Prentarinn - 01.10.1999, Síða 10

JAKOB VIÐAR GUÐMUNDSSON
RÆÐIR VIÐ
ÖRN JÓHANNSSON
Maður er nefndur Örn Jóhanns-
son. Hann hefur um árabil verið í
forsvari fyrir atvinnurekendur í
prentiðnaði. Formaður FÍP, Félags
íslenskra prentsmiðjueigenda, til
margra ára og er nú varaformaður
Samtaka iðnaðarins.
Hann hefur beitt sér mjög í
ýmsum veigamiklum málum hvað
varðar prentiðnaðinn, svo sem í
öryggis- og menntamálum. Dags
daglega er hann skrifstofustjóri
Árvakurs, útgáfufélags Morgun-
blaðsins. Til að forvitnast aðeins
meira um FÍP, Samtök iðnaðarins
og prentiðnaðinn almennt, heim-
sótti ég Örn og hann tók mér
einkar ljúfmannlega og var hinn
ræðnasti, er ég lét spurningarnar
dynja á honum.
Nú hefur FÍP gengið í Satn-
tök iðnaðarítis, hefur það
gagnast prentiðnaðinum
eitthvað settt slíkutn? Þá á
ég við: eitthvað öðruvísi en
að hér er um hagsmuna-
samtök atvinnurekenda að
rœða?
Það hefur gagnast prentiðnað-
inum mjög vel. Það er náttúrulega
ekki hvað síst fólgið í því að í
staðinn fyrir að standa einir, þó
svo að við höfum að sjálfsögðu
verið í Vinnuveitendasambandinu,
þá varð til við samruna þessara
félaga, sem standa að Samtökum
iðnaðarins, miklu sterkara afl,
sem er meðal annars miklu færara
um að þjóna prentiðnaðinum og
öðrum starfsgreinum á faglegum
grundvelli. Þar má nefna sem
dæmi faglega vinnu varðandi
spilliefnagjald og umhverfismál.
Samtök iðnaðarins hafa að miklu
leyti stýrt þeirri vinnu. Eftir sem
áður hefur Vinnuveitendasam-
bandið séð um samningamál.
Þá vil ég benda á að Samtök
iðnaðarins hafa sett upp öflugan
frétta- og þjónustuvef á Netinu
sem gefur góða mynd af umfangi
starfseminnar. Slóðin er
www.si.is.
Nú hefur tœkninni íprent-
iðnaðinum fleygt stöðugt
fram og hún verður alltaf
10 ■ PRENTARINN
fullkomnari og fullkomnari.
Þetta hefur leitt til upp-
sagtta. Hvernig sérðu fram-
tíðina fyrir þér í þeim efn-
utn?
Við hér á Morgunblaðinu höf-
um ekki þurft að segja mörgum
upp vegna tæknibreytinga, en það
er ekki spurning að tækninni
fleygir það hratt fram að það eru
alltaf að verða óljósari skilin á
milli þess að vera, eins og áður
var, bókagerðarmaður eða tölvu-
sérfræðingur eða einhver sem er
flinkur við vinnu á tölvur og ég
held að það sýni sig nú best í því
sem fram fer í Prenttæknistofnun.
Þar er verið stöðugt að leggja
aukna áherslu á kennslu í þeim
þáttum sem eru að breytast og
framfarimar eru það hraðar að
menn eru m.a. farnir að sjá sér
hag í því að fara í samvinnu við
Rafiðnaðarskólann, því mörkin
eru að verða svo óljós.
Eru Prenttœknistofnun og
Rafiðnaðarskólinn að sam-
einast? Efsvo er, hvettœr má
búast við að það verði?
Prenttæknistofnun og Rafiðn-
aðarskólinn eru alls ekki að sam-
einast. Aftur á móti em þessar
tvær menntastofnanir að huga að
sameiginlegum rekstri Margmiðl-
unarskólans. Ef samkomulag næst
má búast við að starfsemin geti
hafist í byrjun næsta árs. Ástæðan
fyrir þessu er einfaldlega að þró-
un og tæknibreytingar í starfsum-
hverfi prentiðnaðar og rafeinda-
iðnaðar hafa leitt til þess að þess-
ar tvær greinar skarast miklu
meira en áður og þarna eiga rnenn
æ meiri samleið.
Mörg fyrirtæki í útgáfu- og
prentiðnaði standa nú frammi fyr-
ir því að breyta starfsemi sinni til
að geta sinnt samhliða útgáfu
sama efnisinnihalds fyrir marga
miðla; prentmiðla, net, diska
o.s.frv. Þetta gerir miklar og sí-
auknar kröfur um búnað og verk-
ferli. Hið nýja tæknilega umhverfi
lætur sig engu skipta gömul
starfsgreinamörk. Forsenda fyrir
áframhaldandi þróun fyrirtækj-