Fréttatíminn


Fréttatíminn - 30.09.2011, Blaðsíða 30

Fréttatíminn - 30.09.2011, Blaðsíða 30
svona boð.“ Bæði eru þau svo sammála um að aðallega sé synd að missa af því að fara til Úkraínu vegna þess að ekki séu miklar líkur á að þau muni fara þangað af sjálfsdáðum sem ferðamenn. Farsælt samstarf bíóhjóna Aðspurð segir Margrét samstarfið við Rúnar hafa verið mjög gott. „Þetta var afskaplega gott,“ segir Theodór. „Hann samdi náttúrlega þetta handrit þannig að það var búið að vera hugarfóstur hans lengi. Við unnum frekar mikla forvinnu og spjölluðum mikið við Rúnar og svo bjó maður til forsögu, út frá handrit- inu, til að byggja á. Og upp úr því hellti maður sér í stöðuna eins og hún er á þeim tíma sem myndin byrjar. Það var mjög gott að búa til for- sögu persónanna, eins og maður gerir oft, en í þessari mynd fannst mér, og Margréti líka, alveg nauðsynlegt að búa til bakgrunn. Ég held að allir skilji það þegar þeir sjá myndina. En hvernig gekk þeim að leika hjón? „Það var bara fínt,“ segir Theodór. „Við höfum gert það áður,“ bætir Margrét við en þau léku foreldra Ingvars E. Sigurðssonar í Englum alheimsins. „Jájá. Við höfum leikið hjón áður og þekkj- umst náttúrlega mjög vel úr leikhúsinu og erum búin að vinna saman í yfir tuttugu ár. Allt hjálpar þetta auðvitað til en þetta tók samt á. Eins og öll krefjandi verkefni. Þau taka á,“ segir Theodór. „Ekkert kvikmyndaverkefni sem ég hef tekið þátt í hefur verið jafn nærgöngult og erfitt og þetta,“ segir Margrét. „Ég held að ég taki undir með Margréti. Þetta er langstærsta kvik- myndahlutverkið mitt. Ég er nú búinn að vera í dálítið mörgum bíómyndum í gegnum tíðina en ég held að ekkert hafi tekið svona á,“ segir Theodór. „Þetta fylgdi manni heim og maður var allt tökutímabilið að kljást við þetta; bæði á tökustað og heima. Yfirleitt fagnar maður þeg- ar maður gengur af tökustað eftir að síðasta tökudegi lýkur. Þá er það búið. En þarna fannst mér voða skrýtið að ég væri að enda og átti í dálitlum vandræðum með að losa mig út úr þessu.“ Þegar uppskera erfiðisins er eins góð og raun ber vitni sér Teodór þó ekki ástæðu til að barma sér. „Jújú. Guð minn góður! Það er þess virði.“ Fiðringur fyrir Íslandsfrumsýningu „Hlutverk Theodórs er miklu, miklu stærra en mitt. Hann er alveg gegnumgangandi en mitt hlutverk er svolítið sérstakt og það þurfti að forvinna það mikið, fá miklar upplýsingar, og ég var bara lengi að ná mér af þessu sem maður setti sig inn í,“ segir Margrét. „Ég var lengi að hugsa um þetta, það er að segja það sem kemur fyrir persónuna. Það er eitthvað sem maður myndi ekki vilja lenda í sjálfur. Eitt af því sísta. Vinnan var að hins vegar að öllu leyti ánægjuleg; tökuliðið frábært og Rúnar og Teddi.“ „Já, það var rosalega vel að öllu staðið í kringum myndina. Það var hugsað vel um okkur og starfsliðið var alveg framúrskarandi gott,“ segir Theódór en dregur samt ekkert úr því að þau Margrét hafi þjáðst með persónum sínum. „Jájá. Það er nú bara þetta starf. Sum- um tekst að losa sig út úr persónunni um leið og þeir fara af leiksviðinu en ég er ekki þannig. Ég á það til að taka vinnuna dálítið mikið með mér heim. En þetta er nú bara svona upp og ofan með leikara og eins og gengur og gerist með fólk í hinum ýmsu störfum.“ Eldfjall verður framlag Íslands til keppn- innar um Óskarsverðlaunin sem besta erlenda myndin en hugur Margrétar og Theodórs er víðs fjarri Kodak-höllinni í Los Angeles og verðlaunaafhendingunni í byrjun næsta árs. Framhald á næstu opnu Eldfjall var frumsýnd á kvikmyndahátíðinni í Cannes í vor og hefur síðan gert það gott á kvikmyndahátíðum víða um heim. Myndin var til að mynda sýnd á kvikmyndahátíðinni í Toronto í byrjun þessa mánaðar og var þar kynnt til sögunnar sem „mögulega markverð- asta byrjandaverk íslensks leikstjóra“ síðan Dagur Kári kom fram með Nóa albínóa. Þá var Eldfjall sagt vera þroskuð og tilfinninga- lega krefjandi kvikmynd sem leikstýrt væri af ótrúlegu næmi. Styrkur myndarinnar er þó fyrst og fremst sagður liggja í leik Theodórs og Margrétar Helgu. Time Out gaf Eldfjalli fjórar stjörnur í dómi þar sem Theodór var sagður gnæfa yfir myndinni og að með leik sínum gæfi hann myndinni dýpt og sendi tilfinningastrauma frá kaldri og innhverfri persónunni. Síðasta rósin í hnappagat Theodórs er svo verðlaun fyrir bestan karlleik í aðalhlutverki á alþjóð- legu Eurasia-kvikmyndahátíðinni í Kasakstan í síðustu viku. „Þetta er heiður og gaman að þessu þannig að maður getur ekki annað en verið dálítið stoltur,“ segir Theodór, hógværðin uppmáluð. Hann átti ekki heimangengt þar sem hann er á fullu við æfingar á Kirsu- berjagarðinum í Borgarleikhúsinu. „Rúnar tók stoltur við verðlaununum fyrir mig,“ segir hann og brosir. „Ég hef nú ekki séð verðlaunagripinn ennþá vegna þess að taskan hans Rúnars týndist en hún er nú komin í leitirnar.