Dagblaðið Vísir - DV - 09.10.2004, Síða 31
DV Helgarblaö
LAUCARDAGUR 9. OKTÓBER 2004 31
„Ég var að spá í að hafa þetta
bara Brian Wilson en síðan fór ég
að hugsa meira um þetta. Ég dýrka
þá alla. Þetta eru náttúrlega geð-
veikir snillingar allir. Þessar raddir.
Brian var sterkur en þegar hann
dró sig í hlé komu út geðveik lög.
Beach Boys eru sem eitt hljófæri,
raddirnar þeirra. Engin með sama
tónsvið. Þeir sjá um mismunandi
hluti. Mike er bassinn, Brian var
falsettan... og þetta raðast í full-
komna heild/' segir glaumgosinn
og trymbillinn Daníel Þorkelsson,
alias Danni í Maus. Hann er með
myndir af meðlimum hljómsveit-
arinnar, alla sex, tattúeraða hring-
mn um ökla sinn, eins og sjá má á
meðfylgjandi myndum.
Sennilega eru þeir fáir eins
ákafir aðdáendur hljómsveitarinn-
ar Beach Boys en einmitt Danni
sem býður þess nú í ofvæni að fara
í Höllina og sjá þessar hetjur sínar
þegar þær koma til íslands. Hann
hefur haft samband við tónleika-
haldrann með það fyrir augum að
fá að hitta hljómsveitina að tjald-
arbaki þegar þeir koma.
„Ég fór til London í Royal Festi-
val Hall og sá Brián
skum öxla Þaö
i Idúdinn'sem
hetjunum og ná
„Og geröi þaö
Wilson finmflytja Smile-plötuna.
Sem er náttúrlega uppáhaldsplat-
an mín í öllum heiminum. Plata
sem er klikkuð. Ég keypti mér miða
níu mánuðum áður en miðarnir
fóru í prentun."
En að tattúinu aftur. Myndirnar
setti Danni saman sjálfur, fann tii
portrettmyndir af meðlimum
Beach Boys í gamalli Smile-úr-
klippubók. Klippti þær til, raðaði
saman og ljósritaði. „Svo var það
Sverrir tattú, aðal „dúdinn" í bæn-
um, sem tattúeraði þetta hrikalega
vel. Þetta eru frekar litlar myndir
en hann er með smáatriðin alveg á
hreinu."
Danni er félagsfræðingur og
starfar nú sem deildarstjóri á
Dyngjunni í Ásaborg sem hann
segir langflottasti ieikskólinn. Og
hann er með fleiri Beach Boys-
tattú á líkama sínum. En hvernig
máþað vera að 28 ára gamall mað-
ur er svo ákafur aðdáandi hljóm-
sveitar sem var upp á sitt besta á
bítla- oghippatímanum?
„Sko, Ég bara... það er þannig,
ég dýrkaði hljómsveit sem heitir
Weezer, geri enn og er reyndar
með eitt Weezer-tattú líka. Ég var í
svona ‘fan-club’ og söngv-
arinn í Weezer sagði
einhvern tfma að
besta poppplata í
heimi væri Pet Sounds
með Beach Boys. Ég
hlustaði á hana og varð
algerlega dolfallinn. Ég
kaupi allt sem tengist
hljómsveitinni sem ég
kemst yfir og á orðið
gott safn. En það er til
óendanlega mikið efrii,
týndar upptökur eru
aíltaf að finnast og þetta
er mikið efni, þrjú til
fjögur hundruð lög eða
eitthvað."
jakob@dv.is
Beach Boys tattú-
eraðir á íslenskan
ökla Danni í Maus
forfallinn aðdáandi
,. JMM
Fólki finnst þetta Gott að koma
vera gamaldags tilfinningunum á blað
„Ég skrifa alltaf annað slagið og hef gert það síðan ég
var ungur," segir Ásgrímur Geir Logason, nemandi í
þriðja bekk á verslunarbraut Verslunarskóla íslands. „Ég
skrifa ljóð um hitt og þetta," segir Ásgrímur sem telur
ekki að margir á sínu reki, eða í Versló, skrifi eins og
hann. „Ég held að fólki finnist þetta einfaldlega vera
gamaldags."
