Dagblaðið Vísir - DV - 01.04.2006, Blaðsíða 27

Dagblaðið Vísir - DV - 01.04.2006, Blaðsíða 27
DV Helgarblaðið LAUGARDAGUR 1. APRÍL 2006 27 an við öftustu síðu eins og í góðri bók, enda er ég ekki viss um að þetta þurfi endilega að halda áfram og finnst nokkuð bfræfið að gera þá kröfu. Ég held að eilífðin búi í ein- staklingnum meðan hann lifir og að eilífðin sé hér og nú.“ Mennirnir alls staðar eins Lífsþorstinn er einmitt það sem einkennir listamanninn á Laugarnestanganum enda seg- ist hann alltaf hafa jafn mikinn áhuga á lífinu. „Mér finnst lífið alveg jafn spennandi og áður. Mér er stund- um boðið á kvikmyndahátíðir úti um heim og reyni að fara ef mér finnst staðurinn spennandi og ég get lært og upplifað eitthvað nýtt. Það sem mér finnst kannski merkilegast er að mennirnir eru alls staðar eins. Það eru alls stað- ar sömu vonir og þrár. Guðirnir eru hins vegar ólíkir enda eru það mennirnir sem búa til guðina en ekki öfugt." Kvikmyndahátíöir? Ertu þá svona frœgur í útlöndum? „Nei," segir hann hlæjandi. „En þetta eru forréttindin í starfi leikstjórans. Það eru alltaf til menn sem eru forvitnir um vík- ingamyndir og þessar myndir eru alltaf einhvers staðar á ferð- inni. Hrafninn flýgur var sýndur um daginn í Tólaö og í vikunni Steinvarðan góða Þarna gefur Hrafn krummmunum sínum og þeir launa honum með smáaurum sem þeir skilja eftir á steinunum. 3* r Hrafn lemur húðirnar í Laugarnesinu Þaðgerir hann tilað að hreinsa hugann og fá útrás. var kvikmyndahátíð í Argent- ínu að falast eftir að sýna vík- ingamyndirnar þrjár Hrafninn, Skugga hrafrisins og Hvíta vík- inginn sem sérstakt retróspektív á hátíðinni. Ég á frekar von á að ég þiggi boðið um að fara þangað og spjalla við publikum um þær - enda spænskan mín orðin vel brúkleg." Hrafn þekkir kannski manna best að menn eru ekki endilega spánienn í eigin föðurlandi þótt þeir njóti virðingar í útlöndum. „Já, öll mín viðurkenning hef- ur komið frá útlöndum," segir hann. „Ég held að sá listamaður sem rembist við að vera spámað- ur í eigin föðurlandi og koma sér upp einróma klappliði hafi lítið að segja. Listamaður sem er í faðm- lagi við sinn tíma verður óhjá- kvæmilega partur af þeim tíma eins og tískufýrirbrigðin. Það er í eðli listarinnar að róta upp í vatn- inu, rugga bátunum ef hægt er." Enn jafn ánægður með Opin- berun Hannesar Ertu þá ekkert spceldur þegar verkpínfá vonda dóma? „Eg er feginn ef einhver vill tjá sig um mín verk. Ég lít á það sem part af mínum örlögum að fá ólík og stundum hörð viðbrögð og hef aldrei kveinkað mér undan því. Ekki einu sinni útreiðina sem "Maður heyrir alltaf þaurökaðþað beri að vernda Viðey. Fyrir hverju? Fólki? Erþá fólk óþrifá yfirborði jarðar?" Opinberun Hannesar fékk? Nú hlær Hrafn. „Nei, ég er full- komlega sáttur við þá mynd og yrði ekki hissa þó að fólk muni í framtíðinni sjá Opinberun Hann- esar í allt öðru ljósi. Ég er að setja hana á DVD og trúi því að ný kyn- slóð muni kunna að meta hana." En hvað ersvo nœst? „Ég er mikið að skrifa og vinna í að koma myndunum mínum á DVD. Ég er að skrifa allan skoll- ann og hef verið að klippa Hvíta víkinginn í DVD-útgáfu. Sú mynd er hvergi til eins og ég vildi hafa hana því ég missti klippinguna út úr höndunum á mér á sínum tíma. Ég reyni að byrja daginn snemma. Svo spila ég á tromm- urnar eða skemmtarann til að fá útrás og leiðist aldrei." Erindi á borgaraþingi Nú er það langt liðið á sam- talið að blaðamanni finnst óhætt að spyrja um persónulega hagi Hrafns. Listamaðurinn lokast hins vegar alveg þegar talið berst að einkalífi hans og vill ekki ræða það. „Ég hef alltaf verið reiðu- búinn að ræða mín listaverk og finnst gott ef einhver vill fjalla um þau, og menn mega formæla þeim eins og þeim sýnist. En ég hef haft það fyrir reglu að fjalla ekki um mín fjölskyldumál." Þeir sem vilja kynna sér hug- myndir Hrafns um borgarskipu- lagið geta hlustað á hann á Borg- araþingi í Ráðhúsinu 1. apríl næstkomandi, þar sem hann verður með erindi. Svo er hægt að hlakka til nýrrar myndar eftir Hrafn því hann er að sjálfsögðu með hugmynd að kvikmynd sem verður væntanlega að veruleika innan tíðar. edda@dv.is
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.