Freyr - 01.05.1945, Blaðsíða 9

Kúafjöldi LÍNURIT VIII.
FRE YR
59
u
+4*
co
Ö
P.

*tí

Ö
e
s~.
'Ss
Ö
a>
<u
s
ö
s>
s
co
Ö
P.
<u
v.
"tí
s^
Ö
s
s^
'S»
Aí
S^
Ö
ö>
<a
•p.
s^
S
£>
'Ö
s~
s~
S
Aa
•m
unar, að nýræktartaða sprottin af út-
lendum áburði orsaki bráðdauðann í kún-
um. Þessi skoðun hefir meðal annars
komið fram vegna þess, að með aukinni
ræktun síðari ára hefir bráðdauiðinn
breiðst út og aukizt. í viðtali við bændur
reyndi ég af ýtrasta megni að fá upplýs-
ingar um það, hvort þær kýr, sem far-
izt hafa úr bráðdauða hefðu fengið töðu
af gömlu túni eða nýrækt og hvort útlend-
ur áburður eða búfjáráburður var bor-
inn á túnin. En af ýmsum ástæðum var
erfitt að fá glöggar upplýsingar um þetta.
í fyrsta lagi er oft erfitt að greina ljóst
á milli töðu af gömiu túni og nýrækt. Ný-
rækt, sem er illa ræktuð (votlend, áburð-
arlítil með lélegum gróðri o. s. frv.), gefur
einatt af sér lélega töðu, enda þótt hún
sé orðin „gamalt tún“ að árum til. Vel
ræktuð nýrækt, með góðum gróðri, á
fljótlega að geta gefið af sér eins gott fóður
og gamalt tún. í öðru lagi er taðan af
gamla túninu og nýræktinni oft sett jöfn-
um höndum inn í hlöðuna eða heystæðið,
svo að kýrnar fá hana blandaða saman
að vetrinum.
í þriðja lagi er erfitt að vita hjá mörg-
um bændum, hvaða útlendar áburðarteg-
undir hafa verið notaðar, og hve mikið á
hektara. Það þarf því ýtarlegar rannsóknir
til að gefa nákvæmar upplýsingar um
þessu atriði.
Þegar bráðdauðinn kemur skyndilega
upp í jafn afskekktum sveitum og Hóls-
fjöllum, vaknar sú spurning, hvort bænd-
urnir þar hafi fóðrað kýrnar á annan
veg s. 1. vetur, en undanfarin ár. Sumarið
1943 var mjög óhagstætt til heyskapar á
Norðausturlandi. Vorið var kalt. Sláttur-
inn gat því ekki byrjað fyr en seint. Hinn
stutti heyskapartími var óvenju úrfellis-
samur. Allur heyfengur eftir sumarið var
hrakinn, illa verkaður og óvenju lítill. Og