Freyr - 01.02.1998, Blaðsíða 27

Hengihlutfall og lögun möskva.
vatnsstömpum og gróður þannig
látinn grotna úr netunum.
Fljótvirkari aðferð er sú að hrista úr
þeim. Þá halda tveir menn neti á
milli sín nokkrum metrum í senn,
með hendur um netateinana sveifla
báðir samtímis höndunum, til skiptis
út eða í kross þannig að flotteinninn
og blýteinninn sláist saman þegar
höndunum er sveiflað út.
Þegar net eru ekki í notkun er
mikilvægt að þau séu ekki geymd
þar sem sól getur skinið á þau. Sól-
skin gerir net stökk og mött og styttir
þannig endingartíma þeirra.
Val á silunganetum
Margir þættir ráða því hversu vel
veiðist í net. Net eru veiðarfæri sem
velja fisk af ákveðinni stærð allt eftir
möskvastærð netanna. Möskvastærð
neta má mæla með tvennu móti;
mæla lengd á milli hnúta eða lengd á
strektum möskva. Lengd á milli
hnúta er mæld sem lengdin á legg á
milli tveggja samliggjandi hnúta.
Strekktur möskvi er mældur sem
lengd eins möskva þegar strekkt er á
möskvanum. 30 mm lengd á milli
hnúta er sama möskvastærð og 60
mm strekktur möskvi.
Völ er á ýmiss konar netateinum
og fer það eftir aðstæðum hvaða
teinar henta best. Net þurfa að vera
sterk en án þess að það geri þau of
sýnileg eða stíf. Teygjanleiki neta er
mikilvægur eiginleiki og atriði eins
og litur á netum og lykt geta skipt
máli. Lagnet eru yfirleitt 1,5 m að
dýpt en hægt er að fá þau dýpri, svo
sem 1,9 m. Flotnet eru dýpri, 2,4—
6,0 m.
Netateinar: Hægt er að velja lag-
net með misveigamiklum blýteini og
flotteini.
Net með öflugum teinum eru
auðveldari viðfangs en net með létt-
ari teinum, sem eru gjarnari á að
flækjast eða snúast upp í slæmu
veðri eða þegar kemur í þau fiskur.
Slík net eru því oft óhentugri þegar
miklar veiðar eru stundaðar. Net
með léttum teinum geta aftur á móti
verið veiðnari en net með þungum
teinum, því að meiri slaki er á net-
möskvunum. Sá böggull fylgir þó
skammrifi að þau geta hætt að veiða
fyrr því að fiskar sem í þau koma
flækja netin. Mjög hraðvaxta fiskar
hafa gjaman lítið höfuð miðað við
búkstærð og ánetjast því ekki eins
vel í net og aðrir fiskar. Slrkir fiskar
veiðast tíðum mun betur í net með
léttum teinum, þannig að þeir nái að
vefja um sig netpokanum.
Styrkleiki: Net þurfa að vera það
sterk að þeir fiskar sem í þau koma
geti ekki rifið þau. Því er betra að
hafa grófara gimi eftir því sem
möskvastærð neta er meiri. Hægt er
að velja gimi með sverleikann 0,17-
0,35 mm. Net með fínum girnissver-
leika eru veiðnari en þau sem em
grófari. Grófari netin eru hins vegar
mun endingarbetri, þola betur með-
höndlun og hnjask. Það er mjög ein-
staklingsbundið hvers konar net
henta fólki best. Þeir sem leggja fá
net og sjaldan eða umgangast net sín
af varfæmi ættu að hafa fremur fínt
girni (0,20-0,24 mm) en þeir sem
standa í miklum veiðiskap og vilja
auk þess geta tekið vel á netum
sínum ættu að huga að sverara gimi
(0,24-0,30 mm).
Stífleiki: Gjaman fer saman meiri
styrkleiki neta og gimissverleiki.
Með meiri gimissverleika er hætta á
því að net verði stíf og óþjál, með
þeim afleiðingum að fiskar ánetjast
síður í netunum. Fjölþátta gimisnet
leysa þetta að nokkm. Þau eru sterk
en um leið mjög þjál. Slík net hafa
hins vegar lítið verið notuð á íslandi
til þessa.
Sýnileiki: Þar sem menn telja
fisk vera netavanan eru nær einungis
notuð net með fínu gimi svo að fisk-
ar fái síður séð netin. Oft fer það
saman að net með léttum teinum
hafa fínt gimi og net með þungum
teinum hafi gróft gimi. Það getur því
verið erfitt að átta sig á því hvort
skiptir meira máli gimissverleikinn
eða þyngdin á teinunum. Þar sem
fiskur er netavanur er hann gjarnan
hraðvaxta svo að ætla má að þar
skipti þyngd teinanna ekki síður máli
en sverleiki gimisins.
Litur á netum er víða talinn hafa
áhrif á hve sýnileg þau eru og jafn-
Freyr 1/98 - 23