Skátablaðið - 01.07.1948, Síða 15

Dr. med. HELGI TÓMASSON, skátahöfðingi:
Skátafélagsskapurmn fjorutíu ára
Skátafélagsskapurinn hóf göngu sína
fyrir fjörutíu árum, eða 1908. Hann er
nú langfjölmennasti alþjóðlegur æsku-
lýðsfélagsskapur sem til er og vitað er að
verið hafi til. Starfandi drengjaskátar
munu nú vera milli 4 og 41/2 milljón og
starfandi kvenskátar rúmlega tvær mill-
jónir. Margar milljónir hafa auk þess
starfað í skátafélögunum lengri eða
skemmri tíma.
Skátafélög eru nú í meira en sjötíu
löndum. Þau eru hafin yfir þjóðerni, lit-
arhátt, trúarbrögð, stjórnmál og stétta-
skiptingu. Tilgangur félagsskaparins er
að hjálpa ungum drengjum og ungum
stúlkum til þess að verða að nýtari borg-
urum, verða hæfari til þess að lifa líf-
inu, hvernig sem það síðar kann að verða
fyrir þeim.
Að markmiði sínu vinnur félagsskap-
urinn með því að fá unga fólkið til þess
að hagnýta nokkrar tómstundir sínar á
skipulegan hátt — það veit að um er að
ræða sjálfvalið tómstundastarf, leik sem
hver maður er sjálfráður um að hve
miklu leyti hann leggur sig í líma við.
En hver leikur fylgir vissum leikreglum
og miðar að því að þroska vissa hæfileika.
Sameiginlegar leikreglur allra skátafélaga
eru skátalögin.
Á uppvaxtarárum Baden Powell voru
ekki nema rúm 100 ár frá því að
Rousseau reit frelsisskrá æskunnar í
„Emile“ og þar með frumdrög allrar
síðari uppeldis og barnasálarfræði, en
grundvallarsjónarmið Rousseaus í þeim
efnum, og sem enn er miðað við, var að
uppeldisleiðir allar verði að miðast við
eðli barnsins. Pestalozzi og Fröbel sögðu
að þá væri eðlilegast að ala barnið upp
SKÁTABLAÐIÐ
109