Dagblaðið Vísir - DV - 23.11.2005, Síða 39

1>V Síðast en ekki síst
MIÐVIKUDAGUR 23. NÓVEMBER 2005 39
Spurning dagsin
Hvenærkomajólin?
Þegarégkem
heim tilmömmu
„Jólin koma þegar ég kem
heim til mömmu á Akureyri
um miðjan desember."
Katrín Vilhjálmsdóttir
nemi.
Þegar jóia-
vörurnar koma í
búðina til mín sem er
um það bil tveimur
mánuðum of
snemma. Þau koma
svo almennilega
þegar maður er far-
inn að pakka þeim
inn íjólapappír."
Ólöf Erlingsdóttir
verslunarkona.
„Jólin
eru komin í
hjarta mínu, ég
ersvo mikil
jólastelpa. Þetta
er bara spurn-
ing um hugar-
far."
Dýrleif Frí-
mannsdóttir
hárgreiðslu-
kona. ,
Sumir eru löngu búnir að kveikja á jólaljósunum sem voru formlega tendruð í
miðbænum um helgina. Það er margumtalað smekksatriði hvenær eigi að
hefja jólastemninguna og kannski rétt að setja um það lög.
„Þau
koma líklega
ekki fyrr en á
aðfangadag.
Kannski smá-
spenna á und-
an."
Friðgeir Einar
Kristjánsson.
Ætli þau
komi ekki á Þor-
láksmessu. Þau
byrja samt allt of
snemma I búðun-
um."
Ásgeir Erlends-
son nemi. ,
Hallgrímur Helgason skrifar um viðtalið sem tekið var við Ólaf Börk
Þorvaldsson hæstaréttardómara í Morgunblaðinu.
Vanhæfur vælir í Mogga sinn
jjOlaf-
^boÍtdb“^ind-
-SSfisyáai
J»*‘?Œddreab,í
hít?ur bam *' daS
Waðiogsegistvera
Si*r. ut 1 halfa
Þjoðma.“
Eitt það leiðinlegasta við íslenskt samfélag er ættræð-
ið. Menn hygla sínum. Menn þurfa að vera af réttum
ættum. Skyldleikinn er hæfileikanum sterkari. Við eigum
enn langt í land með að skapa hér hraustlegt
„meritocracy" á la Napóleon þar sem menn komast
áfram á verðleikunum einum.
Því miður finnast enn á meðai okkar menn sem fúsir
þiggja sæti á hæstabekk af háttsettum frænda. Menn
sem eru svo smáir í hjarta sínu að þeir sætta sig við að
komast áfram fyrir tengsl og vensl fremur en eigin
frammistöðu. Einn slíkur var í viðtali um helgina. Morg-
unblaðið birtir reglulega slfk samúðarviðtöl við fólk
sem hefur farið illa út úr umræðunni. Þessi viðtöl eru
fremur ætluð viðmælanda en lesanda. Opna í Sunnu-
dags-Mogga er honum sæng sem hann getur breitt yfir
sig að kvöldi - nú líður mér aðeins betur. í brjóstum les
enda á hún hinsvegar að opna fyrir samviskubit: Ósköp
vorum við vond við þennan huggulega mann sem bros-
ir svona sætt til okkar út úr veröld sinni.
Moggaviðtalið við Ólaf Börk Þorvaldsson Davíðs-
frænda og hæstaréttardómara var á ýmsan hátt pín-
legt og ef til vill óviðeigandi. Að hluta til var það lítt
dulið mont - ég ætlaði aldrei að verða dómari, sótti
bara óvart um, stóð mig reyndar mjög vel og sótti svo
óvart aftur um - og að öðrum hluta hreint væl. Dómar-
inn er sár út í þá sem sökuðu hann um að vera lítt hæfan
í Hæstarétt og hafa fengið starfið í gegnum náfrænda
sinn Davíð Oddsson.
Þeir sem dæma seka menn þurfa auðvitað að
vera saklausir sjálfir en fyrr má nú vera sakleysið:
Hélt Ólafur Börkur virkilega að hann gæti fengið!
sæti í Hæstarétti án þess að fólk grunaði hann
um klíkuskap? Hvemig í ósköpunum datt hon-
um í hug að sækja um stöðu sem systkinabarn
hans veitti í raun? (Hér er best að hver og einn
setji dæmið upp fyrir sjálfum sér: Myndir þú, les-
andi góður, sækja um embætti sem systkinabarn ’
þitt sæi um að úthluta?) Ólafur Börkur setti sjálf-
an sig í vonlausa stöðu. Getur sjálfum sér
um kennt. Þýðir lítið að væla núna.
Meginhluta viðtalsins eyðir
dómarinn í sárindi út í
þá sem hneyksluð-
ust á stöðuveiting-
unni. Að líkindum
er þar um að
ræða helming
þjóðarinnar.
Honum sárnar
umtalið og með-
ferð
flöl-
miðla.
Þess
vegna
talar
hann bara við Mogga
sinn. Ólafur Börkur liflr í gamla heiminum þar
sem embættismenn ríkisins gátu gengið að
sínu blaði vísu og leyft sér að svara ekki öðrum.
