Freyr - 01.03.1955, Blaðsíða 8

70
FRE YR
í beygjum. Þegar hemlar eru notaðir á
þennan hátt, verður hreyfing og stefna vél-
arinnar svo óútreiknanleg, að þessi aksturs-
aðferð má teljast stórhættuleg. Oft eru
hemlar dráttarvéla þannig gerðir, að þeir
eru óheppilegir til aksturs í mikilli umferð.
Séu hemlar aðskildir þannig, að sinn pedal-
inn sé fyrir hvort hjól, ætti ávallt að hafa
pedalana samtengda, þegar ekið er á vegum
úti, eða þar, sem teljandi umferð er. Ber þá
að stilla hemlana áður, svo að öruggt sé, að
jafnt hemli á báðum hjólum. Beztur er
hemlabúnaður þeirra véla, sem hafa sér-
stakan pedala, er vinnur á bæði hjólin, auk
hinna aðskildu pedala fyrir hvort hjól fyrir
sig.
Slysin, sem orðið hafa af völdum þess, að
dráttarvélar hafa oltið, eru fjölmörg. Þegar
vél veltur, tekst þó ökumanninum oft að
forða sér undan, en margir eru þeir', sem
ekki eru svo heppnir, en lenda undir vél-
unum og hljóta ævilöng örkuml eða dauða.
Mönnum ber að hafa það hugfast, að drátt-
arvélar eru ekki þannig gerðar, að þær séu
jafn stöðugar í akstri og t. d. bifreiðir, og
eins og sagt er hér að framan, geta drátt-
arvélar verið æði misjafnar í þessu efni.
Ökumanninum er því nauðsynlegt að
þekkja vél sína til hlýtar og beita henni
með forsjá.
Hætta af endaveltu.
Önnur algeng slysaorsök í sambandi við
notkun dráttarvéla, og öllu viðsjálli en hlið-
arveltan, er ris vélarinnar og endavelta
hennar aftur yfir sig. Slíkar veltur ske
venjulega mjög hratt, svo að ökumaðurinn
á bágt með að átta sig á þvi, sem er að ske
og vinnst því oft ekki tími til að beita varn-
araðgerðum.
í mörgum tilfellum eru menn þess vit-
1. mynd. Efsti hluti: Dráttur tengdur of hátt. Aukin
endavéltuheetta ef ekið er upp brekku. Efri miðhluti:
Dráttarkeðja bundin um jarðfastan stein. Neðri mið-
hluti: Of mikill lóðréttur pungi i tengistað þyngir vél-
ina af aftan og orsakar endaveltuheettu. Neðsti hluti:
Vagn eða uerkfœri, sem hvllir með punga i tengistað
á að tengjast við dráttarvélina beint undir eða fyrir
framan afturáás.