Freyr - 01.04.1955, Qupperneq 17

FREYR
109
K. F. SVÁRDSTRÖM:
Almenn velmegun er allra hagsmunir
K. F. Svárdström, höfundur þessarar greinar, er
prófessor í markaðsfræði við sænska búnaðarhá-
skólann á Ultuna, við Uppsala-borg. Hann hefur
um margra ára skeið verið fulltrúi Svía hjá Mat-
væla- og landbúnaðarstofnun S. Þ. — ]. J. D.
John Boyd Odd lávarður, hinn 74 ára
gamli enski bóndi og vísindamaður á sviði
jarðræktar og búfjárræktar, fyrsti fram-
kvæmdastjóri matvæla- og landbúnaðar-
stofnunar Sameinuðu þjóðanna (FAO),
handhafi friðarverðlauna Nobels o.fl. o.fl.,
kom til sænska búnaðarháskólans í Ultuna
29. maí ’54 til þess að vitja sýnilegra tákna
um sæmd þá, er honum var veitt í fyrra, er
hann var valinn heiðursdoktor við háskól-
ann. Erindi hans til Ultuna var einnig að
flytja erindi um matvælavandamálið í
heiminum.
Það var hátíðisdagur fyrir Ultuna að geta
boðið hinn erna lávarð velkominn með
ljómandi veðri. Að menn kunnu að meta
heimsóknina, sást bezt á því, að hátíðasalur
háskólans var, — jafnvel þótt seinnipart
laugardags væri —, þéttsetinn kennurum og
nemendum. í lok erindis síns minntist Boyd
Orr lávarður á, að Alfred Nobel, Svíinn, sem
með uppfinningum sínum á sviði sprengi-
Sir John Boyd Orr,
fyrsti forseti FAO.
efnafræði m. a., gerði styrjaldir enn ægi-
legri en áður, hefði sagt: „Eyðingartæknin
nær einhverntíma því stigi, að ekki verður
hægt að heyja stríð.“ Og lávarðurinn hélt
á einblendingum undan holdanautum og
íslenzkum kúm, sem þyrfti ekki að ala und-
an til viðhalds og aukningar mjólkurkúa-
stofninum. Þannig þyrfti ekki sérstakan
bústofn til kjötframleiðslunnar, en hagnýta
mætti undanrennu og aukinn heyfeng og
beitilönd, en nautgripir eru bezt fallnir af
öllu búfé til að breyta grófu heyfóðri í kjöt.
Óvíst er, hvort kjöt af einblendingum yrði
seljanlegt fyrir sæmilegt verð á erlendum
markaði.
Ef flytja ætti inn aðeins eitt kyn holda-
nautgripa, hygg ég, að Galloway ætti að
verða fyrir valinu, enda eru til 1 landinu
blendingar af þvi kyni, sem reynast harð-
gerðir, en það er stór kostur, þótt ekki megi
einblína á hann. Einblendingarnir yrðu
væntanlega yfirleitt fóðraðir inni í tvo vet-
ur fyrir slátrun. Að óbreyttum lögum
mundi taka 6—8 ár að koma upp hreinrækt-
uðum stofni í landi frá því, að innflutning-
ur kálfa færi fram, ef sú leið yrði valin. í
millitíð þyrfti að athuga, hvernig líkur
væru til, að hagkvæmast mundi vera fyrir
bændur að haga framleiðslu einblending-
anna. Til þess ætti að nota eitthvað aí
þeim blendingum, sem til eru i landinu, og
jafnframt bera þá saman við íslenzka kyn-
ið.