Orðlaus - 01.03.2004, Blaðsíða 50

Hvernig á ég að segja við strák að hann sé ekki
nógu góður í rúminu?
Ég held að engum strák langi til þess að heyra að
hann sé ekki góður í bólinu. Ef þér er ekki sama um
náungann er betri hugmynd að segja honum frekar
hvað það er sem þú vilt og hvað það er sem kemur
þér til. Ef hann tekur sönsum skiptir það hann
greinilega máli að þú fáir jafn mikið úr þessu og hann,
ef ekki gæti honum líklega ekki verið meira sama um
þig.
Hvernig myndir þú vilja heyra það?
"Heyrðu Frosti, mér þykir miklu betra þegar þú notar
KY í staðinn fyrir að renna bara beint f mig. Værir þú
til í að prófa það?"
Eða á ég frekar að dömpa þér en að segja þér
það?
Það er náttúrulega deginum Ijósara að mér er ekki
i dömpað...
Hvað er svona merkilegt við tvær stelpur að kela?
Það er það sama með það og með bakdyrnar. Okkur
þykir einfaldlega allt sem er forboðið vera spennandi.
Trekantur með tveimur stelpum er eitthvað sem alla
stráka dreymir um og flestir sætta sig bara við
drauminn. Það að sjá tvær stelpur að kela kemur
einfaldlega af stað pælingum sem flestir enda með
hugsuninni: "Ohhh, hvað ég væri til í að ríða þeim..."
Veistu hver eru fyrstu merki þess að strákur
hafi haldið framhjá. Hvenær er líklegast að það
gerist? Er líklegt að það yrði þá vinkona mín
sem hann myndi enda með?
Ef við erum hættir að hafa jafn mikinn áhuga á að
sofa hjá og áður, eru allar llkur á að við höfum keypt
okkur slatta af klámi eða séum að láta sinna okkur
annars staðar. Framhjáhald á sér ekki stað nema vegna
þess að það er ekki nægur áhugi til staðar. Ef vinkona
þín hefur verið að sýna mér áhuga og ég hef ekki
nægan áhuga á þér, eru frekar miklar líkur á að ég
ríði henni - rétt eins og það eru frekar miklar líkur á
að ég ríði næstu stelpu sem gefur færi á sér.
Við erum að sofa saman, hittumst um helgar
og smá meira samband en ekkert of alvarlegt
og ég sendi þér rós á Valentínusardaginn.
Hvernig bregstu við? Hvað fer i gegnum hausinn
á þér?
Ef ég er hrifínn af þér þá er það kannski ókey, en
þumalputtareglan ætti að vera að stelpur eiga að
bíða með að sýna áhuga þar til þær eru komnar með
hring á puttann.
Hvar finnst þér mörkin vera milli þess að stelpa
sé ákveðin eða dónaleg?
Það er eitt símtal sem skilur á milli. Hvaða símtal það
er nákvæmlega er ómögulegt að segja til um.
j
Hvað finnst þér um að stelpa bjóði þér út?
Það er ágætt. Sérstaklega ef ég er blankur. Samt sem
áður er það þannig að minnsti vottur á áhuga bendir
til þess að þið viljið ríða, að mati flestra stráka.
Fékkstu það?
Eða varstu bara að plata? *
Ef við ætluðum okkur að skilgreina hvað kynlíf er þá myndi einfaldasta skýringin vera "athöfn
mannkyns til að fjölga sér". En ieikurinn er ekki svo einfaldur... í flestum tilfellum erum við að
sækjast eftir einhverju allt öðru en því að fjölga okkur, hættum meira segja við ef það eru likur á
því að sú verði raunin. Jæja, en hvað er þá kynlíf. Við ættum nú flest að gera okkur grein fyrir
hvað kynlífsathöfnin felur i sér, en hver er tilgangurinn á bakvið hana ef það er ekki til að fjölga
hinu annars prýðisgóða mannkyni? Það er að sjálfsögðu eitt svar sem blasir við einsog standpína
í sundi... fullnægingin. Fyrir karimönnum er fuilnægingin í flestum tilfellum markmiðið með öllu
kynlífinu, þeir verða varir við einhverskonar kitlandi þörf sem eykst með hverju brjóstinu sem þeir
sjá og fullnægingin er endapunkturinn á þvi að svala þessari þörf. Og það er næstum
undantekningalaust að fullnægingin hjá þeim kemur og bindur enda á athöfnina. En, einsog margar
konur vita, er þessu oft á tiðum öðruvísi farið með okkur. Við vitum aldrei hvort eða hvenær við
megum eiga von á því að fullnægingin komi og erum oft í gríðar spennandi kapphlaupi við það
að verða á undan svo við sitjum ekki uppi spreng örvaðar en fullnægingalausar. En ef konur
skilgreina kyniíf ekki eftir fullnægingunni, hverju erum við þá að leitast eftir?
Fyrir konum getur kynlíf verið svo margt. Það getur
verið líkamleg svölun, andleg svölun, tjáning ástar,
tjáning á reiði, undirgefni, ímynduð skylda, til gamans
gert eða blanda af þessu öllu, og því er það ekki alltaf
sem konur gangast undir reið með það að markmiði
að fá fullnægingu. En samt eru margar konur sem
stunda þann leik að gera sér upp fullnægingar. Við
feikum. Og þá er spurningin, af hverju erum við að
feika þegar við getum fengið það sanna?
Við getum byrjað að leita ástæðna í því sem ég kýs að
kalla Leikræn tjáning. Til að kynlíf sé gott þarf stundum
aðeins að krydda það með leikrænum tilburðum. Það
er lítið gaman að liggja einsog skata undir sæng með
Ijósin slökkt og ekkert heyrist nema brakið í rúminu.
