Símablaðið - 01.01.1955, Qupperneq 57

SIMABLAÐIÐ
31

ií
Í
ii
1;sr%rt,r«.f^r^r*,rvr«.rvrsJ%rvr*.r*,r».r^f^r%ry#^rsrt.r«.r».rvrt.<vr»,rvrvrfcrvr^r^rsrvrfcrfcrt.r%rvr»irs.r^r».iÍÍ
flfaœtUcAk
jw^ISjwww^
í;
§
u
r<*rvrtrtr<«f>rtrfc.
„Allt er fertugum fært“ er slagorð
þeirra, sem fertugir eru. Sumir halda
því fram, og þá sérstaklega þeir, sem
yngri eru, að þetta séu nokkurs konar
hughreystingarorð, sem stafa af minni-
máttarkennd, því fertugum finnist
flestum, að þeir hafi náð hámarki í líf-
inu og ókomin ár verði hið óumflýjan-
lega hrörnunarskeið. 40 ár er langur
tími, þegar litið er fram á veg, en líti
maður til baka, virðist liðni tíminn að-
eins sem nokkur augnablik. Margt er
gleymt, en helztu atriðin rísa þó eins
og toppar úr móðunni, sem minna á-
horfandann á liðinn tíma, sköpunina,
tilveruna og lífið.
F.f.S. er nú að ná þessum merku
tímamótum, en óhætt mun þó að segja,
að því sé allt fært þó fertugt sé, því
með árunum hefur félagið vaxið og inun
halda áfram að vaxa og ná meiri þroska
og getu, með hverju ári sem líður.
Félagar F.f.S. vinna erilsamt og oft
á tíðum vanþakklátt þjónustustarf, sem
aldrei fæst metið að verðleikum. f 40
ár hafa félagssamtök símamanna verið
að ryðja vegi handa komandi kynslóð-
um og marka stefnur á margvíslegan
hátt um málefni og tilveru sína. Að mín-
um dómi hafa þau æfinlega verið stað-
föst og trygg sínu hlutverki, enda væri
ö
ö
/5
Einar Pálsson.
ii
;;
o
í\
á
§
Q
áunninn árangur tæpast sá, sem hann
er nú, ef svo hefði ekki verið.
Á 40 ára afmæli F.Í.S. ætla ég mér
ekki að skrifa liðna sögu félagsins með
tilheyrandi hrósyrðum, það eftirlæt ég
mér eldri mönnum. En á þessum tíma-
mótum í sögu félagsins get ég ekki látið
hjá líða, að þakka þeim samstarfsmönn-
um mínum og gömlum félögum í F.Í.S.,
sem gerðu samverustundirnar í félag-
inu og við starfið ógleymanlegar. Ég
hef meiri ástæðu en flestir aðrir, sem
ekki eru lengur í F.Í.S., að þakka, því
kynni mín af félagsmálum og starfinu
í hinum ýmsu deildum stofnunarinnar
hafa aukið skilning minn á aðstæðum
starfsfólksins og grundvelli þeim, sem
það byggir málaleitanir sínar á, og örf-
að mig og hvatt, til að veita þeim lið
eins og ástæður leyfa.
Mér er það fullvel ljóst, að starfs-
fólkið er uppistaða stofnunarinnar, en
því má F.I.S. aldrei gleyma. Án starfs-
fólksins væri Landssími fslands aðeins
dauður lagabókstafur. Ef Landssíminn
er óvinsæll, er það starfsmönnum hans
— háum sem lágum — um að kenna,