Ljósmæðrablaðið - 01.12.1982, Blaðsíða 3

LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
83
ÞUNGUNAREINKENNI
Andlegar og
líkamlegar
breytingar á
meögöngutíma
SÍÐARI HLUTI.
Unnið af: Hönnu Kristínu Guðjónsdóttur og
Guðrúnu Guðmundsdóttur, Ijósmæðranemum
Nýrnastarfsemin
Blóðflæði nýrna eykst á meðgöngu frá ca 800 ml í 1200 ml per.
mín. á 12. viku meðgöngu. Aukin þvagþörf verður á fyrstu þrem
mánuðum meðgöngu og aftur i lok meðgöngu, vegna þeirrar
ertingar sem leg hefur á blöðruna. Ýmsar breytingar verða á nýr-
um fyrir áhrif frá vökum (hormonum), sérstaklega
,,progesteron”. Það verður mýking í sléttum vöðvum og spenna
minnkar. Þetta kemur mest fram í blöðrunni, sem leiðir til ófull-
kominnar tæmingar og söfnunar á afgangsþvagi (residual þvagi).
Einnig hefur þetta áhrif á þvagleiðarana, sem víkka mjög frá 10.
viku meðgöngu. Þessi víkkun verður meiri hægra megin, senni-
lega vegna þess að legið liggur meira til hægri, og þegar legið
stækkar veldur þetta auknu bakflæði. Þetta bakflæði hverfur
6—8 vikum eftir fæðingu. Einkennalaus sýklamiga er talin orsak-
ast vegna þessa bakflæðis, (ekki sannað). Einnig kemur fram
þvagsöfnun „stopp” (retention) eftir fæðingu, en því veldur
aukin vakamyndun (hormonamyndun) og einnig staða þessara líf-
færa, sem auðveldlega verða fyrir þrýstingi og áverkum í
fæðingu. Sykurútskilnaður um nýru kemur oft fyrir á meðgöngu.
Þetta skýrist af því, að blóðflæði eykst gifurlega, einnig eykst