Fréttablaðið - 09.03.2012, Blaðsíða 44

9. mars 2012 FÖSTUDAGUR24 24
menning@frettabladid.is
Kristjana Skúladóttir leikkona
flytur lög sem voru vinsæl í síðari
heimsstyrjöldinni í Iðnó í kvöld.
Dagskráin nefnist Söngkonur
stríðsáranna og verða tón leikarnir
alls þrennir, en Kristjana kemur
einnig fram á Hvolsvelli annað
kvöld og á Flúðum 17. mars.
Á tónleikunum heiðrar Kristjana
söngkonur á borð við Marlene Diet-
rich, Veru Lynn og Edith Piaf með
söng og frásögnum. Leikkonan
segir líka frá íslensku tónlistarlífi í
síðari heimsstyrjöldinni, þegar ný
og spennandi dægurtónlist flæddi
inn í landið með hernámsliðinu.
Hljómsveitina skipa þeir Vignir
Þór Stefánsson á píanó, Gunnar
Hrafnsson á bassa og Matthías
Hemstock á trommur.
Söngkonur stríðsára
Leiklist ★★★ ★★
Vesalingarnir eftir Alain
Boublil og Claude-Micher
Schönberg.
Sýnt í Þjóðleikhúsinu.
Leikstjóri: Selma Björnsdóttir,
tónlistarstjórn: Þorvaldur Bjarni
Þorvaldsson, leikmynd: Finnur
Arnar Arnarson, búningar: María
Th. Ólafsdóttir, lýsing: Lárus
Björnsson og Ólafur Ágúst
Stefáns son. Leikarar: Þór Breið-
fjörð, Valgerður Guðnadóttir,
Margrét Vilhjálmsdóttir, Þórhallur
Sigurðsson, Egill Ólafsson, Vigdís
Hrefna Pálsdóttir, Arnbjörg Hlíf
Valsdóttir, Jóhannes Haukur
Jóhannes son og fleiri.
Stórir hópar þeytast um í gleði,
sorg, stríði og friði. Fallegar litlar
stúlkur heilla áhorfendur. Undur-
fögur klæði, lifandi ljós, svart hvítar
hreyfimyndir í bakgrunni.
Það er öllu til tjaldað á stóra sviði
Þjóðleikhússins um þessar mundir.
Síðastliðinn föstudag var frum-
sýndur söngleikurinn Vesalingarnir
sem byggður er á skáldsögu Victors
Hugo.
Söngleikir eru um margt furðu-
leg fyrirbæri. Höfundar detta
niður á algera klassík, eins og
Oliver Twist og Vesalingana, og
svo er skutlast inn í atburðarásina
með aðferðum óperettunar. Raun-
verulegur vilji höfundar vill oftast
týnast á leiðinni.
Verkið tekur um þrjá tíma í
flutningi en leikurinn einkennist af
ofsahraða. Sagan um einstæðu móð-
urina sem kom barninu sínu fyrir
hjá groddalegum og gráðugum
hjónum, meðan hún sjálf þrælaði
fyrir því í verksmiðju og lenti svo
á glapstigum vændisins, lendir í
skugga ofuráherslunnar á hópsenur.
Leikhópurinn í heild sinni skilaði
leikatriðum vel og mörg þeirra voru
útfærð skemmtilega myndrænt,
eins og þegar lögreglu stjórinn
varpar sér í Signu.
Strokufanginn Jean Valjean, í
hlutverki borgarstjórans og verk-
smiðjueigandans, er fulltrúi hins
fallna sem snýr sér til betra lífs.
Þór Breiðfjörð söng þetta hlut-
verk og heillaði alla, ekki síst for-
setafrúna sem stökk á fætur þegar
honum var fagnað í lokin.
Móðir Cosette litlu sem varð að
láta barnið frá sér lék Valgerður
Guðnadóttir og söngur hennar um
örlögin og lífið var einstaklega
heillandi. Atburðarásin lendir aftur
á móti í eins konar atriðaklippingu í
stað þess að fljóta eðlilega.
Hjónin Thénardier sem Margrét
Vilhjálmsdóttir og Laddi ljáðu lífi
voru frábær og söng þeirra haldið
innan þeirra marka sem þeirra
skrumskældu og fyndnu persónur
réðu við.
Vigdís Hrefna og Arnbjörg Hlíf
voru ágætar andstæður. Vigdís
sem hin fróma Cosette og Arnbjörg
sem Éponine sem eins og Ronja
ræningja dóttir verður algóð þó að
pabbi hennar hafi verið ræningi.
Jóhannes Haukur Jóhannesson
sýndi einnig fantagóðan leik og var
kraftmikill í söng sínum í hlutverki
byltingarforingjans Enjolras.
Egill Ólafsson var eins og sniðinn
í hlutverk hins illræmda lögreglu-
stjóra og hvíldi áberandi best í söng
sínum þar sem ekki var einn einasti
tónn uppskrúfaður eins og virtist
vera tilhneigingin í hópatriðunum,
að skrúfa sönginn upp úr öllu valdi,
upp úr því sem eyru hlustenda réðu