Maður gefur frá sér ýmis hljóð til að sýna velþóknun,
eða bara að maður sé ennþá vakandi. Stunurnar koma
ekki alltaf bara af því þetta er svo ógeðslega gott,
stundum er maður bara að gefa þessu smá sona auka
fíling. Svo reynir maður að sjálfsögðu að gera leikinn
Svo er því miður til önnur ástæða sem ég vona að sé
ekki algeng. En það er að konur feika einfaldlega af
því að þær feika. Þær byrjuðu einn daginn á þvl og
hafa svo ekkert hætt því. Margar konur hafa aldrei
fengið fullnægingu og það er nefnilega þannig, að þú
veist ekki hversu langt þú ert frá því að njóta þess sem
kynlífið getur gefið þér fyrr en þú hefur fengið
fullnægingu. Um leið og hún er komin, sérðu betur,
hvað er að gera sig í rúminu og hvað ekki. Konur þurfa
að þekkja sjálfar sig mun betur en karlmenn þurfa,
fullnægingin okkar er ekki eins sjálfsögð. Þar að auki,
ef þú feikar, þá heldur bólfélaginn að allt sé I himnalagi
og er ekkert að leggja neitt aukalega á sig til að reyna
að geðjast þér, og væntanlega sér hann engan tilgang
í að spyrja þig hvað hann geti gert til að fullnægja þér
ef þú feikar þig fullnægða. Ef þú veist ekki hvað þú
átt að segja honum að gera til að fullnægja þér... þá
skalt þú sjálf koma þér að verki og finna út úr því. Og
ef þú hefur aldrei fengið fullnægingu segi ég ekki
Ef þú veist ekki hvað þú átt að segja honum að gera
tii að fuilnægja þér... þá skalt þú sjálf koma þér að
verki og finna út úr því.
doldið sexí, konur hafa til dæmis enga sérstaka þörf
fyrir að sveifla hálsi og róta í hárinu á sér í kynlífi, ekki
er snípurinn I hársverðinum, en þetta gæti örvað
bólfélagann sjónrænt. Og það að feika fullnægingu
er smá hluti af þessari leikrænu tjáningu. Við getum
alveg feikað það... og fengið svo þe ríl þlng á eftir.
Það poppar bara upp fjörið og hvetur báða aðila til
að gera enn betur.
En svo eru til aðrar aðstæður þar sem það er algjörlega
ömurlegt og ætti að vera bannað með lögum að feika
fullnægingu. Allar konur kannast við þessa koma svo
týpu. Það eru þessir gæjar sem hamast einsog djöfullinn
sjálfur í heitasta helvíti við að fá það sem allra fyrst,
alltaf sama trúboðastellingin, alltaf sami leiðinda
takturinn, hann nennir ekki einu sinni að lyfta upp
hausnum sem hann treður í hálsinn á þér og andar svo
í takt við hreyfingarnar þannig þú ert orðin sveitt af
andi á hálsinum og maður býst varla við öðru en að
Dúddinn fari að hvetja sjálfan sig áfram og hrópa -
KOMA SVO... KOMA SVO! -. Og sanniði til, þetta eru
einmitt týpurnar sem spyrja eftir á - fékkstu það - I.
0 mæ god, þetta er svo glatað að ég kann ekki að lýsa
því. Og mér er fyrirmunað að skilja konur sem þora
ekki annað en að játa því að þær hafa fengið
fullnægingu við þessar smánarlegu aðstæður sem
enginn kona fær það í.
Ef þú færð spurninguna - fékkstu það? - nýttu þá
tækifærið... segðu nei! Hrópaðu hátt og snjallt NEI!
Skipaðu honum svo að kyssa á þér ökklann og biðjast
fyrirgefningar og koma sér að verki og klára það sem
hann byrjaði á. Látum ekki bjóða okkur svona djöfulsins
vitleysu.
annað við þig en - Vinkona! Keyptu þér egg og vænan
skammt af Duracell and dónt stopp till it flííls læk
heaven.
Svo er stundum málið ekki flóknara en það að við
feikum til að fá frið. Ef bólfélaginn þinn er almennilegur
og eðlilegur bólfélagi þá er hann að sjálfsögðu ekkert
að hætta fyrr en þú ert búin að fá það líka. En konur
eru nú einu sinni konur, og stundum erum við þannig
stemmdar, andlega eða líkamlega, að við vitum að við
eigum ekkert eftir að fá það. Og við viljum helst
forðast það að segja góðum bólfélaga frá því að þetta
sé bara ekki að gera sig, því furðulegt nokk, karlmenn
taka það pínu inn á sig. Það tekur minni tíma að feika
en að taka Nei, þetta er ekki þér að kenna jarí jarí
ræðuna.
Persónulega finnst mér ekki vera á það bætandi fyrir
vesalings karlþjóðina sem þarf að vera í vafa um hvort
rassinn sé í raun stinnur eða sjokköpp, hvort brjóstin
séu ekta eða sílí, hvort hárið sé gervi eða ekta og þar
fram eftir líkamanum, að konur séu líka farnar að feika
fullnægingar og unað í sjálfu bólinu.
En þið karlmenn verðið nú Ifka að haga ykkar málum
á þann veg að við sjáum okkur ekki ástæðu til að þurfa
að feika. I guðanna bænum lærið að halda f ykkur, for
kræing át lád. Takið typpið ykkar taki og kreistið hann
til hlýðni!
Og við ykkur konur segi ég... hættið að feika, látið þá
vinna fyrir þessu.
Góöar stunur
Jóhanna