Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.04.1970, Qupperneq 16

26
TlMARIT VFI 1970
Verkfræðimeimtun á íslandi
Þróun verkfræðideildar áratugina
1970-1990
Alit nefndar, sem skipuð var af verkfræðideild til að gera áætlun um
æskilegt starfslið deildarinnar næstu áratugi.
Reykjavík, 15.1. 1969.
Til Verkfræðiileildar.
Háskólanefnd fór þess á leit
við verkfræðideild, að gerðar
væru tillögur um æskilegt
starfslið við deildina næstu
áratugina. Farið var fram á,
að tillögumar tækju til næstu
20 ára og leitazt yrði við, að
þær yrðu sem nákvæmastar yf-
ir næsta fimm ára tímabil,
allnákvæmar yfir þar næsta
fimm ára tímabil, en úr því
aðeins lauslegar ábendingar.
Á fundi verkfræðideildar
hinn 8.10. 1968 voru undirrit-
aðir kosnir í nefnd til að gera
áætlanir um þessi efni. Hefur
hún samið álitsgerð, sem fylg-
ir bréfi þessu.
Fyrsta verkefni nefndarinn-
ar var að gera áætlun um lík-
lega þróun kennslunnar, sem
áætlun um starfslið byggðist
siðan á. 1 höfuðdráttum er
gert ráð fyrir eftirfarandi þró-
un.
1970
Sú kennsla, sem nú er á-
kveðin að viðbættu þriðja
stigi í landa- og jarðfræði og
upphafi kennslu til fyrrihluta-
prófs í eðlisverkfræði.
1970-75
Kermsla til fyrrihlutaprófs í
eðlis- og efnaverkfræði, aukin
kennsla til kennaraprófa í
stærðfræði og eðlisfræði, aukn-
ing á kennslu i náttúrufræði-
greinum og kennsla í síðari-
hlutagreinum bygglngarverk-
fræði.
1975—’80
Áframhaldandi aukning á
kennslu í náttúmfræðigrein-
um, kennsla í síðarihlutagrein-
um véla- og rafmagnsverk-
fræði.
Nefndin hefur ekki treyst
sér til að gera sundurliðaða
áætlun um æskilegt starfslið
á áratugnum 1980-1990, en
um hugsanlega þróun kennsl-
unnar á þessu tímabili er
nokkuð rætt í meðfylgjandi
álitsgerð.
Nefndinni var í upphafi
ljóst, að I áætlunum um æski-
legt starfslið yrði að miða við
ákveðnar reglur um stöðuheiti
kennara og kennsluskyldu
þeirra. Samdi hún drög að
slíkum reglum, en síðan hef-
ur verkfræðideild gert ályktun
um þessi efni, sem lögð hefur
verið fyrir háskólaráð.
Áætlunargerð sem þessi
krefst vemlegrar undirbún-
ingsvinnu, ef gera á efninu
sæmileg skil. Leitað var til
deildarkennara til að aðstoða
við einstaka þætti áætlunar-
gerðarinnar, og fylgja allar
upplýsingar, sem nefndinni
tókst að afla, sem fylgiskjöl
með áætluninni*)
Að lokum viljum við taka
fram, að sökum þess, hve
skammur timi hefur verið til
stefnu, er áætlunin ekki eins
ítarleg og æskilegt hefði verið.
Allar niðurstöður ber því að
taka með varúð, einkum er
varðar seinni hluta þess tíma-
bils, sem áætlunin nær yfir.
Það er þó von okkar, að álits-
gerðin verði mikilsverður
gmndvöllur að frekari áætl-
anagerð um þessi efni.
V irðingarf yllst,
Loftur Þorsteinsson,
Magnús Magnússon,
Sigurður Þórarinsson.
*) Rúmsins vegna eru þessi
fylgiskjöl ekki birt hér.
1. Núverandi kennsla og starfslið
Nú er í verkfræðideild kennt til
fyrrihlutaprófs I byggingar-, véla- og
rafmagnsverkfræði auk nokkurra
BA-greina, sem em þrjú stig í stærð-
fræði og eðlisfræði og eitt stig í
efnafræði, líffræði og landa- og
jarðfræði. Kennsla í náttúrafræðum
er nú í fyrsta sinn í verkfræðideild,
en fyrirhugað er að kenna til þriggja
stiga í líffræði og a.m.k. tveggja
stiga í landa- og jarðfræði. Við deild-
ina starfa alls um 40 kennarar og
þar af eru 6 prófessorar og 4 dósent-
ar, en aðrir kennarar em stunda-
kennarar. Fjöldi kennslustunda er
um 160 á viku að jafnaði og annast
stundakennarar um 60% þeirra.
Ljóst er, að hlutur stundakennslu
í verkfræðideild er óeðlilega mikill.
Þá má geta þess, að allir dósentar
við deildina hafa takmarkaðar
skyldur gagnvart henni, þar sem
dósentsstarfið er algert aukastarf.
Það ætti að vera sjálfsögð krafa, að
aðalkennari í öllum stærri kennslu-
greinum hafi kennsluna að aðal-
starfi. Tilsvarandi fyrirkomulag þarf
ennfremur að komast á varðandi
hinar smærri greinir, en þær þarf
þá að flokka saman í samstæðar
greinir eða með skyldum stærri
greinum, 1 mörgum tilvikum er full
þörf á því, að ásamt aðalkennara
annist fastráðinn aðstoðarkennari
kennsluna. Þó að fyrirkomulag sem
þetta kæmist á, yrði ávallt veraleg
stundakennsla, en hlutur hennar
ætti þá að vera minni en þriðjung-
ur af heildarkennslu í stað meira
en helmings eins og nú er.
2. Framtíðaráætlanir
Kennsla í verkfræði miðast nú við,
að stúdentamir stundi framhalds-
nám við erlenda verkfræðiháskóla.
Deildin hefur nú samband við fjóra
norræna tækniháskóla um viðtöku
stúdenta að síðarihlutanámi, þ.e.
verkfræðiháskólana í Kaupmanna-
höfn (D.T.H.), Þrándheimi (N.T.H.),