Þeir tímar eru hinsvegar liðnir og embættis-
maður dagsins í dag getur ekki leyft sér að velja
við hvern hann talar; hæstaréttardómari dæmir
ekki fjölmiðla. Klókt hefði verið að þegja en klókara
þó annað: Þeir sem njóta spillingar bera hana ekki af sér
öðruvísi en að segja af sér. Jafnvel þó „óspilltir" séu sjálf-
Ólafur Börkur sýndi dómgreindarskort þeg-
ar hann sótti um sæti í Hæstarétti. Dóm-
greindarskort sem ekki hæfir hæstaréttar-
dómara. Nú bætir hann um betur, kemur
fram í dagblaði og segist vera sár út í hálfa
þjóðina. Hafi hann ekki verið vanhæfur
þegar hann var skipaður (sem ég ólögfróður
maður veit ekkert um) er hann sannarlega
orðinn það núna. Það fer ekki dómurum vel
að væla út samúð. Það er hlutverk hinna,
sem dæmdir eru.
lla.ri
Hallgrímur Helgason
VG flokkur einstaklingsframtaksins

Þegar ákvörðun var
tekin um að gefa lyfja-
sölu frjálsa, með lög-
um árið 1994, átti
samkeppnin að lækna
öll mein og stórlækka verðlag.
Reyndin hefur orðið önnur. í stað
samkeppni, lægra verðlags og
fjölbreyttari þjónustu blasir við
fákeppni og hærra lyfjaverð en
tíðkast í nágrannalöndum okk-
ar. Þetta hefur gerst þrátt
fyrir meinta hagræðingu í
greininni, batnandi sam-
göngur og lækkandi flutn-
ingskostnað sem og hag-
stæða gengisþróun fyrir inn-
flutningsverslun. Þá segja for-
svarsmenn sjúkrahúsanna að fá-
keppni innflytjenda hafi
valdið sjúkrahúsunum
búsifjum því þau skipti | r|MA AP|
með sér markaðnum
þannig að í reynd sé ekki
um neina samkeppni að
ræða þegar sjúkrahúsin láti gera
tilboð í lyfsölu.
Enda þótt stóru lyfjakeðjurnar
vilji allt gleypa hafa þær enn
ekki náð að innbyrða Rima Apó-
tek, Kristínar G. Guðmundsdótt-
ur, sem býður upp á lægsta lyfja-
verð sem hér er að finna, sam-
kvæmt könnunum. Mjög athygl-
isvert viðtal birtist við Kristínu í
Morgunblaðinu um helgina und-
ir fyrirsögninni, Segir risana
vilja gleypa allt og alla. Kristín
segir í viðtalinu að sam-
keppnin hafi verið
mun harðari fyrir
tæpum áratug
þegar lyfsala fyrst
var gefin frjáls:
[...] „Þessir risar
vilja gleypa allt og
alla. Þeir vilja bara
vera tveir á markaði.
Því þá þyrftu þeir ekki að
veita neinn afslátt, þar sem engin
samkeppni væri fyrir hendi...“
Haft er eftir Kristínu í viðtalinu að
svo virðist sem risarnir tveir séu
nú þegar búnir að
skipta bæði hverf-
um í borginni á
milli sín sem og
landshlutum.
í íslenska Stjómarráðinu er lítið
gefið fyrir reynslusögur af þessu
tagi. Það skal vera rétt að færa
grunnþjónustu samfélagsins út á
markað, jafnvel þótt yfirgnæf-
andi líkur væru á því að niður-
staðan yrði sú að slíkt kæmi
skattgreiðandanum og not-
andanum í koll. Vatnalög rík-
isstjórnarinnar, sem ganga út
á að styrkja eignarréttarákvæði
í landslögum og búa í haginn fyr-
ir einkavæðingu á vatni í framtíð-
inni, er nýjasta dæmi um hvert
ríkisstjórnin vill stefna. Lyfsal-
an er hins vegar komin á ein-
hvers konar markað hér á
landi, hvort sem mönnum líkar
betur eða verr og kannski er það
svolítið skondið að það skulum
vera við í VG, sem höfum
sterkastar taugar til einstaklings-
framtaks á borð við Kristínar í
Rima Apóteki. Það skyldi þó
aldrei vera, þegar aUt kemur til
alls, að Vinstrihreyfingin grænt
framboð sé fiokkur einstaklings-
framtaksins, flestum öðrum
flokkum fremur nú um stundir?
Við erum vissulega
andvig stórfelldum
ríkisafskiptum
einsog þau birtast í
stóriðjustefnu rikis-
stjómarinnar en við
viljum hins vegar að smá og
meðalstór fyrirtæki fái að
dafna og blómstra. Slíkt
stuðlar að sam-
keppni. Það segir
sig sjálft, að þar
sem henni á ann- <
að borð er ætlað
hlutverk,
þarf hún að
vera fyrir |
hendi.
ím siunairr
r
if
r-w
fi
f ia
Ögmundur Jónasson alþingismaður skrifar á ogmundur.is
SEFUR ALDREI
Við tökum við
fréttaskotum allan
«4
sólarhringinn. Fyrir hvert
fréttaskot sem birtist, eða
er notað í DV, greiðast
3.000 krónur. Fyrir besta
fréttaskotið í hverri viku
greiðast 7.000.
Fullrarnafnleyndar
er gætt.
Síminner
550 5090
10.000.- kronur
gpða
frett