við.
Samspil hljómsveitarinnar í
gryfjunni og söngvara á sviðinu
virtist ekki í jafnvægi. Það má þó
auðveldlega laga. Íslenskan var
erfið. Það virtist sem of mörgum
atkvæðum væri hrúgað á hvern
hljóm þannig að áherslur urðu
nokkuð furðulegar. Atburðarásinni
fleygir fram í orðinu og því mikil-
vægt að skilja hvað sagt er.
Þó söngatriðin hafi verið óeðli-
lega hátt stillt þá límast lögin þó
við heilann. Það verða því ugglaust
margir fleiri en Susan Boyle sem
eiga eftir að söngla tóna úr þessu
verki á næstunni. Elísabet Brekkan
Niðurstaða: Sagan sjálf féll nokkuð í
skugga ofsafenginna hópatriða.
OFSAFENGIN HÓPATRIÐI
ÚR VESALINGUNUM Leikurinn í Vesalingunum einkennist af ofsahraða, segir í dómi
Elísabetar Brekkan. Sagan um einstæðu móðurina, sem kom barninu sínu fyrir hjá
groddalegum og gráðugum hjónum, meðan hún sjálf þrælaði fyrir því í verksmiðju
og lenti svo á glapstigum vændisins, lendi í skugga ofuráherslunnar á hópsenur.
MYND/ÞJÓÐLEIKHÚSIÐ
SJÓN TILNEFNDUR Bók Sjóns, Rökkurbýsnir (From the Mouth of the Whale), er tilnefnd til Independent Foreign Fiction
Prize í London. Verðlaunin eru þau þekktustu fyrir skáldsögur þýddar á ensku. Á höfundalistanum að þessu sinni eru stór nöfn
eins og Umberto Eco, Haruki Murakami, Amos Oz, Peter Nadas og Bernardo Atxaga og því veruleg vegsemd fyrir Sjón að
komast á hann. Höfundur og þýðandi fá jafnan heiður að verðlaununum og sömu vinningsfjárhæð, 5.000 pund hvor.
Starfsfólk Listasafns Reykjavíkur
bíður nú milli vonar og ótta eftir
því hvort listaverk spænska lista-
mannsins Antoni Tàpies komist
til landsins. Til stendur að opna
stóra yfirlitssýningu með verkum
hans í vestursal Kjarvalsstaða 17.
mars. Tàpies, sem er í hópi virtustu
listamanna Spánar, lést 6. febrúar
síðast liðinn, þá 88 ára að aldri.
Verkin, sem voru á leið frá Kaup-
mannahöfn til Seyðisfjarðar með
Norrænu, komust ekki lengra en
til Færeyja. Um mikinn fjölda mál-
verka er að ræða, sem spanna sjö
áratuga feril Tàpies.
Listaverkin áttu að koma til
landsins frá Þórshöfn síðastliðinn
þriðjudag. Norræna var hins vegar
kyrrsett í Þórshöfn vegna vonsku-
veðurs á hafi úti og sneri aftur til
Kaupmannahafnar í gær. „Það
er auðvitað ekkert við Norrænu
að sakast í þessum efnum,“ segir
Soffía Karlsdóttir, kynningarstjóri
Listasafns Reykjavíkur. „Það eru
bara veðurguðirnir sem við munum
eiga eitthvað sökótt við, ef við
þurfum að fresta sýningunni.“
Ef ekki verður siglt um næstu
helgi hafa forsvarsmenn Tàpies-
stofnunarinnar í Barcelona krafist
þess að verkin verði flutt aftur
til Spánar. Þá verður ekkert af
sýningunni og ljóst að af því hlytist
mikið tap. „Þetta yrði auðvitað
mikið tjón fyrir safnið og styrktar-
aðila þess, en fyrst og fremst synd
fyrir alla þá sem fá ekki að njóta
verkanna,“ segir Soffía.
Sýningin á verkum Tàpies er sú
verðmætasta sem Listasafn Reykja-
víkur hefur ráðist í að flytja til
landsins og það hefur tekið hátt í
tvö ár að undirbúa opnun hennar.
Ef allt gengur að óskum og veður-
guðirnir hlýða á bænir Soffíu og
kollega hennar, koma verkin til
landsins með næstu ferð Norrænu
á þriðjudaginn. „Við krossum bara
fingur og vonum að þetta gangi
upp. Annars þurfum við að finna
nýja sýningu og setja hana upp á
nokkrum dögum. Það er vandamál
sem við höfum sem betur fer aldrei
staðið frammi fyrir áður.“ - hhs
Veðurteppt listaverk
VEÐURTEPPT VERK Þetta er eitt af
verkum Antoni Tàpies sem sitja veður-
teppt í Þórshöfn, en ættu að vera á leið
upp á vegg á Kjarvalsstöðum.
MYND/ANTONI TÀPIES

m/ost
i, gúrk
u,
lauk,p
apríku
,
iceber
g,
smoke
y BBQ
sósu

og gri
ll “fla
vour”

marin
eringu
MÁLT
ÍÐ
MÁNA
ÐARIN
S
M/FRÖNSKUM
& COKE