Símablaðið - 01.01.1958, Blaðsíða 17

S í M A B LAÐ I Ð
II
Gunnar Hlíðar
símastjóri, Borgarnesi.
Fæddur 20/5. ’14. Dáinn 22/12. ’57.
Fyrir tæpum 30 árum var ég ásamt
nemendum Menntaskólans á Akureyri
á göngum skólans í frímínútum. Veitti
ég því brátt athygli, að maSur nokkur
var höfði hærri og herðameiri en aðrir
menn. Það, sem var þó sérstaklega ein-
kennandi fyrir þennan vörpulega mann,
var livað liann var góðlegur, sviphreinn
og drengilegur.
Allt í einu urðu menn ósáttir og voru
hendur látnar skipta, eins og títt er í
ungra manna hópi. Fleiri og fleiri dróg-
ust í leikinn. Gerðist bardaginn, sem
var orðinn allfjölmennujr, brátt svo
harður, að við meiðingum lá. I stað þess
að beita hörðu við óróaseggina og kasta
þeim sitt í hvora áttina, en til þess var
þessi vörpulegi maður sýnilega vel fær,
bar hann friðarorð milli manna,
reisti þá við sem troðist liöfðu undir,
og talaði ldýlega til þeirra, er æstastir
voru. Slotaði hrátt hardaganum og allt
datt í dúnalogn. Undruðust menn þess-
ar áhrifaríku aðgerðir hans, sem ann-
ars hefðu getað haft ill eftirköst. Þessi
maður var Gunnar Hlíðar, sonur Sig-
urðar E. Hlíðar, fyrrverandi dýralæknis
á Akureyri.
Þessara fyrstu áhrifa, sem ég varð
fyrir af Gunnari, minntist ég jafnan
í huga mínum, er við sáumst seinna á
lífsleiðinni. Með þessari framkomu
sýndi hann og sannaði, að í vöggugjöf
hafði hann hlotið þann guðdómlega eig-
inleika og skilning, að það var sólin,
sem fékk ferðamanninn til þess að fara
úr frakkanum, en rokið og ofsinn höfðu
liins vegar þau áhrif, að ferðamaður-
inn vafði kápunni fastar að sér.
Ef að menn skildu þetta almennt,
væri heimurinn betri en liann nú er. Til
þess að skilja þetta og framkvæma, þarf
meira en mannvit. Það þarf veglyndi,
drengskap, göfugmennsku og kærleik
til samferðamanna. Það var mikill
mannskaði í Gunnari og það var mikill
mannskaði í Brynju sálugu systur hans,
sem fórst í hinu hræðilega flugslysi á
Hestfjalli. Til þeirra ber ég hlýjastan
liug allra minna skólasystkina, vegna
mannkosta þeirra og ljúfmannlegrar
framkomu.
Gunnar gegndi ýmsum störfum á lífs-
leiðinni. Hann var símstjóri á Krossum
á Árskógsströnd, dýralæknir í Vest-
mannaeyjum og nú síðast símstöðvar-
stjóri í Borgarnesi.
Öveðrið liafði gengið yfir, línurnar