Fylkir - 23.12.1999, Blaðsíða 22

22
FYLKIR jólin 1999
Guðjón Ólafsson frá Gíslholti sem tciknaði ÍBV-merkið er hér ásamt Stefáni. Guðjón var um árabil í
stjórn ÍBV.
Stjórn Þórs 1959, f.v. Birgir Jóhannsson, Sveinn Tómasson, Ársæll
Ársælsson, Stefán, Sigurgeir Jónasson, Valtýr Snæbjörnssonog ÓIi
Á. Vilhjálmsson..
Annar flokkur Þórs, aftasta röð f.v. Jóhann Ingvar, Kári Birgir,
Gunnar, Arnar, Hörður, Lárus, Leifur, Guðmar, Ólafur, Einar og
Stefán.
sker.en ekkert var hægt að
gera vegna brjálaðs veður-
ofsans. Þá vildi Binni í Gröf
freista þess að sigla út og
vestur fyrir skerið og reyna að
synda í land til þess að ná til
mannanna. Honum var bannað
það, en það hefur alltaf setið í
mér hvað vogunin getur orðið
mikil og efinn áleitinn þegar
menn spyrja sig ef, ef ef.
ÆTLAÐI í VÉLVIRKJUN
EN FISKURINN
VARÐ OFANÁ
Vorið 1950 að loknu gagn-
fræðanámi urðu mikil kaflaskil
í lífi mínu. Ég tók þá ákvörðun
að læra vélvirkjun og fékk
pláss hjá Fúsa í Smiðjunni, en
varð að bíða haustsins að hefja
nám og starf í smiðjunni. Ég
fór því í millitíðinni í fisk-
vinnu, en þar vorum við lán-
aðir til þess að vinna við bygg-
ingu björgunarskýlisins á
Faxaskeri. Það var púlvinna.
Við sóttum sandinn inn í botn
og pokuðum hann þar. Síðan
var pokunum komið um borð í
Skúla fógeta sem flutti farm-
inn að Faxaskeri og þar var
pokunum skipað upp og
steypuvinnan hófst.
Um mitt þetta sumar var ég
beðinn að hafa umsjón í sal
fiskvinnslunnar í Hraðinu með
Björgvin Pálssyni og ekki leið
á löngu áður en ég var orðinn
verkstjóri. Þar með féll vél-
virkjanámið út.“
En Stefán Runólfsson situr
aldrei lengi án þess að skella
sér andartak inn á bylgjulengd
gamansagnanna. „Það var hel-
víti gott þegar faðir eins ágæts
og merks Eyjamanns neitaði
að gangast við faðerni hans.
Drengurinn hafði komið undir
austur á fjörðum og þaðan var
faðirinn sem neitaði að
gangast við barninu. Móðirin
var kölluð fyrir sýslumann og
spurð út í framgang mála. Það
var stutt og laggott svar:
„Maðurinn kom til mín blautur
og þreyttur og við berhátt-
uðum bæði upp í rúm. Sýslu-
maður getur síðan ímyndað sér
hvað gerðist.
ÍBV, bikarmeistari 1968. Stefán með bikarinn við heimkomuna.
Maðurinn komst ekki upp
með neinn moðreyk eftir þetta.
Á FLATEYRI, í
KEFLAVÍK, EYJUM,
STOKKSEYRI OG VÍÐAR
„Fyrstu Baader flökunarvél-
arnar komu árið 1956. Þá varð
mikil stökkbreyting, ótrúleg
breyting. I september það ár
bauð Einar Sigurðsson mér í
ferð með LÍÚ til Englands,
Hollands, Þýskalands og Dan-
merkur. Það var eftirminnileg
ferð. Einar Sigurðsson var
ákaflega góður húsbóndi og
við urðum mjög góðir vinir.
Einar sendi mig vestur á Flat-
eyri 1953. Ég átti að vera þar í
tvær vikur, en þær urðu 20,
eða 5 mánuðir. Þá átti Einar
Isfell á Flateyri ásamt Ragnari
Jakobssyni, föður Kristjáns
Ragnarssonar. Kona Ragnars,
frú Margrét, var ákaflega
myndarleg húsmóðir, en ég
bjó heima hjá þeim. Um helgar
fórum við strákarnir stundum í
Þriðji flokkur Þórs,aftasta röð f.v. Ingi, Steinn, Sigurgeir, Guðmar,
Richard, Friðrik, Stefán, Arnar, Magnús, Einar og Sveinn.