Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1875, Side 45

GÁTUVÍSUR.
*• Hver er sú hin öflga, | er að sér dregur
fold og fira | og frá sér hrindir,
ljósari gulli | og leipturstjörnum,
hvassari loga | hvervetna elur,
hverju meiri, j því er höldar kenna?
2- Á björtum degi ei birtist lýð, | bragnar sjá þá eigi,
en um nætur alla tíð | er hún Ijós á vegi.
3- Eru systkin tvö | ólík næsta:
bjartleitr er bróðir, | en brún systir,
hann er hlýrri, | hún kaldari;
elta hvort annað | og undan flýja,
þau eru aldrei | þessa vegna
undir þaki | einu bæði.
4- Ekki verður eldri en tólf mánaða,
sýnir tímann þó, og þann
þroskaðan, úngan, gamlaðan.
5. Hvað er það, sem átti að verða í gær
en var á morgun?
ó. Hver er sá hinn eini, eg inni,
astíð ferðast hverju sinni,
engan stað hann er við bundinn,
aldrei heyrður, séðr né fundinn,
sjálfs af krapti engu orkar,
allrahanda samt þó verkar,
ótalbreyttur, undarlegur,
eyðir, en meir þó saman dregur,
stýfðr er hann fyrir aptur-enda,
enginn veit hvert liöfuðin venda;
af mörgum er hann mikils virtur,
mun þó kannske illa hirtur?
7- Hver er sá hinn dimmi | úr dökkum bólum,
gengr yfir fold | og gamlan ægi,
leiðr er hann flestu | lifandi vætta,
hollr hálflífga, | hverjum þarfr?
8. Hvert er klæða | heitast og kaldast,
ógna vítt, | það engan gjörði
skraddara ríkan? | ráddu gátu!
g. Hver sinn stóra brynjar búk með breiðu fati,
sem allra kaldast er um heima,
ylinn kann þó bezt að geyma?
io. Getinn er sá af stáli og stein, | er stælta málma kremur,
föðursins verður fæðing sein, | því fyrri sonurinn kemur.
(43)