Freyr - 01.10.1951, Side 7

FRE YR
293
torfærur hömluðu bílferð þangað. Hinir
miklu varðar á staðnum gnæfðu hátt, en
hæst minnismerki Jóns Arasonar. Prest-
lærðir aðilar í hópi komumanna töldu á-
stæðu til að gefa vörðum þessum viðeig-
andi heiti og ef minnismerki það, er hæst
gnæfði, „symboliseraði“ Jón Arason, þá
gætu votheysturnarnir vel heitið Björn og
Ari. Með nafngift þessari voru þeir þó eigi
vatni ausnir öðru en því, sem himindöggv-
ar kunnu á þá að sletta.
Dvalið var hér í þrjár nætur og tvo daga
við ágæta aobúð, en að fundum loknum
var hóf setið á nótt fram og voru þar ræð-
ur haldnar fleiri en taldar yrðu, og þótti
ýmsum margt vel mælt. Að morgni ins
þriðja dags var eigi árla risið, en nógu
snemma til þess að hleypa úr hlaði á til-
settum tima eftir að hafa með virktum
kvatt heimamenn og fundarmenn, sem í
ýmsar áttir dreifðuzt. Var nú í bíla stigið
og með mörgum röddum kyrjað:
„Far vel Hólar fyrr og síð,
far vel sprund og halur,
far vel Rafta- fögur -hlíð,
far vel Hjaltadalur."
Áð var við Glaumbæ á Langholti og þar
skoðuð húsakynni, sem nú eru endurnýj-
uö í fornri mynd og gömlum stíl, en þar
skulu varðveitt um komandi aldir spjöld
og rúnir genginna kynslóða. Var þar stadd-
ur Ragnar Ásgeirsson, gyrður serk inum
mikla og hafði að vopni hamar og sög, en
eigi sáu farandmenn hvort hann kunni
þeim að beita. Héðan var horfið eftir
stutta dvöl og dreifðist hópurinn í ýmiss-
ar áttir, því bændur hurfu nú aftur til
heimkynna sinna og til búsforráða eftir
að hafa setið fund á Hólastól og rekið þar
smiðshögg á ýmissar samþykktir varðandi
verkefni eigin stéttar og til framdráttar
sveitunum og búskapnum á íslandi.
★
Allt frá tíð Jóns Ögmundssonar hefir
Hólastóll verið staður, er margir hafa horft
til og um gjörvallt Norðurland hefir tungu
manna verið tamt að segja „heim að Hól-
um“, hvort sem þeir áttu þar heima eður
eigi.
Heiðri staðarins hafa ýmsir haldið hátt
Gamli bœrinn i Glaumbœ og kirkjan, en uppi á vegi
biða bilarnir — farkostur ferðamanna.
og þaðan hefir orðstír borizt. Á spjöld sög-
unnar eru nöfn skráð eins og Guðmundar
góða, Jóns biskups Arasonar, Guðbrandar
Þorlákssonar, svo að nokkur séu nefnd.
Yfir þessum fræga stað hvílir forn helgi
kristni og kirkju og þar á menning vor ræt-
ur djúpt í jarðvegi aldanna.
í dag er þar hlúð að arfi þeim, sem ís-
lenzkir bændur hljóta að bera fram á leið
og sá akur plægður, sem gróandi framtíð-
arinnar hlýtur að vaxa í. Það mundi vegs-
auki, og engin vansæmd, hinum forna Hóla-
stól, ef sá meiður, er þar hefir nú vaxið um
69 ára skeið, breiddi veglegt lim og skjól-
sælt um allar sveitir þessa lands. Þá mundi
Hólaskóli hinn nýi geta sér orðstír eins og
hinn forni. G.