Símablaðið - 01.01.1964, Blaðsíða 10

Vegna mikils ágreinings innan sam-
bandsfélaganna, þótti kjararáði rétt að
leita eftir yfirlýsingu frá félögum ríkis-
starfsmanna um það, hvort stjórnir fé-
laganna styddu tillögur kjararáðs sem
samingsgrundvöll gagnvart ríkisstjórn-
inni, í trausti þess að hinir fyrstu heild-
arsamningar opinberra starfsmanna
færi þeim verulegar kjarabætur.
Framkvæmdastjórnin boðaði til fé-
lagsfundar um málið. Sú skoðun var
ríkjandi meðal fundarmanna, að þó fé-
lögin væru ekki allskostar ánægð með
tillögur kjararáðs, þá bæri að lýsa yfir
stuðningi við þær. Því fengi kjararáð
ekki traustsyfirlýsingu, væri hætta á
að samningsréttinum yrði stefnt í voða.
Eftirfarandi tillaga var svo samþykkt
á fundinum:
„Þrátt fyrir óánægju þá, sem ríkjandi
er innan félagsins um ýmis atriði í til-
lögum kjararáðs, samþykkir félagsráðs-
fundur F.Í.S. haldinn 18/11 1962, með
sérstakri hliðsjón af tilvitnuðum yfir-
lýsingum kjararáðs í bréfi bandalags-
stjórnar dagsett 17/11 1962, að lýsa yf-
ir stuðningi við tillögurnar í megin at-
riðum, sem samningsgrundvöll við
samninganefnd ríkisins, í fullu trausti
þess, að kjararáði megi takast með þess-
um fyrstu samningum að ná þeim kjara-
bótum er opinberir starfsmenn megi
vel við una.“
Ég sé ekki ástæðu til að ræða þessi
mál frekar að sinni. Allir hafa nú séð
tillögur kjararáðs. Það er vitað, að óá-
nægja er innan félagsins um hvernig
til hefur tekizt um flokkunina. En sú
óánægja er einnig til staðar hjá öðrum
félögum og sízt minni. En eitt er víst,
að kjararáð hefur lagt geysimikla vinnu
í samningu tillagnanna og hefur örugg-
lega reynt að gera sem því var frekast
unnt til að koma til móts við óskir fé-
laganna. Við skulum gera okkur það al-
veg ljóst, að kjararáði var mikill vandi
á höndum, og naumast er þess að vænta,
að hægt sé að gera launaflokkun þann-
ig, að allir séu ánægðir, því margt getur
orkað tvímælis um hvernig flokka skuli
Ég vil þakka kjararáði fyrir störf
þess, og alveg sérstaklega vil ég þakka
Ingu Jóhannesdóttur fyrir hennar mikla
starf í þágu félagsins í þessum málum,
hún hefur sannarlega ekki legið á liði
sínu. Einnig vil ég þakka Baldvin Jó-
hannessyni fyrir hans störf, en hann er
fulltrúi okkar í launamálanefnd, svo og
vil ég þakka stjórn deildanna fyrir góða
samvinnu.
Þá verð ég að víkja nokkuð að störf-
um framkvæmdastjórnarinnar í sam-
bandi við önnur mál, sem borizt hafa
til úrlausnar, en þau eru æði mörg. Það
yrði of langt mál að fara að rekja þau
hér nema að litlu leiti. Þess skal getið,
að snemma á árinu barst framkvæmda-
stjórninni bréf frá línuverkstjórum
landssímans, þar sem þeir fóru þess á
leit við framkvæmdastjórnina, að hún
hlutaðist til um, að þeim yrði veitt nokk-
ur launauppbót. Framkvæmdastjórnin
sendi starfsmannaráði málaleitan þessa
til umsagna. Ráðið mælti eindregið með
henni til póst- og símamálastjóra. Einn-
ig ræddi framkvæmdastjórnin við hann
um málið. Póst- og símamálastjóri tók
þessu vel og kvaðst skyldi leggja til við
símamálaráðherra, að launauppbót yrði
veitt. Málalok urðu þau, að allir skip-
aðir línuverkstjórar hjá lands- og bæj-
arsíma fengu nokkra launauppbót.
Ýmsir aðrir leituðu og til fram-
kvæmdastjórnarinnar um stuðning við
beiðnir um launahækkanir. En öllum
slíkum málaleitunum var vísað á bug
með því fororði, að þar sem heildar-
kjarasamningar stæðu nú fyrir dyrum,
yrði ekki neinum launahækkunum sinnt
að svo stöddu.
Þess skal getið, að framkvæmdastjórn
barst bréf frá póst- og símamálastjóra,
þar sem óskað var eftir að félagið til-
nefndi mann í nefnd, til að endurskoða
starfsmannareglurnar. Tilnefndur var
Guðlaugur Guðjónsson. Mér er ekki
kunnugt um hvað endurskoðunin er
langt á veg komin.
Sæm. Símonarson.
SÍMABLAÐIÐ