Neytendablaðið - 01.12.2005, Blaðsíða 17

Neytandi í miðríkjum Bandaríkjanna
Áöur en ég og fjölskylda mín fluttum
búferlum til hjarta Bandaríkjanna höföum
við heyrt margar sögur og lítillega kynnst
af eigin raun neytendavenjum Bandaríkja-
manna. Þar bar hæst skyndibitamenn-
ingin, stórir matarskammtar á veitinga-
stööum og ótrúlegt vöruúrval.
Skemmst er frá því aö segja aö flestar þessar
sögur reyndust sannar. Hér er mikið úrval af
skyndibitastöðum og þeir eru á hverju strái.
Inni á skyndibitastöðunum finnur maöursvo
fólk á öllum aldri og ekki er óalgengt aö sjá
hóp eldri borgara hittast yfir borgara. Þar er
einnig fólk af öllum stigum þjóðfélagsins þar
sem þaö eryfirleitt ódýrara aö kaupa skyndi-
bita fyrir fjölskylduna heldur en að kaupa
hráefni í heimatilbúinn mat. Þaö sem vakti
einnig athygli okkar hér er hversu margar
keöjur eru til af „millifínum" veitingastööum
þar sem verðið og þjónustan er skikkanleg
og markhópurinn er fjölskyldur.
Sögur af stórum matarskömmtum eru
lítið ýktar. Skammtarnir eru mjög stórir
og að sjálfsögðu bornir fram á stórum
diskum. Fyrst eftir að við fluttum
hingað féllust okkur hendur þegar disk-
arnir voru lagðir á borðið en eftir því sem
veitingastaöaferðirnar urðu fleiri, því meiru
náöi maður aö innbyrða í hvert sinn. Við
tókum fljótt eftir því aö margir matargestir
fóru út af veitingastöðunum með matar-
leifarnar í svokölluöum hundaboxum.
Eftir að hafa prófaö það og hitað upp
dýrindis máltíð daginn eftir hættum við að
hneykslast á þessum sið Bandaríkjamanna.
Vöruúrval í búðum hér er hreint ótrúlegt og
allir gæða- og verðflokkar í boði. Hér er til
allt sem hugurinn girnist og miklu meira en
það. Verslanir eru opnar alla daga vikunnar
og yfirleitt fram á kvöld. Eins eru margar
af stærri matvöruverslununum opnar allan
sólarhringinn sem kom sér til dæmis vel fyrir
okkur eitt áriö þegar mús sást á heimilinu
eftir miðnætti á Þorláksmessu og við skut-
umst út í búð til að kaupa músagildru. Ef þarf
að skila eða skipta vöru er þaö yfirleitt ekki
neitt vandamál. Eftir aö viö fluttum þurftum
viö aö kaupa ýmis heimilistæki. Það leið þó
ekki langur tími þar til fyrsta heimilistækið,
brauöristin, gaf sig. Vegna reynslu okkar af
svipuðum aðstæöum á íslandi höföum við í
huganum samið ræðuna sem viö ætluðum
að flytja við skil vélarinnar. Okkur gafst hins
vegar aldrei tækifæri til aö flytja hana þar
sem andvirði vélarinnar var greitt án þess
að beðið væri um nokkra ástæðu fyrir skil-
unum. Hér er því hægt að kaupa vöru og
snúast hugur þegar heim er komið því oftast
er hægt aö fá vöruna endurgreidda ef henni
er skilað innan ákveðins tíma og þarf maöur
ekki að sætta sig viö inneignarnótu.
Útsala hér þýðir útsala og er hægt að gera
reifarakaup á þeim, og óþarfi er aö standa
í biðröð eða togast á um flík við samborg-
arann.
Þjónustulund starfsfólks hér er mikil og til
dæmis spyr starfsmaðurinn á kassanum
alltaf að því hvernig maður hafi það. Eftir
aö hafa reynt aö útlista líðan sína til aö
byrja meö komst maður að því aö fólk hefur
í raun ekki áhuga á að vita hvort maður
hafi þaö gott eöa slæmt heldur er þetta
bara almenn kveðja. WalMart hefur jafnvel
gengiö enn lengra í þessari list með því að
hafa starfsmann, svokallaðan kveðjumann,
við dyrnar sem býður alla sem inn ganga
velkomna og óskar þeim sem út fara góðs
dags. Allir viöskiptavinir í verslunum leggja
sig fram við að komast í gegnum búðina
án þess að rekast á nokkurn mann og
ómar „fyrirgefðu" og „afsakiö" í eyrunum
alla verslunarferöina. Þaö geta því verið
mikil viðbrigði að fara í matvörubúð þegar
komið er heim í frí og hafa innkaupakerrur
samborgaranna í hælunum allan tímann og
fá illt augnráð ef maður er of lengi að sækja
vöruna.
Þrátt fyrir ofangreinda kosti þess að versla
i miðríkjum Bandaríkjanna þá fylgja því aö
sjálfsögöu einnig kostir að versla á íslandi.
Á þessum árstíma sé ég það til dæmis í
hillingum að fá að arka upp og niður Lauga-
veginn í kulda og trekki á Þorláksmessukvöldi
í leit að síðustu jólagjöfinni.
Björk Sigurgísladóttir
17 NEYTENDABLAÐIB 4. TBL. 2005