Ljósmæðrablaðið - 01.01.1963, Qupperneq 22

16
LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
11. Citrat-eitrun
getur átt sér stað eftir miklar blóðgjafir. Virðist vera
hættulaust að gefa fullorðnum allt að 5000 ml í einu.
Því er haldið fram, að storknunarhæfileiki blóðsins
rninnki við mikla blóðfærzlu, en það hefir ekki við nein
rök að styðjast.
Bunker, Bendixen og Murphy fundu með tilraunum, að
við margendurtekna blóðgjöf komu fram einkenni um
kalcium-skort, lágur blóðþrýstingur, veikari hjartastarf-
semi — minnkað ,,output“ vinstra hjartahelmings, sem
gekk til baka við kalcium-gjöf í æð.
12. Kalium-eitrun.
Þegar blóð er geymt, eykst kalium í plasma í hlutfalli
við þá hæmolysis, sem alltaf verður meiri, eftir því sem
blóðið er geymt lengur. Eftir 7 daga geymslu eru um 80
mg í 100 ml af blóði og eftir 28 daga nálægt 135 mg í 100
ml, en með því að draga blóðvatnið ofan af og gefa aðeins
blóðkorn, má minnka það til muna.
Mjög er sjaldgæft, að sjá breytingar í hjartalínuriti, af
þessum orsökum.
HEIMILDIR:
Landsteiner, K.: On agglutination of normal human blood (transla-
tion from Wiener Klinischen Wochenschrift (14:1132—1901)).
Transfusion Vol. 1 No. 1 1961 s. 5—8.
Mollison, P.L.: Blood Transfusion in Clinical Medicine. Blackwell,
Oxford 1951.
Levin Philip, M.D.: Blood group antigens & antibodies. Ortho
diagnostic divison 1960.
Woolmer, R.: The conquest of Pain: Blood transfusions. Cassel,
London 1961.