Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1890, Síða 48

forustu Prfissaveldis. Var Prilssakouungur framkvæmdar-
stjóri í sambandi þessu, en Bismarck varb æSsti rábgjafi
sambandsins, og nefndist sambandskanselleri. þ>ýzka sam-
bandinu var nú meb öliu lokif), er Austurríki var bolab
burt. Ríkin á Sufiur-þýzkalandi hugfen þá einnig af gjöra
samband sín á milli, en nábúarígurinn var svo mikill af
allt fúr í handaskolum og varf ekki af sambandi.
Málalok þau, er nú er frá sagt, voru Napoleon III
mjög á múti skapi. Hatrif milli Austurríkismanna og
Prússa haffei orfif honum af gúfu lifei, og var honum
því mjög umhugaf um af etja þeim saman og eyfa þannig
fyrir þeim fje* og mönnum. Bærust Austurríkismenn og
Prússar jafnan á banaspjútum, var honum í lófa lagife af
hafa ráf þeirra í hendi sjer. En nú var sá endir á orfinn,
af Prússar voru orfnir Austurríkismönnum í öllu fremri
og ríki þeirra og uppgangur fór dagvaxandi. þútti Na-
poleon þá sem sjer væri mikil hætta búin af valdi þeirra.
En þú var þaf annaf, er bakafi honum meiri áhyggjur.
þjófeveldismönnunum fjölgafei ófurn á Frakklandi og haffi
hann sjefe þess Ijúsan vott af herinn mundi eigi vera sem
tryggastur. Hann vissi abeins eitt ráö vif þessum vand-
ræbum: ab hefja úfrib gegn nágrönnum sínum og vinna
sigur á þeim. Sjálfur úskabi hann ekki ófribar, en þegnar
hans vildu fyrir hvern mun berjast og vinna sjer nýja
frægb. Vandræbi hans gjörbu nú fremur ab vaxa enn
minnka. Drottning hans Eugenie rjeri og öllum árum ab
úfribnum; Ijet keisarinn þá tilleibast ab leita til ófribar
vib Prússa.
þeim Vilhjáimi konungi og Bismarck var vel um þab
kunnugt, er fram fúr á Frakklandi um þessar mundir og
bjuggust sem bezt fyrir. Fengu þeir Rússa til þess ab
halda í hemilinn á Austurríkismönnum, ef til úfribar kæmi
og auk þess sömdu þeir vib ríkin á Subur-þýzkalandi um
bandalag til landvarna, en allt fúr þetta á laun vib Frakka-
keisara. þúttust þeir nú vel búnir til úfribarins og bibu átekta.
Bábir málspartar vildu berjast; þab vantabi abeins
deiluefnib, en þess var ekki lengi ab bíba. Árib 1868
ráku Spánverjar ísabellu, múbur Alfons XII, frá völdum.
Bubu þeir svo konungstignina ýmsum höfbingjum, en þeim
þútti vandi vib ab taka, og þábu ekki bofeife. Um árslok