Hefurðu birt eitthvað af Ijóðunum þínum?
„Nei, ég hef aldrei birt neitt. Ég hef aldrei verið beðinn
um það, ég held að fólk hafi ekkert vitað af þessu."
Hvað með framtíðina?
„Framtíðin er óráðin, alla vega hvað þetta varðar.
Þetta er áhugamál enn sem komið er, en maður veit
aldrei."
Kvöldblóm
Tilþín einn ég kem að kveldi,
Kem og svala minni þrd,
Þvi aö eldur augna þinna
Aldrei brennur meir en þá.
Þá erafturæskan vakin
Eldar fornir braka ná.
Haiia vanga aö beru brjósti,
Blóöiö fossar, hjörtun slá.
Opnar varir vota kossa
Veita og þiggja í sama mund.
Ætti ég völ, þá vildi ég teyga
Veigar þeirra hverja stund.
Ljómar björt i húmsins hendi
Heilög stundin vina kær,
Þegar hjartans eldum yfir
Augnablikiö sigri nær.
Heilsast, kveöjast, söm er sagan,
Sama ending, þáttaskil.
Ekkastunum brjóstiö bifast,
Brostið hjarta finnur tii.
Lífs að kveldi fegin færiég
Fengi ég eflir liöinn dag
Koss afþlnum votu vörum
Við mitt siösta hjartasiag.
Ásgrimur Geir Logason
„Ég hef alltaf skrifað, alveg frá því ég var lítil. Ég man
eftir að hafa skrifað ljóð þegar ég var á aldrinum 9-12
ára en síðan ég var 15 ára hef ég geymt allt sem ég hef
skrifað, í bókum hér og þar,“ segir Sif Ólafsdóttir, nemi
á síðasta ári á umhverfisfræðibraut í MS. „Ef eitthvað
bjátar á í tilfinningalífinu er svo gott að koma því á blað,
þá verður maður aftur rólegur," segir Sif sem skrifar allt
í ljóðformi. „Þetta eru oft svona sögur með rúnnaflæði,
maður getur lesið þetta, rappað eða hvað sem er.“
Eru skrifín algert áhugamál?
„Já, þetta er bara hobbí sem mér finnst fínt að grípa
í þegar ég er ein, nenni ekki að læra eða eitthvað slíkt. Þá
skrifa ég oft það fyrsta sem mér dettur í hug. Mig hefur
reyndar alltaf langað til að skrifa, ég fattaði til dæmis að
ég gæti ekki sungið og ákvað þá að verða lagahöfundur.
Hver veit nema maður eigi eftir að fást eitthvað við rit-
störf í framtíðinni, þó ekki væri nema til að sleppa við
leiðindavinnu," segir Sif sem hefur aldrei birt neitt af
verkum sínum fyrr en nú. „Ég veit ekki hvort það er mik-
ið af fólki í skólanum sem skrifar eins og ég, það er alla
vega ekki mikið birt af því skólablöðum. Ég held þó að
það sé fullt af fólki sem vill koma tilfinningum sínum á
blað."
Minning
Til þess eins aö gteyma
bjó ég tii mynd afþér
og tætti í sundur,
þar tilró færðistyfir.
Lima geturu tilfiningar isundur,
um tíma,
en kemur ávalt aftur
í leik endurtekningar.
En að iokum
veröuru aöeins
óljós eftirmynd
sem dárleg minning.
SifÓiafsd.
anH R ' ^aus Forfal'inn aðdá-
semh^, B°yS °9 Safnar öl'a
hl™hannkemstyfirogtengist
hljómsveitinni... oggottbetur
DV-mynd Valli