Dagblaðið Vísir - DV - 27.10.2006, Side 24

24 FÖSTUDAGUR 27. OKTÓBER 2006
Helgin DV
Sumar konur flokkast óhjákvæmilega til ofurkvenna. Þær eru í tveimur störfum og hugsa auk þess um stóra
fjölskyldu. DV heyrði í þremur konum sem allar unnu sem flugfreyjur og hjúkrunarfræðingar á sama tíma.
Allar þrjár eiga það sameiginlegt að vera duglegar konur sem láta drauma sína rætast.
Fylgdi sjúklingunum alla leið heim
Með börnunum Gunnhildur
með dætrum sínum, Herdisi Ósk,
9 ára, Steinunni Maríu, 6 ára, og
Margréti Lilju, 15 mánaða.
DV -mynd: Úr einkasafni
*
g var í fullu starfi sem flug-
freyja þegar ég var í hjúkr-
unarfræði í Háskóla ís-
lands aukþess sem ég varð
ófrísk að mínu öðru barni strax á
fyrsta ári,“ segir Gunnhildur Árna-
dóttir hjúkrunarfræðingur, fyrr-
verandi flugfreyja og þriggja barna
móðir en tekur ekki undir þær stað-
hæfingar blaðamanns að hún sé
einhver ofurkona. Alls ekki.
Þeir sem sest hafa á skólabekk
í hjúkrun eða þekkja einhvern
sem farið hefur í gegnum námið
vita hins vegar að hjúkrunarfæð-
in er ekki auðvelt fag. „Þetta gekk
ótrúlega vel en gat orðið skondið
á köflum. Þegar ég var í verknám-
„Þeir hittu mig þá um
morguninn í hjúkku-
búningnum á sjukm-
húsimt en ífíugfreyju-
búningnum á kvöldin í
fíuginu tií Akureyrar."
inu á morgnana og fluginu á kvöld-
in hittist þrisvar sinnum á að ég
fylgdi sjúklingunum alla leið heim.
Þeir hittu mig þá um morguninn í
hjúkkubúningnum á sjúkrahúsinu
en í flugfreyjubúningnum á kvöld-
in í fluginu til Akureyrar," segir
I \oftinu „Þegarég varí verknáminu á morgnana og fluginu á kvöidin hittist þrisvar sinnum
á að ég fylgdi sjúklingunum aiia leiö heim. Þeir hittu mig þá um morguninn I hjúkkubún-
ingnum á sjúkrahúsinu en i flugfreyjubúningnum á kvöldin i fluginu til Akureyrar," segir
Gunnhildur hlæjandi. DV-mynd: Stefán
Gunnhildur hlæjandi og bætir að-
spurð við að henni þyki ágætt að
hafa mikið að gera. „Mér líður líka
voðalega vel þegar það er rólegt en
stundum verður maður einfaldlega
að leggja meira á sig svo hlutirnir
gangi upp."
Margir samnemendur hennar
unnu ekki með náminu en Gunn-
hildur segist líklega ekki hafa gert
sér grein fyrir annríki sínu fyrr en
hún útskrifaðist úr hjúkrunarfræð-
inni og lagði flugfreyjustarfið á hill-
una í leiðinni. „Eg held að hvorki ég
né einhverjir aðrir hafi neitt spáð
í þetta. Öllum fannst þetta frekar
sjálfsagt en þegar ég útskrifaðist sá
ég hversu mikið álag hafði verið á
mér. Það væri náttúrulega óskandi
að ungt fólk þyrfti ekki að vinna
meðfram náminu en hins vegar
held ég að margir neyðist til þess, ef
þeir ætla að geta gert það sem þeir
vilja og lifað góðu lífi."
Gunnhildur fór snemma að
vinna en hún ólst upp á Sauðár-
króki. „Fyrsta starfið var í Kaupfé-
laginu þar sem ég raðaði í poka, svo
fór ég í unglingavinnuna og var 13
ára farin að vinna í fiski. Ég hef allt-
af starfað með skólanum og vann í
fiski á kvöldin þegar ég var í 9. og
10. bekk. Ég hugsa að þetta sé bara
sjálfstæðið, ég vildi ekki vera upp á
aðra komin," segir hún og bætir við
að það sé aldrei að vita nema hún
taki fram flugfreyjubúninginn aft-
ur og skelli sér í loftið á milli vakta.
