Dagblaðið Vísir - DV - 21.01.2006, Blaðsíða 42

42 LAUGARDAGUR 21.JANÚAR 2006
Helgarblað DV

ÞARF AÐ
„Eftir því sem fjölmiðl-
arnir breytast finnst
mér erfiðara að deita á
íslandi. Sumir menn eru
ekki tilbúnir að vera í
því kastljósi sem fylgir
mér vegna vinnunnar
svo þá er bara betra að
hittast í útlöndum."
þekkja sjálfan sig en ekki að afneita
einhverjum þætti í lífi sínu. Ég hef til
dæmis upplifað að vera miklu meira
einmana í sambandi en þegar ég hef
verið ein þó að ég hafi líka upplifað að
vera einmana ein. Ég held að konur
velji oft að vera einhleypar á íslandi af
því þær eru sjálfstæðar og sjá ekki
ástæðu til að hanga í vondum sam-
böndum, bara til að vera í sambandi.
Það dettur mér heldur ekki í hug."
En hvemig er að vera Oott, ein-
hleyp og fræg á íslandi? Rignir ekki
yfir þig tiiboðum ?
„Jú, ég þarf alltaf að vera að beija
frá mér karlmennina. Nei, nei, þetta
er ekkert þannig. Ég hef hins vegar
valið undanfarið að deita frekar menn
í útlöndum."
- íslenska menn?
„Já. Eftir því sem fjölmiðlamir
„Það er engin ein týpa. Það er svo
skrýtið að maður hittir einhvern og
allt í einu fer hjartað af stað. Maður
verður svona eins og tólf ára og fer
að bulla einhverja vitleysu og fer svo
allur í steik. Það er samt voða gott.
Það sýnir að maður er í fullu fjöri og
á Kfi. Það er bara ekki mikill tími fyr-
ir þetta í mínu lífi þessa dagana. Ég
er að berjast við annað vandamál
sem er vinnufíkn. Sú fíkn getur verið
ákaflega lýjandi og tekið frá manni
mikla orku þótt hún sé auðvitað
hagstæð fyrir vinnuveitendurna.
Vinkonur mínar segja að eina leiðin
til að draga mig út sé að ná mér
beint eftir vinnu. Ef þær sleppi mér
heim sé ekki hægt að toga mig út aft-
ur,“ segir Vala hlæjandi. „Eg verð
kannski að fara að gera eitthvað í
þessu."
Þarf lítið til að líða vel
Vala, sem er arkitekt að mennt og
hefur mikinn áhuga á húsum og
heimilum, eignaðist þó ekki sitt eig-
ið húsnæði fyrr en fyrir nokkrum
árum. Fram að því hafði hún verið á
leigumarkaði. Hefur hún þurft að
ströggla fjárhagslega í gegnum í tíð-
ina?
„Nei, ekki beint ströggla. Ég hef
hins vegar alltaf verið bóhem í mér
og aldrei haft áhuga á peningum og
aldrei verið innstillt á veraldlegt
kapphlaup. Ég bjó mörg ár í útlönd-
um og fann lengi vel enga þörf hjá
mér til að festa mig í steypu. En nei,
Þaö er ekki ofmælt aö Vala Matt sé þjóðareign, allir
þekkja hana og allir hafa skoðun á henni. Hún fór
um langt skeiö ekki varhluta af gagnrýni fyrir aö
vera of opin og einlæg en hún tók þaö ekki nærri sér
heldur fannst þaö frekar umhugsunarefni, hvað það
væri sem gerði heila þjóð svo óörugga gagnvart ein-
lægum og glööum einstaklingum. Nú stendur Vala
enn á tímamótum því hún er á leið með þáttinn sinn
Veggfóður af Sirkus yfir á Stöð 2. Henni finnst eigin-
lega að nú sé hringnum lokað og hún komin heim.
'•'Gx&te
Hún er komin á undan mér niður
á Hótel Borg og er sjálfri sér lík þar
sem hún situr, glæsileg og björt yfir-
litum en niðursokkin í vinnu. Það
sér ekki í auðan dfl á borðinu fyrir
plöggum og minnisblöðum og varla
pláss fyrir súpudiskinn. Vala er
nefnilega vinnufíkill.
Hún tekur saman plöggin þegar
ég kem og stendur brosandi upp og
kyssir mig. Samt þekki ég Völu ekk-
ert persónulega. Hún er bara svona.
Hún er búin að samþykkja þetta við-
tal og þá gerir hún það heilshugar.
Ég faðma hana á móti og finn hvað
hún hefur góða nærveru og hvað
það er auðvelt að þykja vænt um
hana. Samt hef ég örugglega ein-
hvern tíma efast eins og hálf þjóðin
um að gleðin hennar sé ekta. Eða
bara allt í lagi með hana. Hún hlýtur
stundum að vera í vondu skapi og
eiga skítadaga.
Vala skellihlær og segist að sjálf-
sögðu vera mannleg og eiga sínar
vondu stundir.
„Ef það væri ekki væri ég ekki
mjög áhugaverð manneskja. Það
lenda allir í einhverjum erfiðleikum í
lífinu, en ég hef alltaf verið mjög
dugleg að leita leiða út úr mínum
erfiðleikum á sem jákvæðastan hátt.
Stundum gengur það og stundum
ekki. Á tímabili fór ég til dæmis
reglulega til sálfræðings af því mér
fannst ástarmálin mín svo erfíð. Ég
var í samböndum við karlmenn sem
voru oft mjög flókin og ég vildi skoða
með sálfræðingnum hvers vegna ég
leitaði í þessi átök. En það má ekki
gleyma að það þarf tvo til og ég hef
örugglega ekki alltaf verið auðveld.
Þetta var mjög spennandi, því um
leið var ég að skoða sjálfa mig og
lærði að skilja sjálfa mig betur."
c
Deitar í útlöndum
Þessa stundina býr Vala ein svo
það liggur beinast við að spyrja hvort
hún hafi orðið afhuga karlmönnum
eftir alla sálfræðivinnuna.
Hún hlær hjartanlega og hristir
höfuðið.
„Nei. Það er nú eitthvað annað.
Þetta snerist bara um að læra að
breytast finnst mér erfiðara að deita á
íslandi. Sumir menn eru ekki tilbúnir
að vera í því kastljósi sem fylgir mér
vegna vinnunnar svo þá er bara betra
að hittast í útlöndum.
Fer það illa með nýtt samband að
verða umfjöllunarefhi offljótt?
„Já, það getur verið heilmikið álag
á sambandið. Hér er jafnvel verið að
slá því upp í fréttum hver fer út að
borða með hveijum. Þá er þetta orðið
svoh'tið erfitt," segir Vala og kímir, en
skellir svo upp úr.
„Ekki að þetta sé neitt stórmál.
Fyrir noklcrum árum var ég í fjarbúð
með manni og það gekk af því enginn
vissi af því nema nánustu vinir ogfjöl-
skyldan. Ég er þó ekki viss um að ég
kæmist upp með það núna."
Alltaf að hitta spennandi
menn
En hvemig er markaðurirm og
hvað heillar þigífari karlmanna?
„Markaðurinn," segir Vala hugs-
andi. „Ég er nú ekki mikið á ferðinni
en ég held hann sé bara ágætur. Mér
finnst ég alltaf vera að hitta einhverja
spennandi menn sem ég verð skotin
í, ég gæú sennilega talið upp þrjá eða
fjóra hér og nú."
Ég þori ekki fyrir mitt litla líf að
fara fram á nöfn en hvemig týpur
höfða til Völu?