nái engum verulegum
þroska. Enda er gott að róta jarðveginum til, viö
]>a'S kemst loft niður í hann, efnabreyting verður
örari, og næringarvinsla plantnanna meiri.
5. U p p t a k a. Fóðurrófur þola aö standa óupp-
teknar að haustinu þó kuldar sjeu, og er því ekki
vert að taka þær upp fyr en seint. Uppskerumagn
fóöurrófna er mjög mismunandi, eftir staöháttum
og afhrigöi. Sent svarar 150 tunnum af dagsláttu, er
góö uppskera.
6. Geymsla. Reynt hefir veriö aö geyma fóð-
urrófur í gryfjum úti, með þaki yfir, eða í ofan-
jaröarhaugum, sem svo hefir veriö hlaöið 1—2 feta
þykku lagi af jarðvegi utan um. Á svona haugum
og gryfjum veröur að hafa strompa, svo loftskifli
geti farið fram. Svona geymsla hefir gefist mjög
misjafnlega. Þar sem liægt er að koma því við, er
því hest að geyma fóðurrófur í þurru og rakalausu
húsi, þar sem frost nær ekki að þeim.
Ræktun gulrófna
má liaga eins og ræktun fóöurrófna, 0g vísast þvi