“ En komu þessar góðu viðtökur leikur- unum tveimur í opna skjöldu? „Bæði og,“ segir Margrét. „Rúnar er nátt- úrlega búinn að fá svo mikið af verðlaunum og viðurkenningum en já, ég verð samt að segja að þetta var nú meira en ég átti von á. Þetta er í fyrsta skipti sem ég lendi í svona löguðu þannig að ég veit í rauninni ekkert hvernig það er í laginu.“ „Já, auðvitað kom þetta manni á óvart. Kannski sérstaklega vegna þess að við sáum bæði myndina í fyrsta skipti á frumsýning- unni í Cannes. Það var nú dálítil spenna í sambandi við það. Þetta er náttúrlega svo stór hátíð og hjá okkur var þetta bara vinna frá morgni til kvölds.“ Fáir leikstjórar hafa hlotið jafn mörg verðlaun á alþjóðlegum kvikmyndahátíðum fyrir stuttmyndir og Rúnar og eftirvæntingin sem ríkti í kringum frumsýningu Eldfjalls í Cannes var þó nokkur. Þar voru Theodór og Margrét í brennidepli. „Við stoppuðum nú bara þarna í þrjá daga. Þetta var bara vinna en rosalega gaman. Ég hafði alveg óskaplega gaman af því að vera þarna og ég hefði gjarna viljað fara á fleiri há- tíðir ef maður hefði haft tök á því,“ segir Theo- dór en þau Margrét voru í endalausum við- tölum á meðan þau voru á hátíðinni. „Myndin er búin að fara svo víða en við fórum bara til Cannes. Við höfum bæði haft svo mikið að gera í leikhúsunum. Við hefðum sjálfsagt bæði farið á fleiri hátíðir ef við værum ekki í svona vinnu. Það er gaman að segja frá því að við erum bæði nýbúin að fá boð um að koma á kvikmyndahátíð í Úkraínu í sex daga. Það er nú eiginlega alveg svakalegt að missa af því vegna þess að hátíðin býður okkur tveimur út, sem ég held að sé dálítið óvenjulegt, og borgar allt. Flug, gistingu, fæði, dagpeninga og allan pakkann. En við erum föst í leiksýn- ingum. Þetta kemur akkúrat ofan í frumsýn- ingu á Kirsuberjagarðinum hjá mér,“ segir Theodór. „Mér líka. Það eru tveir dagar á milli okkar,“ bætir Margrét við en hún stígur á fjalir Þjóðleikhússins, eftir langt hlé, í hinu magnaða verki Hreinsun eftir Sofi Oksanen. „Það hefði verið gaman að fara,“ segir Theodór. „Sérstaklega þegar það kemur Ekkert kvik- myndaverk- efni sem ég hef tekið þátt í hefur verið jafn nærgöngult og erfitt og þetta. Nutu sín við tökur en þjáðust með persónunum Theodór Júlíusson hefur verið ausinn lofi fyrir frammistöðu sína í kvikmyndinni Eldfjall, rétt eins og myndin sjálf sem hefur gert stormandi lukku á kvik- myndahátíðum víða um heim. Íslendingum gefst nú loks tækifæri til að sjá myndina því hún verður frumsýnd hér um helgina á RIFF. Margrét Helga Jóhannsdóttir leikur eiginkonu Theodórs í Eldfjalli og þau eru sammála um að ekkert verkefni hafi gengið jafn nærri þeim og sú tilfinningatjáning sem þau sýna í myndinni. Þórarinn Þórarinsson hitti leikarana yfir kaffibolla og ræddi við þau um velgengni Eldfjalls, það sem fram undan er hjá þeim á fjölunum og áratugasamstarf þeirra. Ljósmyndir: Hari Í Eldfjalli leikur Theodór Júlíusson Hannes, geðstirðan húsvörð í skóla sem er að komast á eftirlaunaaldur. Íhaldssemi hans og önuglyndi hefur einangrað hann frá ættingjum og vinum. Engin heldur lengur tryggð við hann nema Anna, eiginkona hans, sem Margrét Helga Jóhannsdóttir leikur. Þegar þau hjónin verða fyrir þungu áfalli neyðist Hannes til að endurskoða afstöðu sína til lífsins og finna innra með sér rétt- lætiskennd og samúð. Eldfjall er þroskasaga manns sem þarf að horfast í augu við ákvarðanir fortíðarinnar og erfiðleika nútímans til þess að eiga möguleika á framtíð. Eldfjallið 30 viðtal Helgin 30. september-2. október 2011
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Fréttatíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttatíminn
https://timarit.is/publication/944

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.