Freyr - 15.10.1974, Blaðsíða 21

vetra setu í menntaskóla og núgildandi
verðlag, verður þessi fyrirgreiðsla 416 þús.
á hvern stúdent. Hygg ég þar varlega met-
ið. Ekkert, sem ég kem auga á, bendir til
að þessir liðir lækki, þó skólunum fjölgi.
Þar stefnir flest í aðrar áttir.
Þegar menntaskólunum sleppir, tekur
Háskólinn við. Og enn kemur ríkið við
söguna. Fjárlögin 1974 benda til að áætluð
fjárþörf Hákskólans sé nú tæpar 164 þús.
á nemanda. Með 5 ára setu þar, kostar há-
skólakennslan 819 þús. á hvern kandidat,
auk þess sem kennslan í menntaskólanum
gilti, eða alls 1235 þús. Enn ber þess að
gæta, að háskólakennarinn virtist telja há-
skólaárin 8. Hann bætti því þrem við. En
þeim pinkli er líka tyllt á Skjónu að
nokkru leyti, þótt hér sé hann óvigtaður.
Það er fleira niðurgreitt á íslandi nú, en
landbúnaðarvörur og togarafiskur. Þjóðfé-
lagið greiðir líka niður hinn almenna há-
skólaborgara, án þess að þakklætis verði
vart, þótt hlustað sé eftir röddum þeirra
um eigin nauðþurftir.
Saga hafnarverkamannsins, svo óbrotin
sem hún þó er, mun ekki fullsögð í þessum
fáu línum. Það gleymdist að geta þess, að
hann varð, þegar leiðir þeirra jafnaldra
skildu, að einum af burðarásum þjóðfé-
lagsins. Hann greiðir full gjöld til þess
þegar, er hann hefur aldur til. Hann réttir
hjálparhönd upp úr vosbúð sinni og erfiði,
til að greiða götu námsmannsins upp í
hægan og hlýjan vinnudag til æviloka.
Þjóðfélagið gleymir ekki skattheimtunni á
hendur honum, enda á ríkisvaldið þess
engan kost að greiða svo götu eins, að fara
ekki með skattheimtu á hendur öðrum. Það
eru þess veiku og sterku hliðar. En hafnar-
verkamaðurinn er mér í þessu dæmi ímynd
íslenskra erfiðisstétta hvar á landinu sem
þær heyja baráttu sína og hver sem við-
fangsefnin eru. Hann er hér tekinn vegna
hins gefna tilefnis háskólakennarans.
En enn er eins ógetið, sem háskólakenn-
arinn gleymdi: Til eru tvö heimili háskóla-
manna hér í borg, sem ganga undir heitinu
Stúdentagarðar. Nokkur fyrirgreiðsla mun
þar felast í skipulagsháttum þeirra, til
handa þeim, er háskólanám stunda. I sama
tilgangi mun Félagsheimili stúdenta vera
reist. Og enn má minna á, að í fregnum
frá Háskólanum í haust var talið, að á
næstu árum mundu tveir hjónagarðar rísa
af grunni, og væru þeir ætlaðir háskóla-
nemum. Var talið að tiltækar væru allt að
90 miljónum króna til þess. Ég þekki enga
hliðstæða hjálp til þeirra erfiðisstétta, sem
ég hefi kynni af.
Ekki hefi ég fengið viðhlítandi fregnir af
því, hvernig þeim, sem erlendis sitja að
háskólanámi í vetur, er skipt milli náms-
greina. Skipan þeirra mála 1 fyrravetur,
gefur nokkrar bendingar.
Þær greinar, sem einu nafni eru nefndar
huggreinar lásu þá 283. Þar teljast m. a.
þessar: tungumál og bókmenntir 56, hag-
fræði 40, uppeldis og kennslufræði 40, sál-
arfræði 39, félagsfræði 30, félagsráðgjöf 22,
sagnfræði 12, fornleifafræði 11.
Raungreinar lásu 464. Þar má t. d. benda
á: verkfræði 112, tæknifræði 96, húsagerð-
arlist 55, læknisfræði 17, búfræði 17, dýra-
lækningar 17, tannlækningar 8. Listgreina-
nám stunduðu 65, þar af 26 tónlist. Loks
má benda á flokk, sem nefndur er: Annað
— óneitanlega teygjanlegt hugtak, — þar
lærðu 53, þar af 25 sjúkraþjálfun.
Sé litið á skiptinguna í háskóladeildirnar
hér, nú í vetur, skal ég aðeins nefna þetta:
Heimspekideild 730,
Læknisfræði (þar með taldir tannlækn-
ar) 450,
Verkfræði og raunvísindi 421,
Viðskiftafræði 316,
Lögfræði 225,
Þjóðfélagsfræði 90,
Guðfræði 49.
Enn skal bent á: Ég sá í blaði nýlega,
að kæmu þeir læknar heim, sem nú dvelja
erlendis við nám og störf, hefðum við einn
lækni á hverja 480 íslendinga, og virtist
fregnin aðeins miða við full-lærða lækna.
Það blasir því við, að læknadeildin er að
F R E Y R
351