Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1890, Síða 47

^farib til Vínarborgar, og bjdst til |>ess ab setjast um
hana. Var Austurríkismönnum |)á sá einn kostur naub-
ugur ab bibjast fribar. Margir vildarmenn Vilhjálms kon-
uUgs rjebu honum til þess ab semja ekki frib ab svo
vöxnu máli, en taka Vínarborg herskildi. Var þab ráb
Þeirra ab kúga Austuríki sem mest, og svipta þab löndum.
£n þeir Vilhjálmur og Bismarck vildu þab hvorugur; töldu
þeir þab til síns máls, ab ef Austurríkismenn yrbu ab láta
'<>nd af hendi, er ábur hefbu lotib þeim, mundi aldrei um
Wlt gráa milli Prússlands og Austurríkis og hernámib því
^ættulegt. Sú varb reyndin á síbar, ab þeir voru þar
glöggsýnni enn abrir. Var nú fribur saminn í Prag 23.
ö. ágústm. 1866. Prússar fengu hertogadæmin til fullra
^orrába og auk þess konungsríkib Hannover og nokkur
Stnáríki önnur á Norbur-þýzkalandi er snúizt höfbu í lib
Uleb Austurríkismönnum. þab var og í fribargjörb þessari
aö Austurríkiskeisari skvldi ganga úr þýzka sambandinu og
láta Prússum heimilt ab skipa þar málum sem þeim lík-
ahi. Auk þess urbu Austurrikismenn ab láta Peneyjar af
hendi vib ítali. Napoleon III gjörbi sjer von um ab bera
öokkub úr býtum vib friöargjörb þessa, en Bismarck
8ynjabi því þverlega, og hafbi tilmæli Napoleons ab hábi.
Kvabst hann ekki mundi gefa Frakkakeisara „drykkju-
Peninga“.
Prússar hlutu frægb mikla af úfriöi þessum, sem von
Var til, enda hafbi Prússaveldi aukizt stúrum ab löndum
og þegnum. Vinsældir þeirra Vilhjálms og Bismarcks
fterbust nú mjög í vöxt, og sannabist þá þab er Bismarck
hafbi spáb um vinsældir sínar, enda var þab nú fram
komiö ab hann hafði eigi úfyrirsynju varib fje þjúbarinnar
til herkostnaöar. Gaf þingib honum þá upp allar saldr
fyrir tjárafneyzluna og sæmdi hann gjöfum. En Vilhjálmur
konungur átti einnig miklar þakkir skilib af þegnum sínum.
þab er ab vísu örbugt ab leiba getur ab því hversu farib
hefbi, ef konungur hefbi látib bugast af þjúbarviljanum,
og vikib Bismarck frá völdum; en engum mun þú blandast
hugur um, ab þab hefbi oröib til mikillar úkamingju ekki
abeins fyrir Prússa, heldur einnig hina þýzku þjúb.
Smáríki þau á norbanverbu þýzkalandi, er veitt höfbu
Prússum í úfriÖnum, gjörbu nú samband sfn á milli meb
(»3)