Landneminn - 01.03.1948, Blaðsíða 6

Þó er sú framkoma sem Heimdallaræskan
liefur sýnt með skrílslátum sínurn á æskulýðs-
l'undum í Reykjavík ekki nema lítill vottur þess
spillta hugarfars, sem takast má að gróðursetja
með afvegaleiddum æskulýð. Miklu skýrari
mynd af slíkri hugarfarsþróun kemur fram í
íáheyrðu dekri við jrá nazistisku glæpamenn,
sem ýnrist liafa sloppið heim að loknu stríði
eða sótt.ir voru í erlend fangelsi af æðstu mönn-
um Sjálfstæðisflokksins. Fjörlausnir bófa, sem
liafa fjölda mannslífa á samvizkunni auk land-
ráða við nánustu grannþjóðir okkar, er móðgun
við íslenzku jrjóðina og ekki hvað sízt æskulýð-
inn. En Sjálfstæðismenn og Heimdellingar
jregja. Þeir vita hverjir voru lærifeður þessara
gæfusnauðu manna og hver var þeirra fyrsti
skóli. Þeim finnst Jrað kannski ekki óviðeigandi
að þeir sem fyrstir hvöttu Jjessa menn til fjand-
skapar við lýðræði þjóðar sinnar og töldu jjeim
trú um ]>að ungum og lítt mótuðum að ofbeldi
nazismans væri hin rétta leið, neyti aðstöðu
sinnar, sem jrjónar Islands í útlöndum, til Jjess
að leysa Jxí undan refsidómi Iieilla jjjóða. Það
er máske ekkert eðlilegra en að slíkurn lærifeði'-
um renni blóðið til skyldunnar, Jjegar uppeldis-
starfið hefur borið svo rökréttan árangur, sem
raun ber vitni.
★
Ég hef rakið hér fá dæmi Jjess hvernig ís-
Ienzka yfirstéttin framkvæmir boðorðið: „Fag-
urt skal mæla en flátt hyggja“ gagnvart æsk-
unni í Iandinu. Loforðin, senr hún hefur fengið
af munni valdhafanna á hátíðlegum stundunr
eru fram komin í blekkingarskyni. Það var aldr-
ei ætlun auðmannanna að leyfa þjónum sínum
að efna Jrau nema við Jjcirra eigin börn. Þó
er Jressum mönnum það fullkomlega ljóst, að
hver glötuð stund í uppeldi æskunnar getur
verið glataður maður. Heil kynslóð gengur hjá
án örúggra heilbrigðisskilyrða, án fullkominn-
ar menntunar, án þess að njóta þeirra hæfileika
sem hún býr yfir. Á meðan velta nokkrir aftur-
haldsmenn og peningajjjónar því vandlega fyrir
sér, hvernig þeir bezt geti afsakaða áhugaleysi
sitt fyrir velferð æskulýðsins, eða öllu heldur
dulið áliuga sinn fyrir því að koma í veg fyrir
nokkrar framkvæmdir í rétta átt. í skjóli tak-
markaðra menningarskilyrða og loginnar upp-
lýsingar reynir íhaldið og Jjjónar Jress að trylla
æskulýðinn, sverta málsvara hans og stéttarsam-
tök um leið og J>að sækir að virkjum alþýðu-
samtakanna sameinuðu liði.
Þegar galdurinn Jjykir að fullii gálinn er tek-
ið að auðmýkja æskuna með Jrví að hrópa til
hennar frýjunarorðum: leti, ómennska og skríls-
háttur er lrenni borinn á brýn, ef unnt væri að
brjóta niður sjálfstraust hennar. Inn í raðirnar
er sleppt dæmdum njósnurum og landráðamönn-
um til J>ess að veikja réttlætiskennd æskunnar
og sjálfsvirðingu, en villidýrabúr á torgum tal-
in henta bezt Jjeim einstaklingum, sem hljóta
„víxl“ í tamningu Jjeirra, sem magnað hafa seið-
inn. Að síðustu er æskulýðnum hótað atvinnu-
leysi og skorti, svo framarlega, sem hann sætti
sig ekki við J>að kaup sem honum er skammtað.
ÖIl þessi niðurlæging frjálsra manna er sam-
kvæmt sálarfræði peninganna talin nægja til Jdcss
að íslenzkur æskulýður játi Jrví með auðmjúkri
hógværð að samtökum alþýðunnar sé sundrað
og ísland selt á leigu sem bækistöð í atomstríði.
★
Þetta er Jjað hlutskipti sem íslenzkir auðvalds-
spekúlantar hafa fyrirhugað alþýðunni og börn-
um hennar. En þrátt fyrir tölvísi þeirra og
margar vel heppnaðar tilraunir með ]>ann hluta
íhaldæskunnar, sem bezt er taminn, hafa þeir
reiknað skakkt. Æska aljjýðu og millistétta hefur
líka nurnið sína lærdóma af síðasta stríði, hún
treystir ekki peningavaldinu fyrir framtíð sinni.
hún veit að sjálfstæði landsins er skilyrði fyrir
frelsi hennar og þess vegna er baráttan fyrir
verndun landsréttindanna heilagt stríð.
Hitt má öllum vera ljóst, að mikil hætta er
á ferðum meðan um stjórnvölinn halda sín-
gjarnir fjárgróðamenn, sem gerzt hafa erindrek-
ar erlendra stríðsæsingamanna, sem jafnan eru
reiðubúnir að gjalda sjóð við fölu frelsi.
í þeirri baráttu sem nú er framundan er vett-
vangur alþýðuæskunnar í verkalýðsfélögunum.
skólaæskunni ber að fylkja sér í Æskulýðsfylk-
inguna og starfa við hlið alþýðusamtakanna.
Menntamenn og vinnandi aljjýða eiga fulla sam-
stöðu — stéttarmeðvitund aljjýðunnar og starf
verkalýðssamtakanna hefur opnað augu alls
þorra verkamanna og kvenna fyrir því að sósíal-
isminn sé eina leiðin til sigurs. Þekking og Jjroski
hins sannmenntaða rnanns hefur leitt hann að
sömu niðurstöðu. Hvorugir ciga nokkra samleið
með þeim mönnum, sem hafa gullið að guði
sínum og ættjörðina að brennifórn á altari hans.
6 LANDNEMINN