Fylkir - 23.12.1950, Blaðsíða 20

20
F Y L K i R
Benedikt Ragnarsson eða Benni
blaðakóngur, eins og við köllum
hann við Fylki, er meðal dug-
legustu sölubarna blaðsins.
Hann er þrautseigur við söluna
og hefur aflað ser talsverðra
tekna með blaðasölunni, og er
meðferð þeirra til fyrirmyndar
fyrir önnur börn. Benni er 8 ára
Frá Árna skáldi Níelssyni.
Maður hét Árni Nielsson.
Hann var hér í Eyjum, greind-
ur vel og mikill hagyrðingur.
Ymsar sögur fara al' honum,
meðal annars þessar.
Það var einu sinni að áliðn-
um degi þegar flestir voru komn
ir úr róðri, að Árni var stadd-
ur „niður í Sandi“ sem kallað
var, þegar nafni hans Árni Dið-
riksson í Stakagerði kom að, en
liann þótti vera nokkúð þaul-
sætinn á sjónum. Maður nokk-
ur stóð hjá Árna Níelssyni, sneri
sé að honum og sagði: „Kveddu
nú níðvísu úm nafna þinn,
setuhundinn þann arna“. — Vís-
an kom á augnablikinu og var
svona:
Happadrj úgur hreppstjórinn
hölda meðal frækinn,
seinastur og sökkhlaðinn
syndir Árni í „Lækinn“.
Lækur nefndist fram af upp-
sátrinu austan við steinbryggj-
una.
Á. Á.
Það var mjög títt hér fyrrum,
að staðið var í búðum, án þess
að kaupa nokkuð. Voru búðirn-
ar hinn daglegi samkomustaður
manna, þar sem allar helztu
fréttir voru sagðar. Einu sinni
var þaö í „Austurbúðinni" að
fullt var þar inni af karlmönn-
um að venju. Pétur faktor
Bjarnasen (d. 1869) sat á borð-
inu fyrir framan sýningarhill-
urnar, sem voru innar í búð-
inni og var eitthvað að sýsla.
Þá kom inn máður, Sigmundur
áð nafni og \ar beykir að iðn.
Snýr hann sér að Pétri og segir:
Pétur situr hátt í höllu
í helvítanna skrá . . .
„Æ, blessaðir botnið þið nú
fyrir mig. piltar", .sagði Pétur
faktor til mannanna, sem inni
\oru, því ekki treystist hann
sjálfur þar til.
„En Sigmundur er allt í öllu
andskotanum hjá“,
gellur við utan úr horni. Þetta
var þá Árni Níelsson og var
sagt að Pétur hafi borgað hon-
um vel fyrir greiðann.
Frá Gísla í Móhúsum.
Sagt er, að Gísli karlinn í
Móhúsum hafi verið nokkuð
ýkinn og standa sumar sögur
hans ekki að baki sögum „Vel-
lýgna Bjarna", er honum tókst
bezt upp. Ekki hef ég heyrt
margar sögur Gísla í Móhúsum,
en máski einhverjir hafi heyrt
fleiri og bæti isíðan við neðan-
skráðar sögur af honum.
Gísli var oft á sumrin í kaupa
vinnu uppi undir Eyjafjöllum
eða annars staðar í nærsveitun-
um. Einhverju sinni er hann
var á leið út í Eyjar frá vinn-
unni, hreppti skip það er hann
var á versta veður. Þegar þeir
komu upp undir „Heimaey"
Svo sem nienn muna var Þórunn litla Jóhannsdótlir á ferð hér
á landi fyrir skömmu. Héll húnþianólónleika og fékk mikið lof.
að norðanverðu, fengu þeir sjó
svo mikinn, að skipið bar yfir
„Klettaskörð" og stöðvaðist ekki
fyrri en uppi við „Axlarstein".
Gott hefur skipið verið og vel
verið stýrt., því hvorki skipi né
mönnum varð meint af þessu ó-
lagi.. Kannski hefur það verið
sama skipið, sem Gísli sagðist
einu sinni hafa verið á, en það
var svo stórt, að það var 3 ár
að venda.
Gísli bóndi á Búastöðum og
formaður Eyjólfsson, heimsótti
einu sinni Gísla í Móhúsum.
Veður var þá hið versta og gekk
sjór upp í grös á Bjarnarey og
langt á land upp á „Urðunum“.
Gísli í Móhúsum fylgdi svo
nafna sínum á leið heim og
hafði Gísli á Búastöðum orð um
hve veðrið væri vont og brimið
afskaplegt. „Jú, sagði Mólnisa-
Gísli, „veðrið er mjög vont, en
ekki er Joetta þó ntikið veður
móti ])\ í, sem ég fékk á honum
„Ægi“ hér á árunum. austur á
„Bessa“. Þá gekk sjórinn . yfir
báðar austureyjarnar og vitan-
lega langt upp f'yrir garða, en
ekki kom dropi í bátinn. Já,
|)á var vel stýrt, nafni sæll“. —
„Ægir“ vár smáfleyta sem Gísli
í Móhúsum átti, varia sjófær
el eitthvað var að sjó og veðri.
Á. Á.