Tímarit Verkfræðingafélags Íslands


Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.12.1963, Blaðsíða 20

Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.12.1963, Blaðsíða 20
114 TlMARIT VFl 1963 tegund byggingarinnar. Einnig mun Kópavogskaupstað- ur og e.t.v. fleiri sveitarfélög hafa innheimt gjöld viS lóðaúthlutun, þó í annarri mynd hafi verið. Það hlýtur að vera ófrávíkjanleg krafa allra þeirra, sem ökutækjum stjórna, svo og forsvarsmanna vega- og gatnagerðar, að þær fjárfúlgur, sem greiddar eru til ríkissjóðs í formi skatta af ökutækjum, eldsneyti þeirra, hjólbörðum o. f 1., verði i mun ríkari mæli en nú er varið til vega- og gatnagerðar. Á þann hátt fengist tekju- stofn, sem verja skyldi til gatnagerðar, auk þess sem slík ráðstöfun hlýtur þjóðhagslega að vera hagkvæm. Það er von mín, að það sem hér hefir verið sagt, færi mönnum heim sanninn um, að tæknimál sveitarfélaga eru margbrotnari en svo, að þau verði farsællega til lykta leidd með brjóstviti einu saman. Tilgangur þessara orða er fyrst og fremst sá að gera tilraun til að varpa ljósi á þau vandamál, sem sveitar- stjórnir eiga við að etja. Efnið er svo margþætt, að því verða ekki gerð nein tæmandi skil í einu útvarpserindi. Hafi hinsvegar einhver hlustenda minna orðið fróðari um skipulagsmál, gert sér grein fyrir aðkallandi verk- efni í vatnsveitu- eða holi'æsagerð eða jafnvel eygt möguleika á að hefja undirbúning að varanlegri gatna- gerð, þá er tilgangi erindisins náð. Velferð þegnanna, vellíðan þeirra og lífsviðhorf skap- ast af því umhverfi, sem þeir búa í. Það er því nokkurs um vert, að þekking og fjármagn haldist í hendur við mótun hinna ört vaxandi sveitarfélaga. Á þann einn hátt munu dugmiklir framámenn sveit- arfélaga sjá starf sitt bera tilætlaðan árangur og jafn- framt stuðla að auknum hróðri íslenzkrar verkmenn- ingar. PA MALING TIL HEST OVER ISLAND OVERINGENIÖR EDVÁRD SVANÖE er Norðmaður, f. 26. júní 1883. Hann varð stúdent 1901 og laulc 'prófi í byggmgatœkni við Kristiania teJcniske skole 190lt. Síðan hefur hann starfað milcið að mœlingum á norskum fall- vötnum, áœtlunum um virkjanir í þeim og að virkjun- arframkvœmdum og rekstri þeirra. Hann hefur i þessu sambandi haft á liendi leiðandi stöður i heimalandi sínu, aðallega við virkjun Aura-fljótsins, sem hann hefur starf- að við í 50 ár. Svanöe hefur ferðast víða erlendis, veitt ráðleggingar og flutt fyrirlestra. Hann lcom hingað til Islands árið 1920 á vegum ensks fyrirtœkis til þess að mœla Dettifoss og áœtla virkjunarmöguleika þar. Svanöe hefur nú sent Tímariti VFl frásögn af þeim leiðangri. Honum hefur sýnilega orðið leiðangurinn einkar minnis- stæður eins og frásögn hans, sem fer liér á eftir, ber með sér. I 1920 anmodet et engelsk selskap mig om á reise til Island á gi en rapport om Dettifoss. Et kart over Island viste mig, at Dettifoss blev dannet av elven Jokulsá. Jokulsá kom frem under Vatnajokul, Islands og Europas storste snebræ, og randt nordover i omtrent 200 km lengde til den faldt ut i Nordishavet. Det var ikke flyruter til Island dengang. Bergenske hadde en liten lastebát, sem gikk i rute pá Island. Báten het Kora og kapteinen het Abel. St. Hans aften stod vi ut fra Bergen. Jeg fikk Iugar sammen med folkeskolelærer övrevik fra Sogn. Han hadde fátt et stipendium pá 1000 kr. for á studere de steder, som var omtalt i de gamle sagaer. Han gikk med 1000 kroneseddelen i bukselommen og viste den frem til alle som hadde lyst til á se den. Ombord var ogsá den norske generalkonsul pá Island, Bay. Generalkonsul het pá islandsk adalrædismadur. Vi besokte Shetlandsoerne, og besokte flere hvalfanger- stasjoner pá Færoerne. En kvell blev vi buden opp til bestyrer Olsen pá Torsvik hvalfangerstasjon. Olsen var blitt torpedert vinteren 1917. 34 mann satt i en livbát i 52 timer for de nádde inn til Norge. 5 stk. dode for báten kom i land, Hvalfangerne hadde et hardt liv. Jeg syns jeg var sammen med de gamle vikinger. Jeg spurte hvordan en hvalpatron blev avfyrt. De fyrte av en patron pá bordet, sá flasker og glass danset, uten at det generte noen. Da de horte jeg skulle pá en ridetur over hele Island, morret de sig med á fortelle roverhistorier om hvor vilde hestene kunne være. Det var for á sette mig i det rette humor. Jeg hadde vært dum nok til á fortelle dem at jeg ikke var noen flink rytter. Efter et kort besok i Thorshavn passerte vi Færoernes vestlige pynt Myggenes. Kapteinen holdt „Captains dinner". Han syns det var meningslost at jeg skulle reise til forbudslandet Island uten brennevin, og over- lot mig derfor noen flasker. Dengang hadde vi jo ogsá

x

Tímarit Verkfræðingafélags Íslands

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Verkfræðingafélags Íslands
https://timarit.is/publication/860

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.