Freyr - 01.03.1958, Blaðsíða 15

FREYR
99
I hreyfli með gallað kveikju-
kerfi er einnig mjög hætt
við að smurolían þynnist út
af eldsneyti. Gallað kveikju-
kerfi getur því verið óbein
orsök til mikils slits á
hreyflinum. Hafið því nánar
gætur á því, að kveikjukerf-
ið sé í lagi. Þetta á við hvort
heldur hreyfillinn er búinn
rafgeymiskveikju eða segul-
kveikju. Dísil- og tvígengis-
hreyflar hafa aftur á móti
ekki rafkveikikerfi. í dísil-
vélum kviknar í eldsneytinu
þegar því er dælt inn í loft,
sem er heitt af mikilli sam-
þjöppun. í tvígengishreyflum
eru vissir hlutar brunahols-
ins látnir hitna svo mikið, Kveikjukerti, ásamt háspennukefli
að þeir kveiki í eldsneytinu,
þegar því er spýtt inn.
Aðgætið segulinn reglulega,
Hreyflar með segulkveikju (magnetukveikju) þurfa ekki rafgeymi til
þess að fá kveikjustraum. Háspennustraumurinn myndast í segulnum,
,,magnetunni“ og greinist með straumskiptinum eftir raftaugum til kert-
anna. Til þess að fá nógu öflugan neista, verða „platínur“ (rofakörtur)
magnetunnar að vera í góðu lagi og straumrofið verður að ganga með
eldingarhraða.
Athugið því bilið milli platínanna á 200—300 vinnustunda fresti og
smyrjið knastinn (rofakambinn) varlega með feiti. Ef platínurnar (rofa-
körturnar) eru brenndar, þá sverfið þær varlega með platínuþjöl, eða
skiptið um og látið nýjar í staðinn og stillið bilið. Hreinsið um leið straum-
skiptinn. Notið ekki sandpappír, ef óhreinindi eru á snertiflötunum,
heldur bómullardúk vættan í benzíni eða tetraklórídi. Ef magnetan er
með smurholu fyrir legusmurningu utan frá, eru þær smurðar með nokkr-
um dropum af þunnri vélarolíu 60. hverja vinnustund. Gætið þess, að
leiðslur séu heilar og vel einangraðar og einnig, að þeim sé vel stungið
niður í kveikjulokið. Takið magnetuna úr einu sinni á ári og látið iðnlærð-
an mann athuga hana og stilla. Hreyfið sjálfir ekki annað í „magnetunni"
en rofakörtur og straumskipti.
Smyrjið hraðkveikjulás magnetunnar vikulega.
Flestar magnetur eru nú búnar hraðkveikjulás. Hlutverk hans er að
stöðva segulbrúna (magnetuakkerið) rétt á undan neistamynduninni,
þegar vélin snýst hægt, t. d. þegar verið er að ræsa hana — og láta síðan
brúna snúast á næsta augabragði, þegar neistinn myndast.