Skólablaðið - 01.12.1950, Side 19

- 19 -
5
!/ ,
Kr\ i gulum kjó
(IMPRESSIOM)
Ég sá 'andlit mitt í speglinum, þegar I HÚn var í gulum kjól, sem fellur þétt
Gg kom inn. Velskyggn maður hefoi getað að líkamanum,^augnahárin eru löng og
1 lituð svört, a augnalokunum er heima-
! tilbúinn hlár skuggi. Falleg augu.
séð að ég hafði drukkið, nnnars var ég
sennilega sá eini þarna inni sem vissi
það, og nég um það, enda kom Jiað víst
engum við, ég færi ekki að slást upp á
neinn. Ég vissi hvað ég gerði.
Ég pantaði molakaffi, þegar ég hafði
setzt á stél, klæddan hvítu gervileðri
og við ljésrautt, næstum bleikt borð,
réyndar var platan bara ljésrauð, hitt
var hvítt, kalt, krémað stál. Samsetn~'
ingin var leiðinleg og skar í augun.
í hau minna mig a sumarkvöld austur a
I Laugarvatni, það var í ágúst og skugg-
arnir orðnir langir og dimmir. Djúp
dökk augu. Hendurnar eru hvítar og lang-
ar, en samt holdugar og mjúklegar. Skær
rauður litur er á nöglunum. Um stund
leik ég mér að þessari andstæðu, - hold-
hvítt og mjúkt og heitur roðinn,, hað eru
jfíngerð kynhrif, sem þessi anstæða vokur.
Annars for þægiloga um mig þarnaj kaffið; - HÚn^heldur á sígarettu, en reykingar
haf ði géð áhrif á mig, og ein ameríslc | eru sýnilega nýtt fyrirbrigði í honnar
Mer fannst hugur minn vera frjals, eng- jhalsinum^í von um að sja fagra hvita
búksorgir héldu honum föngnum, ef til - súlu, mjúklátan þolandi heitra kossa,
vill hafði vínið slæpt eitthvað skynjun-'en ég sé ekkert. Kjéllinn guli hylur
ina. har sem ég hafði lítið drukkið, varjhann næstum allan, aðeins hvilftin undir
það verla nema til béta. Ég naut frelsisjhárinu fyrir neðan eyrun er sýnileg og
hugans, en frelsið verður að hafa tak- I hún gefur fögur fyrirheit, Fyrir augum
mark, því leitaði ég að viðfangsefni til| mínum rennur nú allt í einu upp albjört
að leika mér að. Ég festi augun a ungri jheildarmyndin. Ég skynja hana alla,
stúlku, som situr við nr.sta borð, gegnt ; þessa silkimjúku holdtekju, holdtekju
rnér. i hins eilíf kvenlega, hins mikla kvens,
EÚn situr. !sem tekur skynjun mína alla fangna,
Ljésgullið hár hennar myndar fagra j hugsun mín öll or einn lofgerðar éður
umgjörð um andlitið. Fallegt hár, sma- j og dýrðáx.
heimur ljésra litbrigða og fagurra skugga. En hvað er þetta maður, fáðu þér einn
Næstum því ljét perlufesti lýkur umgjoroj- reyk og réaðu þig svolítið, farðu aftur
inni. Eún er í gulum kjél. Storkrauður ; að leika þér að smáatriðum. hættur
og þykkt smurður varaliturinn er í hrép- skynja stríðið, som séð verður út úr
andi métsögn við fegurð og hrynjandi jpersénu hvorrar reykvískrar stúlku, er á
andlitsins. Ég er ekki négu drukkin til jsæmilega efnaða foroldra, sem geta klætt
að munnurinn verki örvandi á mig, því jhana að vilja hennar? Stríðið milli þess
ég voit, að þessar varir vsru miklu girn’i- náttúrulega og þoss tilbúna. Stríðið
legri aðeins crlítið málaðar. hessi mik]}L milli hinnar náttúrulegu fegurðar kyn-
roði er falskur o£; ljétur. ICinnarnar og j stofnsins og þessa.rar fölsku fegurðar
hakan cru vel lagaðsr, ésköp lítið og juppúr enskum og amerískum dollum og dés-
sætt ncf, sem vekur hjá mér saklausar jum. Ertu búinn að gleyma því, að reyk-
blíðukenndir, sem eg hefi ekki fundið jvíska stúlkan kann sér ekki meðalhéf í
til síðan ég var barn. Yndislegt nef. Isnyrtingu sinni. Sérðu það.ekki lengur,