Símablaðið - 01.01.1940, Síða 21

SÍMABLAÐIÐ
hennar mikli styrkur í baráttu hennar fyrir
bættum lífskjörum. Fyrir þessar vinsældir
getur hún nú litið tiltölulega ánægð til baka
yfir 25 ára félagsstarf.
Okkur er það því mikil ánægja, að hafa
hér á meðal okkar, sem gesti okkar, rit-
stjóra dagblaðanna og fulltrúa verslunar-
stéttarinnar, þeirra tveggja stétta, sem við
hvert tækifæri hafa sýnt okluir vinarhug og
styrkt okkur í málarekstri okkar út á við.
Félagar, fjær og nær!
I kvöld hefðum við getað minst margs.
Einkum hefði það verið okkur gagnlegt nú,
þar sem við öll, fjær og nær, erum tengd
raman, með línum landssímans, svo að við
heyrum hvert til annars, — erum í nánari
tengslum hvert við annað en nokkru sinni
áður. En því miður verour því ekki við
komið.
Ég vil færa ykkur, sem fjærstödd eruð,
kveðjur og árnaðaróskir félagsdeildum ykk-
ar til handa.
En ég vil um leið biðja ykkur öll, fjær
og nær, að standa upp og flytja stofnun
þeirrið sem við störfum við, árnaðaróskir,
með ferföldu húrrahrópi, og ég tel mig ekki
geta fært henni aðrar betri en þær, að hún
jafnan eigi starfsfólk, er sé starfi sínu vax-
ið. — Að símamannastéttin verði altaf þeim
vanda vaxin, ao vera trúnaðarvinur einstak-
lingaona í þjóðfélaginu.
Sigurgrímur Stefánsson
loftskeytamaður.
Hann andaðist á Landakotsspítala,
eftir stutta en þunga legu, að aflokn-
um uppskurði, 30. jan. síðastl.
Ilefir dauðinn þá enn einu sinni
liöggvið skarð í hóp okkar, og enn
látið stutt stórra högga milli.
Sigurgrímur varð tæpra 33 ára gam-
all. Fæddur að Kirkjuferjuhjáleigu í
Ölfusi 18. apríl 1907. 1922 lauk liann
gagnfræðaprófi við Mentaskólann í
Reykjavík, geklc síðan á loftskeyta-
skólann og lauk þar prófi 1925. Að
því loknu varð liann starfsmaður loft-
skeytastöðvarinnar í Rvík, og liefir
verið það síðan.
Arið 1930 kvæntist hann eftirlifandi
konu sinni, Ingibjörgu Guðjónsdóttur,
Guðlaugssonar, fj'rv. alþm.
Sigurgr. sál. var mjög félagslyndur
maður, og tók mikinn þátt í félags-
lífi símamannastéttarinnar. Var hann
ritari F.I.S. árín 1932—’33 og ’34, og
átti sæti á fyrsta landsfundi félagsins.
Hann var hvers manns hugljúfi, er
kyntist honum vel, — enda var hann
glaður i viðmóti, hreinlyndur og á-
kveðinn í skoðunum. Með lionum er
hniginn í valinn enn einn hinna mörgu
stéttarhræðra okkar, sem við höfum
auðgast af viðkynningu við, og sem
langan tíma tekur að sætla sig við,
að séu dánir.