Símablaðið

Árgangur
Aðalrit:

Símablaðið - 01.01.1940, Blaðsíða 23

Símablaðið - 01.01.1940, Blaðsíða 23
SÍMABLAÐIÐ 7 úr göllunum með launauppbótum. Það var erfitt viðfangsefni, ekki síst fyrir það, hvað árangurinn á hverjum tíma kom misjafnt niður, en var þó út af fyrir sig mikil bót, og meiri en aðrar stéttir op- inberra starfsmanna áttu að fagna. Er það atbyglisvert, live félagið fékk oft áheyrn bjá Alþingi i þessum „smáflokkahernaði“ sínum, þegar öllum öðrum var vísað á bug. Árið 1935 skeði svo merkilegasti viðburðurinn fram að þeim tíma í sögu launamála félagsins. En þá var það, að félagið samdi í fyrsta skifti um launakjör einnar starfsmannadeildar, sem ekki tók lun eftir launalögunum. Enda liafði félagið þá feng- ið samningsrétt sinn staðfestan i starfsmannaregl- unum. En árið 1937 náði félagið þó þýðingarmesta árangri launabaráttu sinnar, er það braut skarð í launalögin illræmdu, með því að fá Alþingi til að breyta grunnlaunum talsímakvenna. Og loks samdi félagið um bætur á launakjörum símvirkja og línumanna frá áramótum 1939 og 1940, og er sá sanmingur þessum deildum mikil hjálp gegn binni miklu stríðsdýrtið. En dýrtíðin var áður til staðar, og launabætur þær, sem félagið hefur til leiðar komið á hverjum tíma, og sem orðnar eru margar, liafa hvergi nærri vegið upp á móti lienni. Einkum má í þvi sam- bandi benda á launakjör símritara utan Reykja- vikur, sem fleytt liafa sér áfram með aukavinnu, þegar hún befur gefist. Hér er um að ræða fjöl- skyldumenn, sem á engan hátt geta komist af með þau laun, sem þeim eru ætluð. Hefir félagsstjórnin undanfarið reynt að finna leiðir til að bæta hér úr. Og þær verða að finnast innan skamms. í augnablikinu er það styrjaldardýr- Dýrtíð og tíðin, sem athyglin beinist að. verðlags- Fyrir atbeina félagsins horfir nokkru uppbætur. betur á um verðlagsuppbótina en í fyrstu, þó að hún hvergi nærri komi til að bæta upp hækkun dýrtiðarinnar. En stjórn félagsins mun vinna að því, að við verðum ekki látnir bera þyngri byrðar en aðrar stéttir þjóðfélagsins. Meiri kröfur gerum við ekki í þeim efnum. Gunnar Bachmann. Guðm. Sigmundsson. Halldór Skaptason.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Símablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Símablaðið
https://timarit.is/publication/1720

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.