Skátablaðið - 01.07.1948, Qupperneq 52

ar sótti enginn um starfið. Að lokum var
þó maður, Vilhjálmur að nafni, ráðinn til
bráðabirgða. Búskapurinn gekk illa um
sumarið, enda óhagstæð tíð. Heyfengur
varð sem enginn, enda lá taðan á túninu
hrakin og ónýt. Seint í ágúst fór Vilhjálm-
ur, og var þá það ráð tekið, að kýrnar voru
fiuttar burt og komið fyrir í fóður að Korp-
úlfsstöðum.
Skipan sú, er höfð var á skólanum hið
fyrra sumar, að hafa drengja- og telpna-
skólann sarnan, þótti ekki gefast sem skyldi,
og var því breytt um til hins fyrra fyrir-
komulags. Frú Hrefna Tynes, félagsforingi,
tók að sér forstöðu kvenskátaskólans og
hafði sér til aðstoðar Erlu Björgvinsdóttur
og Gerði Kolbeinsdóttur, en Hrafnhildur
Einarsdóttir var þar nokkurn tíma sumars.
Matreiðslu annaðist frú Amalía Rögnvalds-
dóttir, og Eva Kristinsdóttir um skeið.
Á kvenskátaskólanum dvöldu alls um 40
telpur, en þar af voru aðeins 12 allan tím-
ann.
Björgvin Magnússon veitti skátaskólan-
um . forstöðu, en honum til aðstoðar var
Þorvaldur Þorvaldsson og Ragnar Einars-
son fyrri hluta sumars. Nú var ráðin stúlka
til þess að annast matreiðslu, og var það
Sigurmunda Hannesdóttir. Henni til að-
stoðar var Margrét Kristinsdóttir. Alls voru
um 30 drengir á skólanum, en þar af rúm-
lega 20 allan tímann. Drengirnir bjuggu í
tjöldum, dökkurn topptjöldum. Þau eru
að vísu hlý og örugg fyrir regni, en leiðin-
leg til íbúðar vegna þess, hve dimm þau
eru. Nauðsynlegt er að koma upp svefn-
skálum, með herbergjum fyrir hvern flokk.
Lítið var unnið að bústörfum, enda eng-
ar aðstæður til þess.
Um haustið var sveitar- og flokksforingja-
skóli á Úlfljótsvatni á vegum B.Í.S. og stóð
í 8 daga. Skólann sóttu 17 foringjar. Aðal-
steinn Júlíusson veitti skólanum forstöðu.
1948.
Veturinn 1947—48 var Úlfljótsvatn í eyði
og lítill búskaparhugur hjá forráðamönn-
um skólans. Þessi 4 ár hafði búskapurinn
Ein af dásemdum skátanna á
Úlfljótsvatni er silungsveiðin.
Hér sjást nokkrir skátar við
veiðar á bátnum „Stundvis“.
146
SKÁTABLAÐIÐ