Ljósmæðrablaðið - 01.01.1963, Qupperneq 21

LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
15
6'. Yfirfœrsla sjúkdóma.
Blóðgjafar verða að vera heilbrigðir í alla staði. Er það
föst venja, þar sem blóði er safnað (blóðbönkum) að fá í
fljótu bragði yfirlit yfir heilsufar gefendanna, og er þá
sérstök áherzla lögð á, að fá upplýsingar um það, hvort
þeir, sem ætla að gefa blóð, hafi nokkum tímann fengið
gulu (hepatitis infectiosa, homologous serum jaundice),
syphilis eða malariu. Dæmi eru þess, að slíkir sjúkdómar
hafi flutzt þannig milli manna.
Allt blóð, sem inn kemur til blóðbankanna, er rannsak-
að m.t.t. syphilis, í hvert sinn sem hver einstakur blóð-
gjafi gefur.
Hér er gert svokallað V.D.R.L. próf.
9. Æöabólga
eftir blóðflutning er fremur algengur aukakvilli, eink-
hm ef sykur- og saltupplausnir eru gefnar til viðbótar.
Algengt ef skorið er á æðar. Það sem mestu virðist ráða
hér, er tímalengdin: því meiri hætta sem það tekur lengri
tíma.
10. Hœmosiderosis.
Líkaminn hefir engin ráð til að losa sig við aukajárn.
Normalt skilur hann út 1 mg á dag og eykst það ekki eftir
blóðflutning.
Hæmosiderosis kemur aðallega hjá þeim sjúklingum,
sem ekki missa blóð, t. d. í aplastiskri anæminu. Þessir
sjúklingar fá oft margar blóðgjafir.
Einkenni, sem þessir sjúklingar fá, orsakast af þvi, að
járnið, sem of mikið er af, sezt í líkamsvefi. Það sem helzt
emkennir sjúkdómsmyndina, er: Fibrosis í pancreas, með
vlvarlegri sykursýki. Fibrosis í lifur, með cirrhosis ein-
kennum og brún litarefni í húð. Fyrsti sjúklingurinn, sem
getið er með transfusions hæmosiderosis, hafði fengið 290
blóðgjafir á 9 árum.