Skátablaðið - 01.07.1948, Qupperneq 24

Það varð því úr, þegar einsýnt þótti að
flokkurinn gæti ekki sjálfur komið bókum
sínum á framfæri, að athuga, hvort stjórn
B.Í.S. væri fáanleg til að gefa út þau hand-
rit, sem flokkurinn ætti og þættu nauðsyn-
leg.
Lyktir málsins urðu þær, að stjórn B.Í.S.
tók að sér að gefa út handrit Úlfljóts og
var ákveðið, að flokkurinn skyldi fá 5%
af brúttó útsöluverði bókanna í sjóð sinn.
Handrit þau, sent hér var um að ræða,
voru:
a) Sagan um Baden-Powell.
b) Nýi flokksforinginn (seinna nefnd
Skátastörf).
c) Skýringar við nýliðaprófið.
d) Varðeldaþættir.
e) Skátarnir á Róbinsoneyjunni (skáta-
saga).
Úifljótur hófst strax handa, og seint á
árinu kom út Sagan um B.-P., fyrsta prent-
aða bók fiokksins.
Úlfljótur hafði allan veg og vanda bæði
af samningu, prófarkalestri og öðru, sem
útgáfunni við kom, hins vegar var dreifing
og sala bókarinnar flokknum óviðkomandi.
Útkoman varð sú, að meiri hluti af upp-
lagi bókarinnar komst aldrei lengra en í
geymsluskápa B.Í.S. Ekki var gerð nein til-
raun til að setja bókina í bókaverzlanir og
jafnvel skátar í Reykjavík vissu naumast
að liún var til.
Þessi ómaklega meðferð bókarinnar varð
flokksmönnum Úlfijóts mikil vonbrigði og
dró mjög úr áframhaldandi starfi í sömu
átt, enda varð sú raunin á, að starf flokks-
ins lagðist alveg niður um eins árs skcið.
NÝTT STARF. NÝR FLOKKUR.
Á miðju ári 1946 hóf Úlfljótur starf á
ný. Nú varð sú breyting á flokknum, að
þ(‘ir bræður, Hallgrímur og Hjörlcilur,
fóru til náms erlendis og varð því nauðsyn-
legt að fá nýja starfskrafta. Þeim Magnúsi
Pálssyni og Haraldi Guðjónssyni var þá
boðið að ganga í flokkinn og þekktust þeir
báðir boðið.
Vorið eftir, er þeir Hallgrímur og Hjör-
leifur komu heim aftur, töldu þeir sig ekki
geta starfað áfram í flokknum og sögðu sig
formlega úr honum á miðju sumri f947.
Það var einróma áiit flokksmanna, að
samkomulag það, sem gert var við stjórn
B.Í.S., væri ekki lengur bindandi fyrir flokk-
inn, þar eð stjórnin hefði ekki staðið við
samkomulagið að sínurn hluta. Því var
samþykkt að hefja starfið á nýjum og traust-
ari grundvelli. Öllum var Ijóst, að allar
skáta- og foringjabækur seljast seint og eru
dýrar, þess vegna væri nauðsynlegt að hafa
einhverja fjáröflunarleið til að bera hall-
an af útgáfu slíkra bóka. Beinast lá við að
gefa jafnframt út bækur, sem seldust vel
og væru líklegar til að skila ágóða.
En að sjálfsögðu þurfti höfuðstól til að
geta farið af stað. Ekki þótti ráðlegt að
taka lán utan flokksins og varð því að sam-
komulagi, að allir flokksmenn legðu fram
nokkurt fé.
Fyrir jólin 1946 kom svo út bókin Skát-
arnir á Róbinsoneyjunni, eftir F. H. Dim-
mock. Nokkru áður hafði komið út ein
fjölrituð bók, Við varðeldinn, 2. hefti.
Árið 1947 var ntikið starfsár lijá Úlfljóti.
Skömmu eftir áramót kom út ný Skáta-
söngbók. Þörfin fyrir slíka bók var orðin
mjög brýn, enda engin söngbók verið gefin
út síðan 1935, utan smábæklingar, fjölrit-
aðir, sem útbúnir höfðu verið í sambandi
við landsmót. Til bókarinnar var vandað
eftir föngum og var henni að vonum tekið
mjög vel, svo að nauðsynlegt var að endur-
prenta hana um mitt sumar.
Seint í október kom út bókin Skátastörf
eftir Hallgrím Sigurðsson. Hún hafði verið
118
SKATABLAÐIÐ