Fréttabréf Ættfræðifélagsins - 01.01.2007, Page 18

Fréttabréf Ættfræðifélagsins í janúar 2007
Dýrfirðingurinn
Kristín Jónsdóttir
greinarhöfundur og
stolt amma Bjarka
Jóns.
Litli Bjarki Jón
Höskuldsson, muðlandi
kexköku, óvitandi
um kirkjubyggingar,
ættartengsl, nafnahefðir
og stolta ömmu!
sérkenni hennar. Þannig var hún upphaflega. Hún er
nú í umsjá Þjóðminjasafnsins en sóknarpresturinn á
Þingeyri, Guðrún Edda Gunnarsdóttir, ber einstaka
umhyggju fyrir henni og gætir hennar vel. Svo
skemmtilega vill til að Fremribær, sem pabbi var
fæddur í, stóð aðeins örfáa metra frá kirkjunni. Hans
sér nú hvergi stað en andblær liðanna tíma í kyrrð
dalsins hreif okkur á vit minninga um horfinn tíma
og gengnar kynslóðir.
Pabbi tengdist Þingeyrarkirkju á þann hátt að hann
var formaður sóknamefndar um tíma, einmitt þegar
endurbætur voru gerðar á kirkjunni. Margir telja
Þingeyrarkirkju eina af fegurstu kirkjum landsins en
Hraunskirkja á sér merka sögu í okkar vitund. Hún
hefur verið musteri gleði og hátíðleika en einnig
staður huggunar í miklum hörmum, bæði í móður-
og föðurætt minni. Það varð því úr að Hraunskirkja
varð fyrir valinu við skírn litla sonarsonar míns.
Jón, eins og langafi
„Ilmur var úr grasi og angan moldu frá“ þegar við
gengum inn í helgidóminn í Keldudal 23. júní 2006.
Dalurinn skartaði sínu fegursta, sól skein í heiði, gola
þaut í stráum og lontur lónuðu í hyljum sem fyrr.
Engu var líkara en lífið stæði kyrrt þessa stund sem
við áttum þarna og að við værum komin tugi ára aftur
í tímann. Liðnar aldir þokuðust nær í vitund okkar
sem mundum byggð í Keldudal og þekktum sögu
forfeðra okkar. Það var auðvelt að hugsa sér að fleiri
væru með okkur en þeir sem sýnilegir voru. Kveikt
var á kertum á altarinu, vatni hellt í skírnarskálina og
Bjarki Höskuldsson borinn til skírnar. Þegar Guðrún
Edda, prestur á Þingeyri, hringdi kirkjuklukkunni
bærðu ýmsar tilfinningar á sér. Ég gat ekki varist því
að hugleiða hvernig sá hljómur hefði látið í eyrum
þegar dalurinn var fullbyggður og mannlíf í blóma,
Hápunktur ættarmótsins var skírn litla Bjarka Jóns
sem hér er í fangi fóðursystur sinnar Herborgar við
hlið Guðrúnar Eddu Gunnarsdóttur sóknarprests á
Þingeyri. Foreldrarnir Höskuldur og Sara standa stoltir
hjá.
ýmist hljómur fagnaðar eða feigðar en þetta litla
byggðarlag færði ótrúlegar fórnir til sjós en einnig
tók barnaveikin og ýmis slys ótæpilegan toll.
Herborg, dóttir mín, hélt drengnum undir skírn
og enn mögnuðust tilfinningarnar þegar Höskuldur
skýrði frá nafni drengsins: Bjarki Jón skyldi hann
heita. Barnið grét og grét þar til það var vatni ausið
en þá brá svo við að það brosti út að eyrum. Ekki
er ofmælt að kirkjugestir hafi sopið hveljur og tár
blikað í augum svo óvænt var Jónsnafnið. Okkur
sýndist jafnvel prestinum vökna um augu, ef við
sáum þá ekki tvöfalt vegna táranna í eigin augum!
Systurdóttir mín ber nafn pabba og mömmu en
enginn drengur hafði áður verið skírður Jón eftir
pabba. Höskuldur hefur þótt mjög líkur honum og
því var vel við hæfi að hann léti heita eftir honum.
Vígður landinu
Við sungum við gítarundirleik undirritaðrar
skírnarsálminn góða O, blíði Jesú blessa þú og
Fylgd Guðmundar Böðvarssonar. Vildum með því
vígja barnið landinu, binda það órjúfandi böndum
við ættjörð og uppruna. Litli drengurinn sat á meðan
í fangi móður sinnar íklæddur agnarsmárri skyrtu
eins og bændur í Oberwaldhéraði í Sviss klæðast á
sunnudögum en þaðan er tengdadóttir okkar.
Þetta var dýrleg stund. Keldudalur er magnaður
og gaman hefði verið að ganga þarna meira um og
njóta fegurðar hans sveipaðri dulúð andartaksins.
Ekki var okkur þó til setu boðið vegna áframhaldandi
dagskrár og eftir að hafa dreypt á freyðivíni og notið
þess að borða kransakökur og sörur í sólinni undir
kirkjuveggnum lá ekki annað fyrir en halda til
Þingeyrar á ný. - Ættarmótið var sett í Hraunskirkju
um kvöldið og tókst það í alla staði frábærlega vel.
Hvað mig og mína fjölskyldu áhrærir er þó ljóst að
skírn Bjarka Jóns var hápunktur þess.
Það eina sem skyggði á gleðina var að mamma,
Elínborg Guðjónsdóttir, frá Arnamúpi í Keldudal,
gat ekki verið með okkur á þessum gleðistundum, en
hún er nú vistmaður á Hrafnistu í Hafnarfirði.
http://www.vortex.is/aett
18
aett@vortex.is