Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1911, Síða 38

neyddist til að semja frið við þá. Efndi svo ekki
friðarskilmálana, svo að ófriður hófst af nýju, og
1860 ruddust Frakkar og Englendingar inn í Peking
og kúguðu Kínverja til friðar. Viku þeir ekki úr
borginni fyr en friðarskilmálum var fullnægt, og eftir
það höfðu sendiherrar þeirra þar fastan bústað, og
herdeildir sér til varnar. — 1861 andaðist keisarinn,
og sonur hans, Tungtshih, sem var ófullveðja fyrir
aldurs sakir, átti að taka við. En föðurbróðir hans,
Kong að nafni, tók höndum saman við keisaraekkj-
una og rak frá völdum stjórnendur þá, er skipaðir
höíðu verið, og tóku þau nú sjálf við stjórnartaum-
unum. Kong sá það undir eins, að ekkert vit var í
því að loka Kínaveldi fyrir öllum áhrifum vestur-
þjóðanna, og gerði því varanlegt samband við þær.
Jafnframt sá hann, að ekki mátti við svo búið standa
að því er Taipinga snerti, og gerði þegar ráðstafanir
til að brjóta þá á bak aftur. 1863 bjó hann út leiö-
angur mikinn gegn þessum hættulega uppreisnarlýð.
Leitaði hann sér aðstoðar Norðurálfumanna og fékk
herdeildir þær, sem Frakkar og Englendingar áttu í
Peking. Höfuðsmaður þess hers var hinn frægi enski
hershöfðingi Gordon Pasha, sem seinna féll í Súdan,
en höíðingi kínverska hersins varð Li-Hung-Tschang.
Nú var sköpum skift fyrir vesalings Taipingum.
í hverri viðureign við þennan sambandsher biðu
þeir ósigur og hrökluðust undan. Li-Hung-Tscliang
gekk fram með einstökum dugnaði, en jafnframtmeð
hinni mestu grimd, og voru þeir Gordon sjaldan á
eitt mál sáttir um meðferð hertekinna manna. Hve-
nær sem Li-Hung-Tschang náði foringjum mótstöðu-
rnanna sinna á vald sitt, lét hann pína þá og drepa
vægðarlaust. Mæltist þetta illa fyrir meðal Norður-
álfumanna, en Li-Hung-Tschang var barn þjóðarsinn-
ar, alinn upp i hennar siðum og hugsunarhætti, og
taldi hann grimdina það eina, sem hún hefði beyg af.
Taipingar urðu að láta Shanghai af hendi og hrökl-
(28)