„Ég er að vinna í heimahjúkrun hjá
Heilsugæslustöðinni í Kópavogi
eins og er. Ég hafði mjög gaman af
flugfreyjustarfinu en tíminn verð-
ur að leiða í ljós hvort ég fari í það
aftur. Kannski þegar bömin verða
eldri."
Leit á erfiða farþega sem áskorun
Flugfreyja„Það varsvo gaman að vinna á
svona stórum og fjölbreyttum vinnustöð-
um og samferðafólk mitt í gegnum tiðina
hefur verið litrikt og skemmtilegt auk þess
sem engar tvær vaktir voru eins.“
Eg held að ég hafi aðallega
verið forvitin, vildi vita
hvort ég kæmist að, sem
ég gerði," segir Valgerður
Lárusdóttir sem starfaði í mörg ár
bæði sem flugfreyja og hjúkrun-
arfræðingur. Valgerður útskrifað-
ist úr gamla Hjúkrunarskólanum
árið 1966 og fór þá strax á nám-
skeið hjá Loftleiðum. Við tóku flug
til Ameríku, Evrópu og Skandin-
Hjúkrunarfræðingur "Á þessum tlma
voru þetta yfirleitt sumarráðningar svo ég
starfaði við hjúkrunina á Landspltalnum á
haustin," segir Valgeröur.
avíu og Valgerður segir þetta hafa
verið afar skemmtilegan tíma. „Á
þessum tíma voru þetta yfirleitt
sumarráðningar svo ég starfaði
við hjúkrunina á Landspítalanum
á haustin. Árið 1980 fóru Flugleið-
ir að bjóða upp á 50% starf þannig
að ég gat unnið annan hvern mán-
uð við flugið og hina mánuðina við
hjúkrunina," segir Valgerður sem
starfaði þá á endurhæfingardeild
Grensásdeildar. „Á þessum tíma
vantaði alltaf hjúkrunarfræðinga
svo ég gat unnið mánuð og mán-
uð í senn enda var allt þegið."
Aðspurð segir Valgerður fjöl-
breytnina hafa verið mikla á
þessum tíma. „Þetta var ofsalega
skemmilegt. Við keyptum okk-
ur líka sumarbústað svo þarna
var ég með tvö heimili, tvö börn
og eiginmann og tvær vinnur svo
það var nóg að gera," segir hún og
bætir við að henni líði tvímæla-
laust best þegar hún hafi í nógu
að snúast. „Það var svo gaman
að vinna á svona stórum og fjöl-
breyttum vinnustöðum og sam-
ferðafólk mitt í gegnum tíðina hef-
ur verið litríkt og skemmtilegt auk
þess sem engar tvær vaktir voru
eins," segir hún og viðurkennir að
hún hafi þurft að búa yfir mikilli
þjónustulund. „Ég varð ekki beint
þreytt, ég leit á erfiða farþega sem
áskorun og hafði gaman af því að
láta þá ganga brosandi frá borði.
Það sama gilti um sjúklingana,
það var notalegt að ganga frá vakt-
inni vitandi að sjúklingunum liði
vel."
Valgerður gerði starfsloka-
samning við Flugleiðir eftir rúm-
lega 30 ára starfsaldur og er einn-
ig hætt í hjúkruninni. „Við eigum
fimm barnabörn og það er voða-
lega gaman að hafa tíma fyr-
ir börnin, fjölskylduna og allan
vinahópinn."
Boeing 757 „Ég varð ekki beint þreytt, ég
leit á erfiða farþega sem áskorun og hafði
gaman afþvi að láta þá ganga brosandi frá
borði. Það sama gilti um sjúklingana, það
var notalegt að ganga frá vaktinni vitandi
að sjúklingunum liði vel."