Litli Bergþór - 02.03.1987, Blaðsíða 4

2
fotsfy'érri^rspj'éUt'
Fyrir nokkrum árum, þegar ég var
"ungur og óreyndur" hvatti ég eitt sinn
til skrifta i blaóió, en enginn mætti
þó striða hreppsnefndinni þar sem i
henni væru allt of margar viókvæmar
sálir, sem hefóu öórum hnöppum að
hneppa. Ekki grunaói mig þá hve nærri
sannleikanur ég hjó. öóru hvoru hefur
þó aóeins verið ýtt vió þeim góóu
mönnum um leið og þeim^sem og öllum
öórum hefur ávallt verið gefinn kostur
á aó svara fyrir sig, skrifa grieinar,
segja frá helstu málum o.s.frv. Méira
aó segja hefur stundum verió haft
samband vió þá alla sjö vió öflun
f rétta.
Þegar svokallaö kosningablaó var
gefið út síóastliöió vor, var okkur
sem aó því stóóum fullkomlega ljóst
aö enn vandaöist málió, þar sem nú-
gildandi listafyrirkomulag flokkar
menn opinberlega nióur á lista, enda
sagöi i ritstjórnarspjalli þá aó
"einföldustu aulabrandarar yröu út-
lagóir á versta veg".
Viö höfum samt sem áöur haldið ótrauó
áfram útgáfu blaðs, sem ætti aó þjóna
sem stærstum lesendahóp og umrfam allt
vakiö áhuga og umræóur meóal fólks um
menn og málefni án þess aö spá mikió i
ofangreinda áhættu.
Upp á síókastið höfum vió legió undir
svolítilli gagnrýni fyrir málflutning,
sem ekki sæmir ungmennafélagsblaði á
þeim listatímum, sem viö lifum á. Um
þaó vil ég segja aö ef vió höfum óvilj-
andi vegió þaó nærri einhverjum aö bæta
þurfi fyrir, er ég sem ábyrgðarmaóur fús
til að biöjast afsökunar á því, því
viljandi gerum viö þaó allavega ekki.
Og i ljósi þess aó nú eru listatímar,
finnst mér verulega súrt til þess aó
vita aó okkur sé legió á hálsi fyrir
aó misnota málgagn U.M.F.Bisk. til aó
koma aö skoðunum ákveóins hreppsnefndar-
lista. Einn hreppsnefndarmaöur skaut
þvi meira aó segja aó mér aó hafa þyrfti
i huga listafyrirkomulag í hreppsnefnd
vió kosningu i ritnefnd L.B., málgagns
U.M.F.Bisk. Ef eitthvað er til í
slíkum fullyröingum mætti skrifa langt
mál um tilgang ungmennafélaganna i dag,
en smeykur er ég um aó þeir frumherjar,
sem skópu ungmennafélagshreyfinguna myndu
snúa sér við 1 gröfinni ef félagar nú til
dags mættu ekki segja álit sitt á ööru en
iþróttum^o.þ.h., meó fullri virðingu
fyiri slikri starfsemi.
Mér liður þó aö minnsta kosti
notalega að vita til þess aó fólk
viróist lesa blaöiö meó gagn-
rýnum hugarfari og vona aó þaó
veki okkur sem og aöra til vitun-
dar um mikilværi þess aö hér i
sveitinni sé gefió út gott blaö,
sem sinni þörfum sem flestra. Ég
vona aó blaóiö eigi eftir aó vaxa
og dafna, enda hafa undirtektir i
heild veriö mjög góöar og fjöldi
áskrifenda kominn á þriója hund-
raóió, þar af rúmur helmingur
innansveitar.
í gömlu máltæki segið aó "þáó
se létt verk aö standa upp og
rifa kjaft, en þaó þurfi kjark til
aó setjast nióur og hugsa." Ég
hef aldrei verió talinn mikill
kjarkmaður og alls ekkert tilbú-
inn aó setjast nióur á næstunni og
stunda ihugun. Njótió vel

í gegn um tiöina hefur púki einn, sem
kallaóur er prentvillupúkinn hrjáó okkur
ööru hvoru, nú hefur honum bæst liósauki
sem vió köllum "bútapúkann". Púki sá
hefur þann leiöa sió aó fella niöur heilu
bútana úr blaðinu. 1 siöasta blaöi komst
hann i grein eftir Guöna Karlsson i öftustu
opnu blaósins, sem heitir Brattholtshest-
arnir. í hana vantar niöurlag inngangsins
aó sjálfri sögunni. Á eftirfarandi klausa
aó bætast inn i neóstu greinaskil i fyrri
dálki.
Vió biðjumst velviröingar á þessum
endurteknu mistökum og lofum aó gera okkar
til aó reka "bútapúkann" á dyr.
"Af og til kom Guójón á heimili okkar
hjona 1 Kopavoginum og var hann mikill
auófúsugestur, ekki sist börnunum. Hann
kunni fra mörgu aó segja og öllum þótti
fengur aö hlusta. Eina sögu ætla ég aö
endursegja eins og ég man hana i frásögn
Guójons.