Freyr - 01.05.1945, Blaðsíða 11

FRE YR
61
Blóðpróf á kindum vegna garnaveiki
Samanburður við húðprófanir
Dunkin tókst 1928 að vinna úr bakteríu-
gróðri efni, er hann nefndi Johnin, og sem
framkallaöi bólgu eða þrota, væri því dælt
inn í húð á dýrum með garnaveiki. Þessi
Johnin próf eða húðpróf hafa síðan verið
not'uð víða um heim til greiningar á sjúk-
dómi þessum.
Glover gaf út 1941 skýrslu um tilraunir
til að hreinsa og bæta þetta efni. Þótt
þetta svokallaða PPD Johnin hafi ekki
verið reynt í stórum stíl enn, hefir árang-
urinn af því, það sem af er, verið mjög
góður, samanborið við eldra Johninið.
Því miður eru garnaveik dýr ekki nánd-
ar nærri eins næm fyrir innspýtingu þess-
konar efna eins og sjúklingar með berkla
úr honum og eru þær kýr hafðar til sam-
anburðar hinum. Rannsakað er kalcium
fosfór ag magniummagn blóðsins. Gert er
ráð fyrir, að þessi rannsókn standi yfir
allt að einu ári, svo séð verði, hvort magnið
ef þessum efnum í blóðinu breytist nokkuð
eftir árstíðum. Rannsóknastofa Háskólans
í líffæra- og lífeölisfræði framkvæmdir
blóðrannsóknirnar. Fóður kúnna í vetur
er efnagreint og rannsakað í Atvinnu-
deild Háskólans.
Trúlegt er, að með þessum rannsóknum
fáist árangur, sem sannar eða afsannar
ýmislegt af því, sem sagt hefir verið um
bráðdauðann. Og þótt orsakir hans verði
ef til vill ekki fundnar til fulls með þeim,
þá verður að halda áfram þar til þær eru
fundnar.
Pétur Gunnarsson.
eru fyrir innspýtingu tuberkulins. í fyrsta
lagi þarf miklu meira af Johnini til þess
að framkalla bólguna á garnaveikum dýr-
um en magn það, sem þarf af tuberkulini
til að framkalla jákvætt berklapróf. í öðru
lagi svara margir garnaveikissj úklingar
veikt eða ekki. Einkum er það áberandi
eins og alkunnugt er, að sjúklingar, sem
langt eru leiddir, sem og sjúklingar á byrj-
unarstigi, svara ekki við Johninprófið.
Þrátt fyrir þessa ágalla og þrátt fyrir að
heilbrigð dýr svara ekki ósjaldan líka, þá
eru húðpróf með Johnini notuð víða um
heim og eru talin mjög þýðingarmikil.
Svo kölluð komplementbindingspróf eru
notuö við ýmsa sjúkdóma svo sem syfilis,
lekanda og kíghósta. Eru þá notuð mis-
munandi „antigen“ til prófa á mismun-
andi sjúkdómum. Þess háttar próf hafa
einnig verið reynd við garnaveiki, aðal-
lega af W. A. Hagan og samverkamönnum
hans við Cornell háskólann í Bandaríkj-
unum. Þeir notuðu antigen, sem þeir höfðu
lagað úr gróðri af garnaveikibakterium.
Blóð frá sýktum nautgripum urðu venju-
lega jákvæð með þessum prófum, sem þó
því miður gátu tæplega talizt einkennandi
fyrir garnaveikina, þar eð mörg dýr, sem
ekki voru sýkt, svöruðu á sama hátt. Dr.
Hagan sagði þess vegna um þetta próf:
„Dýr þessi rugla svo útkomuna af próf-
inu, að það er ekki gerlegt að nota það tii
greiningar á sjúkdóminum, nema þá til
staðfestingar á húðprófunum". Niðurstaða
þeirra Var þannig, að prófið yrði tæplega
nothæft í praksis, enda hefir sú orðið
raunin á, að það eru hvergi notuð svo