Freyr - 15.10.1974, Blaðsíða 26

þess á undanförnum öldum, blasir grimmd
heimsins við okkur. Segja má og segja
verður að jafnvel nú á tímum eru slátur-
aðferðir í flestum tilfellum fullkomið
hneyksli. Og þannig er slátrað um 1.000.000.
000 gripum á ári. Sökina á þessu hörmulega
ástandi á fólkið, sem ekkert gerir til að
fylgjast með þessum málum. Við atvinnu-
menn sláturfyrirtækjanna, sem fela sig bak
við þann fáránlega fyrirslátt að fyrst þurfi
að hugsa um að útvega „sveltandi heims-
byggð“ matvæli áður en hugað sé að virð-
ingu fyrir dýrunum og samúð með þeim,
segi ég skýrt og skorinort að þeir eru af-
brotamenn.
Hér verður aðeins stiklað á stóru, en
einn helsti aðilinn að málefni þessu er
Evrópuráðið. Vottar að ástandinu eru land-
búnaðarnefndin og hefur ritari hennar, hr.
Elvinger, gert skýrslu um málið, og einnig
ber að geta um Alþjóða dýraverndunar-
samtökin.
Vegna þessa voðalega bletts á mannfé-
laginu samþykkti fastanefndin hinn 4. júlí
1973, fyrir hönd ráðgjafaþingsins, texta til-
lögu til ráðherranefndarinnar þar sem hún
er alvarlega beðin um að leggja fast að
aðildarríkjunum að semja og samþykkja
Evrópusamþykkt, sem hæfi a. m. k. sið-
menntuðum þjóðum.
Nú á tímum, þegar þróun á sviði vísinda,
iðnaðar, efnahags-, félags- og menningar-
mála, er geysilega ör virðast raunveruleg
dýravernd og frumlegustu tilfinningar
gagnvart dýrum vera á steinaldarstigi.
Þessa niðurlægjandi þversögn er ekki
hægt að þola lengur.
Enn skín a. m. k. eitt ljós í myrkrinu. Og
það ber að þakka óbilandi trú forsvars-
manna, sem beita sannfæringarkrafti og
eru sívakandi til að hafa gát á stjórnvöld-
um. Vonandi verður einhugur um að
Evrópa geti senn lagt hlustirnar við ó-
stöðvandi umleitanir frá Strassburg og
hrint þeim í framkvæmd.
356
F R E Y R